ကိုကိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ စကားမေျပာျဖစ္ေတာ့တာ အခုဆို ၁လေလာက္ေတာင္ ရွိေရာေပါ့။ကြၽန္ေတာ္လည္း မေျပာျဖစ္သလို ကိုကိုလည္း ကြၽန္ေတာ့္ဆို တစ္ခ်က္ေလာက္ လွည့္ၾကည့္ရံုမွ အပ စကားတစ္ခြန္းမွ မဆိုေတာ့ပါ...
ေျပာင္းလဲသြားတာကေတာ့ ဘြားဘြားညိဳ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ကိုကိုနွင့္အတူ ထမင္းတစ္ဝိုင္းထဲ စားခြင့္ရခဲ့ၿပီေလ။သို႔ေသာ္လည္း ခုထိ ကိုကို႔မီးဖိုေခ်ာင္ကိုေတာ့ ထိခြင့္မေပးေသးပါ...
ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ တစ္ေန႔တာကေတာ့...
ဝရံတာေနမွ ေန၍ အလုပ္သြား/ျပန္ ကိုကို႔ကို ေငးၾကည့္ျခင္း...
ဧည့္ခန္းထဲမွာ စာဖတ္ေနတဲ့ ကိုကို႔ကို စာအုပ္ၾကားမွ ေခ်ာင္းၾကည့္ျခင္း...
ထမင္းဝိုင္းက ကိုကို႔ကို ခိုးၾကည့္ျခင္း...
ကိုကို မသိေအာင္ ကိုကို႔ဖိနပ္ေတြကို တိုက္ခြၽတ္ေပးထားျခင္းတို႔ျဖင့္...
ကိုကို႔အေၾကာင္းသာ စိတ္ထဲမွာ ေတြးမိလ်က္ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔မရိုးနိုင္ေအာင္ အခ်ိန္ကုန္ေနရပါေတာ့တယ္။
🎶မင္းကိုပဲ တစ္ဘဝလံုး ပံုအပ္မယ္...
မင္းကေတာ့ မသိနိုင္ပါ...
အခ်ိန္ျပည့္ ေတြးထားတယ္။
လွမ္းေခၚလိုက္ ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ိဳးမဆို...
မင္းေလးအနားေရာက္လာမယ္...
လိုအပ္တိုင္းေပါ့။
ခံစားလြယ္တတ္တယ္...
ကုိယ္အားငယ္တတ္တယ္...
တစ္ေယာက္တည္း ခ်န္မထားနဲ႔ နိုး...နိုး
သဝန္လည္း တိုလြန္းတယ္...
ကိုယ္နားလည္မႈေပးမယ္ မင္းအတြက္...
လိုခ်င္တာ ယူသြားပါ...
အဆင္ေျပသလိုျပဳစားကာ...
ကမၻာေျမေပၚ တို႔ရဲ႕ေန႔မ်ား မင္းဖန္တီးေပးပါ🎶
အခုလည္း ကိုကိုအလုပ္သြားခ်ိန္ကို ေငးၾကည့္ၿပီးမွ အဆက္မျပတ္ျမည္ေနေသာ ေသာ္တာ့ဖုန္းေလး ရွိရာဆီသို႔...
"Moshi Moshi"
"Moshi Moshiလုပ္မေနနဲ႔ ...ေသာက္ေကာင္ ငါ့ဆီ ဖုန္းေတာင္ မဆက္ဘူးေနာ္"
ကြၽန္ေတာ့္ဆီကို ယဥ္ေက်းစြာ ဖုန္းဆက္လာသူေလးဟာ တျခားသူေတာ့ မဟုတ္။ကြၽန္ေတာ့္ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း ယမင္းသူပင္။
"ေဆာ္တီးပါဟာ ငါလည္း အလုပ္ေတြ ရႈပ္ေနတာနဲ႔...ဖုန္းမကိုင္ျဖစ္တာ"
YOU ARE READING
ဇာတ္ရံ(ဇာတ်ရံ)
Romanceဇာတ္ရံ-ဟုတ္တယ္ သူ႔ဘဝဇာတ္လမ္းမွာ ဆူးေျငာင့္မရွိေအာင္ ပံ့ပိုးေပးမယ့္ ဇာတ္ရံ။ဗီလိန္တစ္ေယာက္လို မနာက်င္ေစမယ့္ ဇာတ္ရံ။ဇာတ္လိုက္တစ္ေယာက္လို အခ်စ္မခံရတဲ့ ဇာတ္ရံ။သူအေလးမထားတဲ့ ဇာတ္ရံ။အာရံုမရွိတဲ့ ဇာတ္ရံ။သူတန္ဖိုးမထားတဲ့ ဇာတ္ရံ။ဇာတ္ရံေနရာမွာ ေက်နပ္ေနတဲ့ဇာတ္ရ...
