My SAVIOR BOSS

Chapter 37

Twing tumatagal mas nakikita mo yung sarili mo . Kung paano ka nag simula , kung saan ka nahubog at kung anong dahilan bat ikaw yung nasa posisyon mo ngayon .

In every challenge , i know God is with me
Hindi ako papabayaan ng Lumikha , lalo nat alam ko na kasama nya sila Papa at Mama . Kaya kung ano man mangyare saken ngayon , lahat yun isusuko ko kay God .

"Lumaban ka bobita!!!" Galit na galit sya habang sinusuntok at sinasampiga ako

Ako heto hindi lumalaban , nanlulumo ako sa mga nakikita ko . Nanlulumo ako sa mga kasamahan ko na nag buwis ng buhay , nanlulumo ako sa mga kaibigan at pinsan ko , nanlulumo ako sa asawa ko na nakahandusay lang . Simula ng maabutan ko sila , hindi na ko tinantanan ng palo , suntok , sipa at sampal . Pakiramdam ko , wala akong lakas para labanan sya , nawala ang lakas ko para tapusin ang gusto ko .

Bakit nga ba ganito ang nangyare , im supposed to be happy with my husband and my Children , masaya sana akong nag hahanda ng Breakfast at uniform nya papasok sa Kompanya . Pero kabaliktaran lahat

Walang mapag lagyan ng galos , pasa o sugat sa katawan ko . Tila pinabayaan ko ang sarili ko na mag pa alipin sa kanyaa ..

"Masaya bang makita na lahat ng mahal mo sa buhay ay unti unting namamatay HAHAHAHA"
Wala akong makita na bakas na maamo sa muka nya , wala yung dating shanel na nabundol ko sa Cr ng JOLLIBEE , nag wawala ang demonyo sa katawan nya . Galit na galit tila gustong kunin ang puso ko na Diyos lang naka alay

"Fight ! Akala ko Queen ka , E bat wala kang magawa , bat nakatingin ka lang !" Wala akong maisagot . Kundi ang luraan sya sa mukha nya
At kapalit non isang malakas na sampal , halos mabingi ako sa ginawa nya . Pero hindi parin nagising ang sarili ko sa ginawa nya

"Kamuka kita Yes , mag kauri tayo Yes ! But one thing na pinag iba natin ?"  Hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin sa mga oras na to .

Iritado syang tumingin saken

"Yun ay walang taong handang magmahal sayo despite of your devil side ! Walang gusto na mahalin ka , kaya lahat ng nag mamahal saken pinapatay mo !"

Muli kong naalala ang mga sinabi saken ni Alex , sumariwa lahat ng alaala na nagbalik saken sa nakaraan , nakita kong muli ang pag hihirap ng magulang . Kung paano sila humingi ng tulong ..

Pumikit ako ng mariin at inubos lahat ng pwersa para labanan sya

Tsaka ako nag desisyon na lumaban , walang humpay na sampal , suntok at sipa ang pinaulan ko sakanya . Inilabas ko lahat ng galit at pag kamuhi ko sa kanya at sa pamilya nya ..

Sya ang dahilan ng pagkamatay ng pamilya ko at pamilya ni Khiana . Sila ng magulang nya ang nag pahirap sa bawat nasasakupan ng aming Clan . Dahil gusto nila na sila lang mag hari sa buong Mafia Grp. Pero katulad ng ibang ganid at mapang isa , hindi sila nag tagumpay

Sa pag kakataon na yun , lumabas lahat ng galit sa puso ko , galit na noon pa nakatago , galit na hindi ko na gustong ilabas noon pa man

Hindi ko na sya hinayaan na makalaban pa , napahiga kami sa sa may dulo ng Hagdan

"Inagaw mo lahat saken , ang pagiging Queen , ang maging asawa si Sam and now ang Clan !!!" Giit nya

"You have your daughter , inaantay nya ang pagbalik mo " napa atras ako sa pag pumiglas nya sa pag kakakapit ko . Hindi nya pinakinggan yung mga sinasabi ko , lalo pa syang nagalit saken . Wala syang pakialam sa anak nya , wala syang pakialam sa magiging bunga ng giangawa nya

"Lahat ng plano ko nasira ! Lahat ng gusto kong mangyare nawala at lahat ng matagal kong pinag handaan ay nawala ! Dahil yun sayo ,  dahil nabuhay ka !!!"  Ibinuhos nya ang buo nyang lakas para mapatay ako gamit ang tubo na nakuha nya sa gilid .

Oras na lang inaantay ko , masyado na kong bugbug at pagod sa nangyare . Kung ito na yung paraan ni God para matapos to tatanggapin ko na lang . Pinikit ko ang mata ko at di na gumalaw

Isang malakas na putok ng Baril ang narinig ko at mabilis na napaluhod si Shanel sa harap ko , habang may nalabas na dugo sa bibig nya . nabitawan na rin nya ang hawak nyang tubo

"No one can hurt you , unless i say!" Gustong gustooo kong umiyak sa kinaluluhuran ko .

Gustong gusto kong kulungin ang sarili ko sa kanya , at gusto gusto kong isumbong lahat ng sakit ko sa katawan . Pero mas pinili kong ipikit ang mata ko .
.
.
.
.
.