Adoring Your Soul

Simula

Simula

Matagal kong tinitigan ang paborito kong puwesto sa restaurant na ito. Years ago, I used to pick that special part of the restaurant. Ngunit dahil wala na ang mga magulang, nawala rin ang hilig. This is simply a regular day with my father's secretary. Tungkol lang sa business at sa last will ni dad ang mapag-uusapan kaya wala ring saysay kung pipiliin ko pa ang espesyal na puwesto ng restaurant na ito. 

I thought I would wait a long time, but the secretary came in. With her uniform and her messy hair, she entered the restaurant. Nagulo ng hangin ang kaniyang buhok na tila dagat dahil sa malalaking alon na gawa ng pangkulot. Kahit ilang beses pang humangin, tiyak na maganda pa rin ang kaniyang buhok. 

She smiled and sat in front of me. Saglit na inayos ang buhok at ang uniporme na hindi naman nalukot. I really waited for this moment. Ilang beses kong hinintay ang kaniyang tawag. Dahil noong huli, binalita niya na may mahalaga raw kaming pagme-meeting-an tungkol kay dad at sa last will na 'to. I know this will be hard for me because I am only a teen and have no knowledge of business or contracts. Kung may napapanood man sa mga drama, hindi ko naman naiintindihan ang mga 'yon. 

"I was just very busy, Luan." Patuloy niya pa ring inaayos ang kaniyang uniporme. 

Wala akong ibang ginawa kundi ngumiti at nahihiyang yumuko. Kung minsan, sisipatin ang kape na sadya niyang pina-order sa akin noong papunta pa lang siya sa coffee shop na 'to. She even insisted on paying for this low-cost coffee. Kung sobra ang kinikita ko sa pagpipinta, tatanggihan ko ang libre na 'to at iisiping iniinsulto niya ako. I am Anoñuevo. Only Anoñuevo. Nakakatawang isipin na hanggang ngayon, ipinagmamalaki ko iyon gayong wala na ang yaman ilang taon na ang lumipas. 

"Naiintindihan ko po, Miss Vira."

Sa totoo lang, gustong-gusto ko nang tumayo sa kinauupuan ko at pilitin siyang sabihin na ang tungkol sa kay daddy, bago ako tuluyang mainip. I am not into business or anything that includes business. May iilan siyang dalang papeles at nang sipatin kanina, halos mahilo ako. I am very sure that I will need to take care of the company.

I needed to keep the company alive after my parents died. Kahit na hindi ako kausapin ng sekretarya, alam ko na ito ngunit napapa-isip din dahil sa mga grandparents na naiwan sa Palawan. Sa kanila galing ang kompanya na 'yon at nasisiguro kong kayang-kaya pa rin nilang i-handle ang malaking kompanya na hindi ko naman pinangarap. 

Handling a big company isn't my dream. It is not my passion, either. 

Mahaba pa ang intro niya. I thought she would just tell me about the last will, but she sugar-coated the words and sentences, kaya naman humaba pa ang usapan. 

"Your company's lawyer was assigned by your father, Luan. H-He is. . . he is very determined to give you the last will, b-but all of the riches of your parents were taken by your grandparents." 

"Company lawyer. . ." I echoed. "If he is our company lawyer, I am sure that he is great. Bakit natalo?"

Saglit kong nakagat ang aking labi nang makalimutan ang salitang "po".

Mas kinabahan ang sekretarya. Nakagat ang labi at napaayos sa buhok. "L-Luan... You know Anoñuevos', your grandparents. Gagawin nila ang lahat makuha ka lang. Simula nang mamatay ang parents mo, you ran away. Kahit ang pagkikitang ito ay patago. Magaling nga ang lawyer, pero ang Lolo't Lola mo ay determinadong makuha ka. K-Kaya mas nakakuha sila ng magaling—"

"Kung magaling nga po ang company lawyer na 'yon, bakit hindi nagawa ang trabaho? I am not after money, Miss Vira. But I want the house to remain with me. Bukod sa last will, ano pa po ang nakuha nila?"

I wanted to shout at her. Noong mga nakaraang buwan, hindi niya sinasagot ang tawag ko at alam ko nang nasuhulan na rin nina lolo. I know she met me here to report on my grandparents.