|BÖLÜM 7

11 3 0
                                    


  Şarkıyı açmayı unutmayın :')

___

Annemle alışverişi bitirip eve gelmiştik.   Dönüşte  elimizde beş yüz tane poşet olduğu kesindi çünkü kollarım kopmuştu. "Anne çok fazla aldık kim giyecek bunları. " annem e ne kadar yeter desem de doymamıştı  ve bana birsuru kıyafet almıştık.
"Sen giyeceksin kızım aaa ne söylendin.  Hem erkek arkadaşın falan var mı belki şöyle güzel akşam yemeğine filan gidersiniz şu kırmızıyı giyersin. Çok güzel o. Ya da siyah da çok asil. Altına da aldığımız gümüş rengi ayakkabı."

"Anne ne erkek arkadaşı ya"

Kaşlarını kaldırdı  "yokmu? Ha söylemek istemiyorsan anlarım ben."

"Yok anne olsa niye söylemeyeyim."

Aldıklarımızı odama koyup salona geçtiğimde annemde peşimden geliyordu.

"Yoksa platonikmisin?"

Kendimi oflayarak koltuğa attım. Annemde yanıma oturdu. "Kızım anlat vallahi merak ettim bak. Kesin sevdiğin biri var değil mi?"

Aklıma emirle dans ettiğimiz geldiğinde sırıttım. "Bak güldün işte. Anlat bakalım kim?"

"Aslında hoşlandığım var gibi." Dediğimde güldü "biliyordum"

"Ama emin değilim. Yani bilmiyorum çok tatlı biri"

"Öyle mi?" Kafamı salladım "yani sadece hoşlantı. Öyle sevdiğim söylenemez. Ama beğeniyorum."

"Yakışıklı mı?" Dediginde güldüm "evet"

"Dün beraber babasının şirketinin kuruluş yıldönümüne gittik." Dediğimde merakla beni dinliyordu. "Dans filan ettik. Çok güzeldi"

"Şirket ha? Hangi şirket?"

"Şeydi sanırım  demir. Evet.. Ha demirel holding" dediğimde ağzı beş karış açılmıştı "Ne dedin sen? Demirel holding mi?"

Kafamı salladım "evet. Ne oldu ki?"

"Baban. Baban da o şirkette çalışıyor." Dediğinde şok geçirmiştim. "Babam mı? Yani biz dün aynı yerde miydik?"

"Inanmıyorum ya seni görseydi? Tanısaydı."

"Nerden tanıyacak anne"

"O mutlaka seni araştırıp bulmuştur. Bildiğine eminim. Ama neden bir hamle yapmıyor?"

"Belki de bizle uğraşmak  istemiyordur."

"Inşallah öyledir.  Neyse ben yemek hazırlayayım bize" annem ayağa kalkıp mutfağa gittiğinde koltukta yatmış düşünüyordum. Babam ve emirin babası aynı şirkette mi çalışıyordu yani. Emir e söylesem bilir miydi?

Telefonuma baktım. Artık hemsaye bana mesaj atmıyordu...

Boraya mesaj attım.

Nehir eylül; Ne yapıyorsunuz bakalım :) (19.34)

Telefonu cebime atıp annemin yanına gittim. "Bende yardım edeyim"

"Gerek yok kızım ben hallediyorum." Mutfaktaki masaya oturduğumda telefonum titredi.

Bora ; iyiyiz emir ve egeyle birlikte cafeye gidiyoruz. Gel sende ;) (19.40)

Nehir eylül ; Tamam bir saate gelirim. Konum atarsın (19.40)

Annem yaptığı patates kızartmasını önüme koyduğunda güldüm "en sevdiğim"

"Biliyordum."

KÖR KELEBEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin