ŞEHZADE (Tamamlandı)

A.A.D 13

Okulda SAPIK var. Okumayan herkesi bekliyorum. Bu bölüm benden BRASENAADAYI ve zynpbssm okurlarıma gelsin o zaman.

Anahtarlarımı alıp evden çıktığımda bebeğe bakmamak için zor tutuyordum kendimi. Arabanın kapılarını açtığımda ön koltuğa oturmaya kalkınca sinir oldum. Yüzüne bakmadan, "Arkaya geç," dedim sinirle.

Annem bizi kocaman olana kadar ön koltuğa oturtmadı amk, ufacık bebekle ön koltuğa oturmak da ne demek?

Arka koltuğa geçtiğinde dikiz aynasından gözlerini olabildiğince kaçırdım. Bebeğin sesi geliyordu, içim gidiyordu. Sesimi çıkartmayın en yakın özel hastaneye geldik.

Kime bir şey olsa bu hastaneye geldiğimiz için ilk olarak hastane müdürünün odasına gittim. Olayı ona izah edip raporun bir an önce çıkmasını söyledim. Kabul ettikten sonra bebeği bir odaya aldılar.

"Eymen kabul etmiyor," dedi sessizce. Yüzüne bakmamakta ısrarcıydım. O piç kabul etse şaşardım zaten.

Biraz sonra bebeği malum şahısa verirlerken ağlayan minicik çocuğa baktım. Sanırım kızdı. Pembe bir battaniyeye sarılı duruyordu. Annesi kucağına aldığı zaman ağzına emziğini verdi, iştahla emmeye başladı.

"Acıktın mı Mira sen? Doyuralım o zaman bebeğim seni..." Çok mu acıkıyor acaba? Bana benzeme ihtimali nedir?

Yüzüme sorar gibi bir bakış attığında gözlerimi kaçırıp bebeğe baktım. "Boş bir odaya girip doyur." Bebeğin gözleri annesi gibi maviydi, teni bembeyazdı. Epey saçı vardı, koyu kahve duruyordu saçları.

Odanın birine girip doyurmaya başladığında hastane müdürü yanıma geldi. "Aydın Alparslan, babana çok selam söyle oğlum."

"Söylerim Fikret abi. Sonuç ne zamana çıkar?"

"Hemen göndereceğim teste. En fazla iki gün içerisinde sonuç gelir oğlum, ben sana haber veririm." Tereddütlü bir bakış atınca, "Sor abi," dedim.

"Bu çocuğun senden olma ihtimali var mı?" diye sordu utana sıkıla. Adam bizi tanıyor, evlilik dışı olması ona bile tuhaf geldi ama o zaman intikam peşindeydim.

"100'de 1 ihtimal abi." Eymen'le 99 desem, benimle 1 desem, evet ihtimal bu. Ya neler düşünür oldum. Tövbe yarabbim.

"Tamam oğlum," dediğinde malum şahıs odadan çıktı. Hiçbir şey demeden önden önden arabaya ilerledim. Hiç konuşmadan evine götürmeye başladığımda başka bir yer tarif etti.

"Eniştem kabul etmedi, babam kabul etmedi, Eymen senden olma ihtimalinden dolayı kabul etmedi. Kendime ev tutmak zorunda kaldım..." Hem ailen böyle bir şeye razı değil, hem yemediğin bok kalmıyor. Ailen tutucuysa etliye sütlüye karışma. Nasıl bir insansın sen? Peki nasıl geçiniyorsun?

Yüreğime sokayım, arabadan inerken nasıl geçindiğini düşünüyordum hala. Yapamadım. Anası ne halt olursa olsun ortada masum bir bebek vardı. Cebimde ne var, ne yoksa çıkartıp verdim. Almak istemeyince bebeğin battaniyesine sıkıştırdım.

"Allah'tan korkarım," dedim gözlerinin içine bakarak, "Senin suçunun büyüklüğünü görüyor ama bu bebeğin bir suçu yok. Kimin olursa olsun o masum..."

Arkamı döndüğüm gibi arabaya binip hızlıca uzaklaşmaya başladım. Kimsenin ahı kimsede kalmıyordu. Bak, diyesim geldi. Sen beni bir orospu çocuğuyla aldattın, gururumu alt üst ettin ama benim yüreğim yine de el vermedi. Bade'nin ahını da babasında bırakmayacaktım. Bunlarda alamadığım hırsı Enes piçinden çıkartacaktım.