The Badass Babysitter [The Final Kick]

Chapter 38: To end the War (part 1)

Merry Christmas!
I hope everyone has a badass Christmas despite all of these happenings in our world. May you all stay safe, healthy, happy, and kind. And to the next Christmas may you still reading my stories. Thank you and Merry Christmas!

-naya

CHAPTER THIRTY EIGHT

GAB CORTEZ

 

"The TV! Turn it on!"

Halos tumalsik ang sipon ko sa sigaw ni Papa. Nasa kalagitnaan ako nang page-emote sa unofficial break-up namin ni Psalm nang nagmamadali siyang bumaba sa hagdanan.

"Papa anong nangyayari? Makaka-move on ba ako kapag binuksan ko iyong TV? Babalikan ba ako ni Psalm kapag nakita ko ang palabas? Hindi na ba kami maghihiwalay kapag pinindot ko ang remote?" umiiyak kong mga tanong. Sunud-sunod na tumulo ang mga luha ko kaya mabilis kong pinunasan ang mga iyon. Wala na akong ibang ginawa kundi ang umiyak at damdamin ang pagkabiyak ng puso ko.

Sabi nga sa kanta, "It really hurts, ang magmahal nang ganito." I felt like my happiness was burrowed book in the library and I have to bring it back or else I'd be arrested for thief — although wala pa naman akong nababalitaan na nakulong dahil hindi naibalik ang libro sa library.

Kahapon napakasaya ko para akong nililipad sa alapaap ngunit isang maling salitang binitawan ko, bigla akong bumagsak sa lupa. I fell hard the pain twisting my core. I don't know if I'd be able to stand and walk again. Psalm was my light, my anchor, my everything, the pain cannot be mend by crying or staying away. Imbes na gumaling, mas lalo akong nadudurog kapag malayo ako sakanya. I want him back, I want him in my arms, iyon lang ang natatanging paraan para gumaling ako. Pero paano ko siya maibabalik sa akin kung ikakapahamak niya ang presensiya ko? How could I protect him if I'd be the cause of his ruin?

You already ruined him, said a voice in my head.

My face contorted in pain as I clutched my breastbone where my heart was located. Hindi ko makakalimutan ang sakit sa mga mata niya. Lagi ko iyong inaalala bilang parusa sa pananakit ko sakanya.

My father ignored me and grabbed the remote control. From the corner of my eye I saw my Mom emerged from the kitchen holding a spatula.