"ဟုတ္ၿပီ အဲတာဆို အကုန္အဆင္သင့္ျပင္ထားလိုက္ေတာ့..."
ဖုန္းေျပာစရာရွိတာ ေျပာၿပီး အခန္းတစ္ခုလံုးကို ပတ္ပတ္လည္ ၾကည့္လိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ ရွာေနေသာ ေကာင္ေလးကိုေတာ့ မေတြ႕။
သူဖုန္းစေျပာတည္းက ေရခ်ိဳးေနေသာ ေကာင္ေလး...အလုပ္ကိစၥေျပာေနရသည္မို႔ ၁နာရီခြဲ ေလာက္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ဒင္းေလးကေတာ့ ထြက္မလာေသးသည္လား...??
တစ္ခုခုဆို ဖ်ားလြယ္တာလည္း သူ႔အျပင္မရွိသည္မို႔ စိတ္ပူရျပန္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးခန္းေရွ႕အျမန္သြားကာ....
"ေသာ္တာ...ေသာ္တာ သတိရွိေသးရဲ႕လား"
"ဗ်ာ ကိုကို"
ေရသံမ်ားၾကားတြင္ အလန္႔တၾကားျပန္ထူးေလသံ...
"ထြက္ခဲ့ေတာ့ေလ ၾကာေနၿပီ မဟုတ္လား...ဖ်ားရင္ ဒီတိုင္းပစ္ထားမွာ...ဘာေဆးမွ မကုေပးဘူး"
"ကိုကိုကလည္း...ေသာ္တာ ေခါင္းေလ်ွာ္ေနလို႔ပါ"
"ေခါင္းေလ်ွာ္တာ အဲေလာက္ၾကာရလား...ငါ ၁ ကေန ၁၀ ထိေရမယ္။အကယ္လို႔ မင္းထြက္မလာရင္ ငါေသာ့ဖြင့္ၿပီး ဝင္လာမွာေနာ္။ငါ့လက္ထဲမွာ ေသာ့ ကိုင္ထားၿပီးသား။"
"ေသာ့ဖြင့္ၿပီး ဝင္လာမယ္??ဘာ..ဘာ..ဘာလုပ္မလို႔လဲ"
"မင္း ဘာလုပ္ေစခ်င္လဲ??ငါဘယ္လုပ္မယ္ထင္လဲ??ကိုယ့္ဘာသာ စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့...မင္းထင္သလိုပဲ"
စကားကို ညစ္တစ္တစ္ ေျပာလိုက္ရာ အထဲက ေကာင္ေလးကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ပ်ာသြားဟန္ရွိသည္။
တကယ့္ေကာင္ေလး...
ကိုယ္ ဒီတုိင္းပဲ ေျပာလိုက္တဲ့ စကား..ကိုယ့္ေခါင္းထဲမွာေတာင္ မေတြးရေသးတာ...
ဒင္းေလးကေတာ့ တစ္ခါတည္း တစ္ဆံုးေတြးခ်လိုက္ၿပီ ထင္ပါရဲ႕...
"ကဲ စေရမယ္ေနာ္...'၁' "
"အာ စပ္လိုက္တာ...ဆပ္ျပာေတြ မ်က္လံုးထဲ ဝင္ကုန္ၿပီ"
"ဟင္ အခုမွ ဆပ္ျပာတိုက္တုန္းလား မင္းက??"
"ၿပီးပါေတာ့မယ္ ကိုကိုရယ္"
ပလံုးပေထြးနွင့္ ကိုယ္ေမးသမ်ွလည္း တလံုးမက်န္ ျပန္ေျဖေပးေသာ ေကာင္ေလး။
"ေရနွင့္ ေသခ်ာေဆးဦး..ဆပ္ျပာ ဝင္သြားတယ္ဆို..အရမ္းလည္း ပြတ္မေနနဲ႔..မ်က္လံုး စပ္ေနမယ္"
"ဟု ကိုကို"
"ကဲ ဆက္ေရမယ္...ျမန္ျမန္လုပ္ ဒီတိုင္းလြတ္ထားလို႔ ျဖစ္တာမဟုတ္ဘူး...
'၂'
YOU ARE READING
ဇာတ္ရံ(ဇာတ်ရံ)
Romanceဇာတ္ရံ-ဟုတ္တယ္ သူ႔ဘဝဇာတ္လမ္းမွာ ဆူးေျငာင့္မရွိေအာင္ ပံ့ပိုးေပးမယ့္ ဇာတ္ရံ။ဗီလိန္တစ္ေယာက္လို မနာက်င္ေစမယ့္ ဇာတ္ရံ။ဇာတ္လိုက္တစ္ေယာက္လို အခ်စ္မခံရတဲ့ ဇာတ္ရံ။သူအေလးမထားတဲ့ ဇာတ္ရံ။အာရံုမရွိတဲ့ ဇာတ္ရံ။သူတန္ဖိုးမထားတဲ့ ဇာတ္ရံ။ဇာတ္ရံေနရာမွာ ေက်နပ္ေနတဲ့ဇာတ္ရ...
