Cease Of Mirage [COMPLETED]

Chapter 20: I Miss You

TRIST

"Wake up, Bits." I felt a smooth thing tracing my right cheek. Unti-unti kong minulat ang mata ko. "Supper's ready." I heard his mellow voice followed by his sweet smile. Umayos ako ng upo kaya nahulog 'yong cold compress sa floor na nakapatong kanina sa tuhod ko. "How's your knees? Does it still hurts?" he asks.

Namumula pa rin ito pero hindi na gaya ng dati. Ginalaw-galaw ko 'yong paa ko. Ayos naman na.

"Hindi na masakit," sagot ko.

Nagtungo na kami sa kusina. When I saw the dining table my jaw dropped and my eyes grew wider. There are so many foods! This is probably close to feast! And I'm drooling.

"Tell me, Fauze. Ilang oras ako natulog?" I ask while still looking at heaven.

These foods won't take only an hour to cook.

"Uhh, 2 hours and a half?" he said, unsure. Pinaghila niya 'ko ng upuan at agad naman akong umupo. He sat across mine.

Siya ang naglagay ng pagkain sa plato ko. 'Yong ibang niluto niya ay hindi pamilyar sa 'kin, but whatever they call it, I'm still gonna devour it.

Yep. Devour would be the right word to put 'cause I'm so hungry and I should do the savour thing because taste still matters.

Nagsimula na kaming kumain. Para kaming hindi kumain ng isang taon dahil busy-ing busy kami sa pagkain, 'yong tipong walang umiimik sa 'min. Not to mention that we're both still wearing our school uniforms!

The foods taste good—nah, taste the best! First time kong matikman ang niluto niyang pagkain at hindi ko alam na ganito pala kasarap.

Nang matapos kaming kumain ay ako na sana ang maghuhugas ng pinagkainan namin, pero nagprisinta siya kaya hinayaan ko na lang.

Nasa kwarto ako ngayon para maligo. Pumasok ako sa shower room and let my whole body be poured by warm water. When I'm done cleaning myself I came out of the shower room and wear my favorite pair of purple pj's.

Bumaba na 'ko at pumunta sa salas. Nakita ko siya ro'n na nakaupo sa sofa habang nanonood sa TV at ang channel ay Cartoon Network!

Parang bata. Psh.

Naramdaman niya ata ang presensiya ko kaya siya lumingon sa 'kin.

"Ang duga, Bits. Naka-shower ka na tapos ako hindi pa," reklamo niya nang nakangsuo.

"Eh 'di umuwi ka na para makapagshower ka na rin," sabi ko, then roll my eyes.

Umupo ako sa mahabang sofa na nasa gilid niya at bahagya akong nagulat nang bigla siyang tumabi sa 'kin.

"Lumayo ka nga," pagtataboy ko sa kaniya. "Gabi na pero amoy araw ka pa rin," kunwari akong ngumiwi at medyo lumayo sa kaniya.

"Talaga lang, huh." Lumapit siya sa 'kin and what happened next was beyond my expectation!

Pinaamoy niya ang kilikili niya sa 'kin!

"What the efff, Fauze?! Yuck! Iww! You're gross!" I screamed and hurriedly draw away myself from him. But, he just laugh!

His underarms were not stunk. I just overreacted. Hindi ko naman kasi inaasahan na ipaamoy niya sa 'kin 'yong kilikili niya. Tss.

"Want for round two, Bits?" he playfully said while raising his arms.

"Oh, shut up." Inismiran ko siya at umupo na lang ako sa tapat niya.

Nagtagal pa siya rito sa condo ko ng isang oras bago ko siya pinalayas. If not, baka wala na siyang balak umuwi.