Stolen || COMPLETED

30

I was trembling the whole time ever since we landed in Davao. We are now inside a black SUV which I learned na pinadalang sundo ng biological father ko.

I'm getting more nervous everytime I'll think about meeting him in person. Like what will I call him? I'm not comfortable with calling him "daddy" cuz I only have one Daddy and that's Albert Mortell, my Dad.

I have a lot of stuffs on my mind and I couldn't shake them off. I keep on thinking and thinking ang thinking. And that made me feel so dizzy. Matutulog na nga lang ako!

I sent Daddy, Kuya and Jian a message saying na we're already here at Davao. I even message the girls para lang updated sila sa nangyayari saakin.

Jeicah:

Nasa Davao na ako guys.

Kesha:

Shuta ka anong ginagawa mo sa buhay mo at nakaabot ka ng davao?!

Lexie:

Kesh, seriously, where's your brain? She's going to meet her family, obviously. Duh

Kesha:

Ay ganon ba 'yon? Sorry bobo lang.

Jeicah:

hahaha ewan ko sainyo. Tulog muna ako. Bye!

I took a nap after that. Medyo hindi nga lang ako makatulog ng maayos dahil hindi ako makapwesto mg maayos. Napansin ata iyon ni Blake kaya siya na mismo ang nagpatong ng ulo ko sa balikat niya. Nasa harap kasi si Ate Blythe at kami ni Blake ang magkatabi. Tumingin ako sakanya.

"Sorry," I said.

"Ayos lang. Sandal ka na, dali. Malayo pa naman kaya tulog ka muna." Ngiti niya saka tinapik ang balikat. Pumayag na lang ako dahil mas maayos nga naman iyon kaysa sa bintana ako sumandal.

It felt... nice to have Blake beside me. Feeling ko kasama ko rin si Jian at Kuya Adam. Nakonsensya tuloy ako nang maalala ang first impression ko sakanya; madaldal at nakakairita. Legit kasi iyong pagiging madaldal at nosy niya noon pero hindi ko makakalimutan kung paano niya ako pinagtanggol nang may siraulong manyak sa party. Kaya pala siya galit na galit nun. He cares for me because I'm his younger sister.

Ramdam ko ang pag-alog ni Blake sa balikat ko ilang sandali ang lumipas. Are we finally here? Umalis ako sa pagkakasandal sakanya at pikit ang isang mata habang inii-stretch and leeg. Nangalay ako, ah.

"Tara na," aya ni Blake at saka hinawakan ang palapulsuhan ko. Bumaba kami ng sasakyan at doon napako ang mga mata ko sa isang malaking mansyon. Is this their house?! They are fucking rich, no shit! Kung ikukumpara ko ito sa mansyon namin, mas lamang lang ito ng kaunti.

Pagtapak ko pa lang sa marmol nilang sahig ay ginapangan na ako ng kaba. Nag-angat ako ng tingin at nakita ang magarang chandelier. Damn, para akong ignorante sa mga nakikita ko! Maybe because I didn't expect it to be this huge! Really!

Blake guided me sa backyard nila. May pool doon at puno ng Bermuda grass at may mga halaman rin. There's also lounges and round tables and chairs. Sa lanai ay naroroon ang isang lalaking nasa late forties na siguro. Is he my.... biological father?

Nangunguna si Ate Blythe at kaming dalawa lang ni Blake sa likod. Grabe, dinala agad nila ako dito at hindi man lang muna pinagpahinga! Jetlag pa ako, uy! Baka gusto niyong mahimatay ako rito!

I was playing with my fingers when we stopped few meters away from the old man. I couldn't even look up at him. I'm afraid for I don't know why.

Ang hirap ng ganito.