Redeem by Love (Kara Sevda series #1)

Chapter 62

Jasiel's POV

Dahil sa epekto ng alak hindi ko napigilan ang sarili ko pero hindi ko pinag sisisihan.

Alas sais na ng umaga lumiban ako sa trabaho dahil hindi ako nagising ng maaaga, galing kaming bar ng ilang Engineer na katrabaho ko pero hindi naman ako lasing na lasing kaya nakaya kupang pumunta. Iniisip kung wag nalang pumunta pero mapilit si Terrence ay ginawa kuna kahit sa loob loob ko ay gusto ko rin naman pero ayokong isipin niyang wala akong isang salit.

Nagbago ang desisyon kung lumayo sakanila sa naganap kagabi, ramdam ko na iyon padin yung dating chan na nagustuhan ko nuon na, naaalala ko tuloy iyong unang beses ko siyang hinalikan sa loob ng sasakyan ay ganuon din ang reaksyong nakita ko kagabi.

"Hello?" Sagot ko sa bagong numerong hindi ko kilala.

"Can you come here?" Si Tita xandra.

"Why?" Antok pang sabe ko

"Paalis nako tulog pa si Chan wala si Manang hindi yon marunong mag luto" pagdadahilan nito nahuhulaan kuna kung anong gusto niyang mangyare.

"Tita" suway ko dito.

"Ano jasiel?" Inosente kunwaring sabe nito.

"Ang bagal mo naman anak" tukso nito bakit ba siya ganito? Parang dati lang ayaw na ayaw niya ako sa anak niya tapos ngayon.

"Pano kayo maayos kung--"

"Okay okay"
Sabe ko saka bumuntong hininga narinig ko pasiya matawa.

Kinakabahan ako habang nag ddrive papasok ng bahay nila hindi na ako nag door bell dahil may susi naman ako.

"Gising na kaya yon" sabe ko pagpasok ko ay parang wala tao wich is nasa taas nga si Chan.

Nagluto akong Cornbeef nuggets itlog sausage at nag firedrice.

"Ma"nilingon ko ang hagdan sa taas narining kung bumukas ang punto hudyat na lumabas siya pinagpatuloy ko nalang ang pagluluto ko hanggang sa may marinig akong naglalakad papalapit.

Chandria's POV

Nagising akong uhaw na uhaw siguro ay dahil sa init medyo hindi ayos ang Aircon ko mula siguro sa katagalang hindi nagamit.

"Ma" tawag ko dito nakasanayan ko nanaman ang pagtawag sakaniya tuwing umaga. Bumaba ako ng hagdan ng walang matanggap na tugon natigilan ako ng makita si Jasiel na nagluluto, anong ginagawa nito dito?

"Anong ginagawa mo dito?"gulat na tanong ko tsaka niya ako hinarap.

"Pinapunta ako ng mama mo" sagot niya.

"Nasan ba siya?" Tanong ko saka kumuha ng tubig sa ref nagkibit balikat lang siya.

Naalala ko nanaman ang nangyari kagabi nakakahiya ang reaksyon ko baka kung anong isipin niya.

"Let's eat?" Maganda ang speaking voice niya bakit paba ako nabibigla.

"Bakit ba nandito ka?" Tanong ko habang sa pagkain naka tingin bigla akong nagutom.

"To cook" walang ganang sabe nito.

"Hey wash your hand lady" saway nito saken ng hahawakan ko ang sausage at isusubo sana napanguso naman ako, ang arte naman nito.

"Arte" bulong ko saka lumapis sa sink ng naka nguso.

Nagpunas ako ng kamay saka pabalik na sana ng makita kong sinasalinan niya ako ng pagkain maingat at maayos ang pagkaka salansan mula sa kanin at ulam, hindi ko maiwasang makaramdam ng tuwa pakiramdam ko ay bumalik kami sa nakaraa yung, aso't pusa pero matanda na kami ngayon at marami ng nangyare hindi kuna alam kung sino at ano nabang tao ang kaharap ko.

"Let's eat chandria" striktong sabe nito agad naman akong nag lakad palapit sakaniya.

Ewan ko pero pakiramdam ko wala na akong maramdamang galit sakaniya, naiilang oo pero pakiramdam ko tapos nako don sa matagal kung tinakbuang sakit kaya ng harapin ko ay unti unti ring nawawala. Hindi ko alam kung dahil sa mga nalaman ko.

"How's Harry?" Walang prenong tanong nito.

"I don't know" sabe ko dahil hindi ko naman talaga alam kung anog nararamdaman ni Harry sa nakita niya.

"Are you really n a relationship with him?" Tumigil siya sa pagsubo at seryoso akong hinarap.

"I love him" yun lang ang sinabe ko saka nag iwas ng tingin sakaniya bumuntong hininga siya kaya nilingon ko siya.

"Hindi ka talaga marunong ma sinungaling"

"What do you mean?" Naiilang man ay nilabanab ko ang titig niya, umiling lang siya at hindi hindi na muling nag salita.

Marami akong nakain ngayon umaga siguro ay dahil nakalimutan kong kumain kagani dahil panay lang ang tikim ko.

"may gagawin kaba?" Tanong niya ng tulungan niya akong mag ligpit heto ako nag huhugas ng plato nag tataranta dahil alam kung nanunuod siya.

"Baka umalis kami ni Harry" sagot ko saka palihim na humingang malalim.

"Aalis tayo" sabe nito nilingon ko naman siya.

"Hindi ako pwede" agad na sagot ko.

"Anong oras ka uuwi kung ganon?"

"Hindi ako uuwi" sagot ko balak kung matulog sa penthouse ngayon para narin madalaw si Tito Antonio.

"What?" Nagulat naman ako sa lakas ng pagkakasabe nito.

"We live in the same house for the past 6years what do you expect?" Mataray na sabe ko.

"We do out of town staying in hotel in Yacht sleep together what do you exp--"

Hinalikan niya ako napamaang ako hindi ako nakagalaw.

"No you stay here" sabe nito ng bitawan ako kumuha ako ng bula at nilagay sa baso saka ko binato sakaniya basang basa ang damit niya at natatawa sa ginawa niya.

"Umalis ka sa harap ko bwisit ka" malakas na sabe ko.

Lalo siyang natawa saka biglang nag seryoso.

"Please stay here"

"May gagawin nga ako bakit ba?"

"Babawi ako" natigilan ako sa lambing ng pagkakasabe nito, biglang nag bago ang pag hinga ko.

"Bakit para san?" Kunwaring tanong ko sa tumalikod.

"Ihahatid kita" habol nito ng paakyat na ako ng hagdan.

Nag iba ang mood ko naiisip ko parin yung labi niya at ang lambing ng boses niya. Gusto kong sabunutan ang sarili ko sa kagagahan ko.

"At hihintayin din kita ako mag hahatid sayo pabalik dito, maniwala ka mag wawala ako chandria pag hindi ka umuwi" gusto kung matawa sa huling sinabe niya dahil na fufrustration talaga ang tono niya.

Nakangiti kung sinarado ang pinto ng kwarto ko.

Don't forget to Vote and follow, thank you for reading my story 😊