The Badass Babysitter [The Final Kick]

Chapter 18: Lucifers Vikings

CHAPTER EIGHTEEN

GAB CORTEZ

"This is worst. Why do we need to join a gang fight?" Harry complained for the ninth times.

"We are not gonna join. Master only want us to watch and observe," sagot ni Ajax dito.

Hindi ko alam kung ano naman ang pumasok sa utak ng kupal na Genesis na iyon at pina-punta kami sa isang Gang Fight. Yeah, sure, were a gang — but not the badass one. Mga cool kids lang kami from Abs University.

"Damn, inaantok na ako," reklamo ko matapos maghikab. Alas dose na ng gabi pero dilat na dilat pa rin kami.

Ayoko pa namang napupuyat, magkaka-eyebags ako tapos baka hindi na ako pansinin ni Psalm—speaking of. Hinugot ko ang cellphone sa bulsa at sinilip kong may replay na ba siya sa text ko kanina.

Humaba ang nguso ko nang makita na wala pa siyang replay sa Sweet dreams na pinasa ko.

"What's going on between you and Psalm?"

Halos mapatalon ako sa gulat nang biglang magsalita si Lance sa likod ko. Mabilis kong binulsa ang cellphone saka tinignan siya ng masama.

"Ano ba, Lance! H'wag mo nga akong ginugulat!" asik ko pero nanatiling blanko ang mukha niya.

"Answer my question Gab," he demand.

"Wala! We're just friends!" sagot ko bago siya tinalikuran.

Friends.. Tss.

Hindi ko maintindihan ang sarili ko. I've been questioning myself for these weird emotions I have for Psalm. Alam ko sa sarili ko na straight ako—mas straight pa sa flagpole, pero naguguluhan na ako ngayon.

I had sleepless night thinking that boy with a honey coloured eyes. The boy who blooms like a flower. The boy who smile like a sunshine. The boy with plump lips and damn — he's a walking salvation.

This is torture. Pakiramdam ko mababaliw na ako pero hindi ko naman mapigilan ang sarili. I always seek that boy with pretty eyes — stop, Gab! Pinapahirapan mo lang ang sarili mo.

"Get ready, we're gonna enter a devils lair," anunsyo ni Travis kaya pansamantala ko munang sinantabi si Psalm sa isip ko.

Umayos ka, Gab.

"So, this is the 13th Street," Cain commented as we enter the Battle Arena.

Cacophony of cheering, whopping, hollering and stamping of feet greet us when we enter the Arena. I scan the mass of people inside, everyone has an excited grin on their faces. And everyone shout different names I couldn't decipher.

Pinalibot ko ang tingin sa buong arena. The ceiling was open so I could see the midnight stars stretch into the sky. The moon was set in full above the horizon. The arena was light into a pale lights and spotlights gaze down at the wide Battle Stage surround with boxing ropes where there are remnants of pale red taint on the ground. Excitement and fear rush through me, my spirit rise out of my chest. Para akong nasa isang MMA Fight.

Pumwesto kami ng mga kaibigan ko sa gilid, medyo malapit sa Battle Stage. Iba't ibang uri at style ng mga tao ang nakakasalubong namin at lahat sila mukhang nanununtok nang sino mang haharang sa daanan nila kaya umiiwas ako.

"Be careful, hindi basta-basta ang mga nandito," sabi ni Cain nang maka-upo kami.

I turn my head to the left side and saw group of men covered in tattoos, from face to arms. Nanlilisik ang mga mata nila kaya ibinaling ko sa kabilang gilid nila ang tingin at nakita ang mga grupo rin ng mga lalaki na may mga naglalakihang piercing sa tenga at bibig. They are chewing a gum  and everyone of them has a gun tucked in their waist pants. Napalunok ako at iniwas ang tingin sakanila.