Chapter 18
Ginugol nilang dalawa ang oras sa department store. Aubrey bought some dresses, short, pants and shoes. Buti na nga lang at mukhang hindi naiinip si Dexter sa pagsho-shopping katulad ng ibang lalaki. Dexter was her side all the time. Lahat ng napipili niyang damit ay sinisuri pa nito. Sometimes ito na mismo ang kumukuha ng mga bagay na gusto nitong bilhin para sa kanya.
“Buy some lingerie, babe,” mahinang sabi nito na ikinainit ng mukha niya.
“A-ano?”
“I said buy some lingerie. I want to see you wearing that thing,” sabi nito sabay pisil pa sa bewang niya.
Nahihiya man ay sinunod niya ang gusto ng binata. She wants to satisfy him especially in bed. She bought 3 pieces of lingerie. Nahihiya pa nga siya sa sales lady nang makita siya nito na namimili no’n kaya kinuha na lang niya agad yung tatlong magkakasunod na nakadisplay doon at mabilis na hinila si Dexter sa iba pang parte ng department store.
“Is that all?”
“Yup. Masyado na ‘tong marami.”
“Okay.”
They went to the counter and pay all the bills. Ilalabas na niya ang wallet niya nang maunahan siya ni Dexter kaya napatingin siya rito.
“Ako na…”
“It’s okay. It’s my treat for you.”
“Thanks.”
Dexter jus smiled at her.
“Where are we going now?” tanong ni Dexter nang matapos nilang bayaran ang mga pinamili.
She looked at her watch and saw that it’s already five thirty in the afternoon.
“Can we go out now? I want to see the sunset.”
Dexter nodded and took her hand. Bago tuluyang makalabas ay nadaanan nila ang fast food chain at tumigil si Dexter kaya napatigil din siya.
“Why?” tanong ni Aubrey.
“Let’s buy some. Hindi tayo nakakain diyan kanina kaya bili na lang tayo ng pagkain para may pagkain tayo habang nanonood ng sunset.”
Napangiti si Aubrey sa sinabi ni Dexter.
Bago tuluyang makalabas ng mall ay dinaanan muna nila sa baggage counter ‘yung mga pinamili nila kanina sa super market. Tinulungan na din sila ng staff ng supermarket na dalhin sa parking lot ang mga nabili.
Pagkatapos mailagay ay naglakad na sila patungo sa seaside. Dahil linggo ay maraming tao lalo sa mga oras na iyon. Hindi na masakit sa balat ang sinag ng araw kaya madaming nagpupunta sa oras na iyon sa lugar na iyon upang magkwentuhan --- at panoorin ang paglubog ng araw.
Medyo nahirapan silang humanap ng space. Buti na lang at may grupong umalis at doon sila pumwesto. Dexter guided her para makaupo. Medyo mataas kasi ang upuang bato na may one meter ang lapad.
Nang pareho na silang nakaupo ay inilawit nila ang kanilang mga paa. Magkatabi sila at parehong nakaharap sa karagatan at kita ang matingkad na kulay ng araw a masarap pagmasdan lalo na ang mga ulap na may iba’t ibang kulay dahil na rin sa sinag ng araw.
Sa ibaba nila ay may mga naglalakihang bato na kung saan pwedeng tumayo ang mga may gustong bumaba ngunit hindi na nila ginusto dahil medyo delikado rin.
“The clouds looks nice,” sabi ni Aubrey nang nakatingin sa karagatan. “Isa ito sa mga gusto kong ginagawa--- ang panoorin ang paglubog ng araw. Ang sarap kasi sa matang pagmasdan.”
“I agree with you.”
Napalingon si Aubrey kay Dexter na ngayon ay nasa likod ang dalawang kamay at nakatukod sa semento ang mga iyon.
“Do you want?” alok niya sa binata. Sinimulan niya na kasing kainin ang mga pagkain na binili ni Dexter sa isang fast food chain kanina. Large fries, Burger at Coke float.
Dexter opened her mouth kaya sinubuan siya ni Aubrey.
“Alam mo ba… kung bakit gano’n na lang ang iyak ko kanina sa loob ng sinehan?”
“Hmm?”
She sighed and looked at the sun setting… sadly. “Somehow nakakarelate ako sa pinanood natin. No… nainggit pala.” Natawa siya ng mapakla, “Nainggit ako kasi wala akong pamilyang ganon… na ipaglalaban ako huwag lang akong malayo sa magulang.”
Umayos ng ng upo si Dexter at binigay ang buong atensiyon kay Aubrey.
“Naisip ko lang kanina habang pinapanood natin iyon… na sana may magulang akong ganoon… na hindi papayag na mawala ako sa kanila.”
Aubrey can’t stop herself from crying.
“May I know where’s your family now?” mahinanong tanong ni Dexter.
She shrugged.
“May kanya-kanyan na silang pamilya.”
“Kaya ba ‘yung kaibigan mo na lang ang kasama mo sa apartment na iyon?”
“Si Anj lang naman kasi ang pamilyang maituturing ko. My parents don’t want me. For them, masisira ko ang masaya nilang pamilya kapag nandoon ako.”
Pinunasan niya ang kanyang luha habang malungkot na nakatanaw sa unti-unting pagkawala ng araw.
“Kanina sa movie may line doon na sinabi ‘yung nanay na “ walang magulang na hindi kayang mabuhay na wala ang anak,”, I doubt that kasi in reality hindi ganoon. Bakit ‘yung parents ko nabubuhay ng masaya na wala ako?”
Dexter wrapped her arm around her shoulder to comfort her.
“Do you know what’s my only dream?” nakatingalang tanong ni Aubrey kay Dextre. He shook her head.
“What is that?”
“To have a complete family,” she wisphered.
Kasabay nang paglubog ng araw at tanging tubig sa dagat na lang ang matatanaw, theres something in Dexter heart he felt. And in that moment he want to hug her and tell her that he can do her dream will come true.
