Capítulo Diez

362 17 0
                                    

"omgggggg!!!!" irit ko saka naman sa kan'ya saka nito tinakpan ang aking bibig

"manahimik ka Ameliaaaa, nakakarindi" inis na sabi nito

"nakakarindi raw, pero tulala kanina" panunukso nito kay Bella

"onga naman" pag sang ayon ko ritoo

"tigilan n'yo kong dalawaa nakoo, nagloloko lang yonn" pagkasabing pagkasabi n'ya nga mga katagang iyon ay natulala s'ya ulit.

"bella?" tawag ko rito

"paano kung tunay iyon" seryoso kong tanong sa kan'ya

"hindii yannn, nako kilala mo naman si Alejandro palabiro yun diba" nag aalala nitong sabi na para bang nag aalinlangan sa kan'yang mga sinasabi.

Ipinagwalang bahala namin ang sinabi ni Alejandro kasi sadya namang palabiro iyon, ngunit iba ang nararamdaman ko dahil noong mga nakaraang araw ay mas nagiging close si Alejandro kay Bella.

Nagpasya kaming kumain at nagpasya na bukas na ituloy para naman makapagpahinga na kami.

Habang kumakain ay biglang nagsalita si Alejandro.

"kamusta kayo kanina ni Jackson" pagtatanong nito sa akin

"ayos naman, bakit? " tanong ko naman rito at nakaramdam ng kaunting guilt

"wala masaya kase ako" sabi nito sabay tingin kay Bella

Binato bigla ni Bella si Alejandro ng panyo sa mukha

"tigilan moko Alejandro" inis na sabi nito at saka nagpatuloy kumain

"magsitigil nga kayo" pananaway ni Andrea "nasa harap ng pagkain e" sabi nito uli

Natapos kaming kumain at saka nag ayos para matulog ng naisipan kong kausapin si Alejandro.

"Alejandro!" tawag ko rito

"oh bakett?" curious nitong tanong habang pumunta papalit sakin

"anong trip yung kay Bella kanina?" tanong ko rito

"hindi trip yon Amelia" tipid nitong sakin

"ha? Eh ano yun?" tanong ko uli rito

"totoo yun Amelia, ewan ko kung bakit. Simula nung nakarating tayo rito ng Bataan." sinseryo n'yang sabi

"aba anong nangyari sayo?" di ko makapaniwalang tanong

"hindi ko rin alam" tipid nitong sabi at saka pumunta sa kama n'ya dahil bale 3 kama ang nasa suit na ito.


Tumayo ako ng maramdaman kong pupuntahan ako ni Jackson.  Tumayo ako at nagpasya na bumaba sa hotel at umupo ako sa bench na aking nakita malapit roon sa aming hotel.

Nakarating ako at tinitigan ang mga bituin at ang kalawaan ng Las Casas, tanaw ko rin rito ang Plaza Marcelino at ang dagat.

Alam kong nasa tabi ko si Jackson kahit hindi ko iyon nakitang sumunod sakin.

"galit kaba?" malamig n'yang tanong sakin

"wala akong karapatan magalit Jackson kung doon ka gustong pag aralin ni Tito, he just want the best for you" tuloy ko sabi

"but why? You're so cold to me when since i mention it to you?" halata sa boses nito ang pag aalala

"anong gusto mong maging reaksyon ko? Masaya kasi tinago mo yun ng halos 2 taon" pagsumbat ko sa kanya

"i'm just waiting for the right timing" sabi n'ya

"anong timing? Kapag aalis kana?" sabi ko sa
kan'ya habang nangingilid sa mata ang mga luha

Fell on year 1960 | ✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon