Amelia's POV
Nag-vibrate ang cellphone ko
"Hon, texted me."
"Hon, sabihin mo kay Kyle na Kisha and her daughter will go to our house tomorrow." -Hon
Nanlaki ang mga mata ko on what I read.
My ghod, thank you, Lord.
Agad akong umakyat sa kwarto ni Kyle. Sa bahay muli namin siya tumira pagkatapos nung libing ni Aria.
Tok tok tok
"Kyle, papasok na si Mommy mo ha"
Pumasok ako sa kwarto ni Kyle. At laking gulat ko ng wala siya dun.
Agad akong nataranta. Tinawagan ko agad si Kyle para tanungin kung saan ito nag-punta kaso cannot be reached.
"Son, where are you?"
Tinawagan ko ang asawa ko para ipa-alam na wala si Kyle dito.
"Hon, wala dito si Kyle sa bahay. I don't know where he go but I will start finding him sa maaring puntahan niya and hanapin mo siya" sabi ko at ibinababa na ang tawag
Agad akong bumaba at kinuha ang susi ng kotse at bago umalis ay inihabilin ko sa mga katulong na sabihin sa akin pag dumating na si Kyle dito.
Nagsimula akong hanapin ang anak ko.
Simula nung pumunta kami sa libing ni Aria, nag-simula ng maging miserable ang buhay ng anak ko.
Ilang buwan siyang hindi lumalabas sa kwarto niya. Ang pagkain niya ay susubo lang ng isang kutsara tapos lalaklak na ng alak.
Lagi namin siyang pinipigilang uminom ng uminom pero ayaw niyang paawat at nasisigawan pa kami. Kaya hinahayaan namin siya kahit pa sa labag sa kalooban namin.
Sa tuwing, tulog siya, dun namin ginagamot ang mga sugat niya. Lagi niyang sinusuntok ang pader at inuumpog ang ulo niya sa pader.
Wala akong ginawa kundi umiyak sa kalagayan ng anak ko.
Pumupunta kami kina Owen madalas para pilitin ang mga ito na makita ni Kyle ang anak niya. Kaso, ayaw talagang pumayag ng mga pamangkin ko at si Steve. We tried to talked to Oliver kaso he just requested na videohan na lang namin ang apo namin at ipakita kay Kyle. Kasi he can't decide ng basta basta kasi Kisha is too miserable din. We tried to talked to Lilian din pero katulad din ng kay Oliver ang sinabi niya.
Tinary rin namin na kausapin si Kisha, but all of them don't allowed us kasi Kisha is too misirable that time at ayaw nilang makitang maging misirable pa ito.Wala kaming ibang paraan kundi videohan ang apo namin habang kasama namin siya.
And, when Kyle saw every video, wala siyang ibang ginawa kundi umiyak ng umiyak at saktan ang sarili niya.
Awang-awa na ako sa anak ko. Kung maari lang kunin lahat ng sakit na meron siya, kinuha ko na. Ayaw kong maging ganun ang anak ko. Nasasaktan ako ng sobra. Walang magulang ang gustong makita ang anak nilang misirable.
Wala kaming magawa para sa kanya. Naawa ako sa anak ko dahil sa kalagayan niya.
Ilang oras na kong naghahanap sa maari niyang puntahan kaso wala talaga. Wala. Hindi ko makita ang anak ko.
Lord, keep my son, safe. Please.
Ringgggggg
Hon is calling....
Tumabi muna ako sa gilid ng kalsada bago sagutin ang tawag.
"Nakita mo na ba siya?" tanong ko agad dito
"Text ko sayo ang address kung asan si Kyle" malungkot na sabi ni Owen
Binaba na niya ang tawag. Ilang minuto rin ay tinext na sa akin ang address.
Pagkabasa ko sa text ay nabitawan ko ang cellphone ko at agad na pinatakbo ang kotse ko.
He's in the hospital.
My son is in the hospital.
Kinontrol ko ang sarili ko para hindi ako maiyak baka maaksidente ako.
Ilang minuto ay nakarating na ako sa hospital at agad na nakita ang asawa kong sa harap ng hospital.
"Hon, bakit andito tayo? Asan si Kyle? What happen to him?" sabi ko at hindi na napigilang tumulo ang mga luha ko
"Naaksidente si Kyle and hanggang ngayon iniexamine pa siya ng doctor." malungkot na sabi ng asawa ko at pinupunasan ang luha ko.
Dinala niya ako sa ICU at umupo ako sa upuan at ipinagdadasal na sana ayos lang ang anak ko at walang mangyaring masama sa anak ko.
Ilang oras na pag-hihintay ay lumabas na ang doctor.
Agad naman kaming lumapit dito.
"Doc, what's happen to my son?"
"He's drunk that leads him into car accident. And napaaway siguro siya kasi andami niyang pasa at galos sa katawan. Malakas ang impact ng pagkakabangga sa kanya, and weak ang body niya and he's in coma right now." -Doc
Napaupo na lang ako at umiyak
"Please, excuse me" sabi ng Doctor at umalis na
Nag-suot kami ng gown para makapunta sa anak naming na sa ICU.
Andaming tubo ang nakakabit sa kanya at halos hindi ko na makilala ang anak ko sa sitwasyon niya.
Napahagulhol na lang ako ng iyak. At ramdam ko ring pati si Owen ay umiiyak na.
"A-anak, ple-please wa-wake up. Ma-kakasama mo na si Ki-kisha and yo-your daugh-daughter."
"Gu-gumising ka na a-anak ma-magiging ok-okay na ang la-lahat."
"Don't leave us, Kyle. Plea-please don't leave us"
Nahihirapan ako sa sitwasyon ng anak ko. Dapat ako na lang ang nakahiga dyan at hindi siya.
"A-anak, wa-wake u-up, ba-babawi p-pa a-ako sa-sayo" sabi ni Owen at ramdam na ramdam ko ang sakit na nararamdaman ng asawa ko.
"Lu-lumaban k-ka a-anak pa-para sa pa-pamilya mo"
Umupo ako sa tabi ng anak ko at hinawakan ang kamay ng anak ko hanggang sa namalayan kong naka-tulog na pala ako.
***
"What happened to Kyle?" boses ni Oliver yun?"Car accident" malungkot na sabi ng asawa ko
"Sorry sa nangyari. Kahapon lang kasi naging okay si Kisha at pagkatapos ng gala nila ng anak nila ay sinabi niya sa amin na pupunta daw siya sa inyo. Nagulat kami pero masaya ako sa naging desisyon ng anak ko kaso nahuli pala kami. Kung nasabi namin ng maaga hindi Sana mangyayari ito" -Oliver
"It's not your fault, Oliver. We understand you. Sa-sana ma-maging o-okay na ang anak ko" -Owen
Humarap ako sa pwesto nila at dun ko nakita sila Willow, Liam, Steve, Lilian at Owen.
"Lumayas kayo dito. Kayo ang dahilan kung bakit nag-kaganito ang anak ko" galit na sabi ko sa kanila
BINABASA MO ANG
My Innocent Maid (EDITING)
RandomSimula ng mawala ang parents ni Kisha ay napunta siya sa isang company, kung saan, nagkaroon ng maayos na pamumuhay and she is very very innocent, she doesn't experience to see the real world. But when she will become 23 years old, she's like others...