Epione: Paralyzed with pain (BS6)

kabanata 15

"Zyrrel ano ba?" Para akong nanghina habang nakatingin sa harapan ng kwarto nya.

Is he that angry for him to avoid me to enter and get near at him. Hindi ko mapigilang manlumo.

"Zyrrel!" I shout again.

Gusto kong muling sumigaw pero masyado akong pinangungunahan ng emosyon. Damn. I should wait for him.

"Zyrrel..."

Nanubig ang mga mata ko habang nakaharap sa pinto, na nanatiling nakasara. Mukhang wala talaga syang balak na papasukin ako doon.

Marahas akong napalunok bago hawakan ang doorknob. Nilapat ko ang isang tainga ko sa pintuan. Gusto kong malaman kung okay lang sya. Damn.

"Hey, talk to me."

Bumagsak ang balikat ko nang wala akong narinig na sagot. Baka tulog na sya o ayaw nya lang talaga akong makausap?

I sighed as I draw near the door again. Mag iisang oras narin siguro akong nasa labas ng pinto na 'to. Pero ayoko syang iwan. Ayoko na ulit umalis.

"I won't leave here until you open the door."

Hindi ko alintana ang lamig ng pader at sahig. Umupo ako sa lapag habang nakasandal sa pader. Sobrang daming nangyare ngayong araw.

Nagkapatawaran na kami ng pamilya ko, pero nawala naman saakin ang taong 'to. I don't want that thing to happen. I don't wanna loss him.

Mariin kong pinikit ang mata ko nang maramdaman ko ang pagkaantok. Ngayon lang nagkaganito si Zyrrel, nakakakaba.

"Damn it." I heard a whisper.

But I can't barely recognize if I'm dreaming or not. Nanatiling nakapikit ang mga mata ko, animo'y sobrang bibigat ng mga talukap nito. Mukhang kailangan ko na talaga sila ipahinga.

Naramdaman ko ang pag angat ko sa sahig. Marahil isang parte lang din ito ng panaginip ko. I yawned as I slightly open my eyes.

Namilog ang mata ko nang mapagtanto na nakahiga na ako sa kama. Hindi ko alam kung paano nangyare iyon. I can recall that I slept outside his room.

Nilibot ko ang tingin ko sa kabuohan ng kwarto. It's his room...

Muli kong pinasadahan ng tingin ang paligid. Umaasang makikita ko sya pero wala akong nakita ni isa. Kumalabog ng malakas ang dibdib ko. Where is he?

Mabilis akong lumabas ng kwarto. Wala akong sinayang na oras at tumakbo ako papunta sa baba. Sana nandito sya.

"You are rushing again, do you recieve another text from him?"

Napalunok ako nang marinig ko 'yun. Agad akong lumingon sa likod ko. Hindi ko maipaliwanag ang emosyon na nararamdaman ko nang makita ko si Zyrrel na nakatayo malapit saakin. May dala-dala itong isang pot holder. Mukhang kakagaling lang nito sa kusina.

I gulp. "Zyrrel. You misunderstood it-"

Hindi pa ako natatapos magsalita nang tinalikuran nya ako. Napabuntong hininga ako bago sinundan ang mga hakbang nya papasok ng kusina.

"I don't have feelings for him anymore." I said but he act as if he didn't heard it.

Nilingon ko ang ginagawa nya. Nakaharap lang sya sa stove habang nagluluto. Pinagsasawalang bahala nya lang ang presensya ko.

"Z-zyrrel." My voice crack.

Nanlalabo na ang nakikita ko dahil sa pamumuo ng mga luha. Nag babadya na ang mga ito na pumatak. Nakita ko ang paglingon ni Zyrrel sa direksyon ko nang sambitin ko iyon. Saglit na may dumaan na emosyon sa mata nya pero agad ding nawala.