|BÖLÜM 9

12 2 0
                                    

Multi/ Ege:')

Şarkıyı açmayı unutmayalım^^

"Nehir. Geldik" emir 'in sesiyle birlikte gözlerimi araladım. "Günaydın nehir eylül" emir'İn omzundan başımı kaldırdım. Ne zaman uyumuştum ben?

Etrafa baktığımda kimse yoktu. "Geldik mi?" Kafasını salladı ve ayağa kalktı. "Rahat mıydı?" Omzunu gösterdiğinde utançla sırıttım. "Evet." Güldüğünde ayağa kalktım.

Otobüsten inip eşyalarımızı aldık. Bora nın yanına gittiğimizde güldü "uyanabildimi prenses?"

"Ama ya ne ara uyudum bilmiyorum ki"

"Tabi yer rahat olunca." Sırıttı.
"Şaka bi yana hoca siz otobüsdeyken ileride bungalov evler olduğunu söyledi. Orada kalacakmışız. Iki kişilikmiş." Dedi gözlerini devirirken "sanırım ben yine dışlandım" diye ekledi.

NE?  Dışlandım derken? Harbiden benim neden hiç emir ve bora dan başka arkadaşım yoktu?
Kimseyle doğru düzgün konuşmuyordum ki  tabi olmaz.

"Kardeşim egeyle kalayım deme de."

"Ne egesi ya kız bulayım bende bari. " yürümeye başladığında bizde peşinden gidiyorduk.  "Biz beraber mi kalacağız?" Emir sorduğum şeye güldüğünde öylece bakıyordum. "Başka alternatif'in varsa değerlendirebiliriz."

"Yok ama..."

Kaşlarını kaldırdı "Ama?"

"Hiç" kafamı emir'in yüzünden çevirip etrafa baktım. Yemyeşil tertemiz bir ormanın içindeydik. Huzurlu ortamları gerçekten çok seviyordum. 

Evlerin olduğu yere geldiğimizde şok içinde etrafa bakıyordum. Mükemmel ötesiydi. Öğrenciler evlere bakıyor ve istedikleri seçiyorlardı. Emir bana baktığında gülümsedim "hangisini beğendin?"

"Hepsini" dediğimde güldü "En arkadaki."  Elimle ucu gözüken evi gösterdim. Dediğim yere baktı. "Sende mi sakinlikten yanasın?" Kafamı salladım. "Hayatımda yeterince dert var."
Dediğim evin önüne geldiğimizde gerçekten kalbim yerinden çıkacaktı.
Emir kapıyı açtı ve içeri girdi. Bende arkasından. Küçük ama o kadar güzeldi ki... Küçük bir mutfağı vardı.
Sağda ve solda merdivenler üst taraftaki yatağa çıkıyordu. Emir "Çok
güzel" diye fısıldadığımı duyduğunda bana döndü "bencede"

"Şimdi biz burada beraber mi kalacağız?" Sesli düşündüğümü sonradan anladım  çünkü  emir sırıtıyor ve kafasını sallıyordu.

"Keşke böyle bir evim olsa."

"Denize bakan bir evin var. Bence gayet güzel."

"Evet bana huzur veriyor ama burası da çok güzel"

Eşyaları kenarı koyup pencere kenarındaki sandalyeye oturdum. Emir de karşıma oturdu. "Hemsayenin bütün şarkılarını  dinledik. Yani ben dinledim sen uyudun." Dediğinde güldüm. Düdük sesleri duyduğumda kafamı pencereden çıkardım.  Hocalar bizi çağırıyordu. Herkes evlerinden yavaş  yavaş  çıkarken kafamı içeri sokup emire döndüm "toplanıyoruz sanırım."
Ayağa kalkıp evden çıktık. Bora koşarak yanımıza geldi "napıyorsunuz gençler."

Emir "Sen ev arkadaşı buldun mu?" Dediğinde bora kafasını salladı. "Egenin kuzeni buse. idare ediyorum ya." Dediğinde şok içinde bora ya bakıyordum. Emir "cidden bula bula buseyi mi buldun?" Dediğinde kahkaha attım.  "Ne yapayım kardeşim?"
Emir kafasını salladı "sende haklısın."
"Selam" yanımıza sarı ya kaçan uzun saçlı zayıf bir kız geldi. Bora kıza gülümserken emir 'in koluna girdim. Bunu niye  yaptım  bilmiyorum.
"Selam Buse"
"Emir özledim seni ya ne zamandır görüşmüyoruz."
Özledim derken?
Sen kimsin ki emiri özlüyorsun?

KÖR KELEBEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin