Redeem by Love (Kara Sevda series #1)

Chapter 68

Jasiel's Pov

"Ma baket ba tayo nandito?" Iritadong sabe ni Chan kanina pa siya hindi mapakali at tanong ng tanong.

"Magbabakasyon"

"Baket nga e hindi naman naten ginagawa to" nakatingin kami sakaniyang lahat hindi niya ata napansin na nakalapit na kami sakaniya.

"Alam mo tara dito" inakay siya ni Maicy sa villa, nasa resort kami ngayon sa El paraiso na pag mamay ari ng isa sa kaibigan nila mama.

"Hi lucians it's been a while" rinig kong sabe ng isang babae. Hindi ko siya tanda sa mukha pero malamang ay ito ang kaibigan ni mommy.

"Enjoy your vacation here we have a lot of activ-"

"Mom" sigaw ng isang babae palapit samen.

"What?" Tinaasan agad siya ng kilay ng ina.

Nag iwas ako ng tingin at sinulyapan sila chan sa dalampasigan na nag lalakad habang nag kwkwentuhan.

Masaya ako na kasama siya, na nakikita ko siya kahit wala siyang ginagawa kontento ko kapag nandiyan ang presensya niya.

"Aalis kami ni chan hindi ko naman kailangan mag paalam sayo pero alam gusto ko parin sabihin dahil alam kong magpapaalam pa siya sayo" pinuntahan ko si Harry sa condo unit niya mukha siyang bagong gising, ngumisi siya saken saka maraang tumango, wala akong narinig mula sakaniya kaya tumalikod na ako agad at sinundo si Tita.

"Tingin mo mahal ng anak ko si Harry" na preno ko ang sasakyan napaka lakas.

"Jasiel ano kaba" sigaw nito saken.

"Ayos ka lang?" Tanong ko dito.

"Hindi panga tayo sigurado magpapakamatay kana" inis kunwaring sigaw niya pero alam kong nanunukso lang siya.

"Ngiting ngiti" tinapik ako ni Terrence hindi ko maiwasang matuwa ng maalala ang kanina.

"Anong nangyare kagabe?" Bigla ay sulpot ni Hhbert.

"Ano ba dapat?" Pilosopong sagot ko sumama naman ang mukha niya.

"Pag si Chandria dinala mo sa langit ewan ko nalang kung hindi kapa mapatawad" biro nito saka malakas na tumawa inambaan ko naman siya agad ng suntok na agad din namang pinigil ni terrence.

"Joke lang ano kaba"

"Siraulo"

Palubog na ang araw namiss ko to ang mag outing kasama ang mga mahal ko lalo't kasama ang babaeng mahal ko, nakatingin lang ako sakanila habang naglalakad sila ni maicy, ano nanaman kaya ang kinekwento ng isang yon at mukhang tuwang tuwa.

"Sino kaya saten ang unang ikakasal?" Minsan lang mag seryoso si Hubert kaya sabay naming nilingon ni Terrence.

"Seryoso ko" natatawang sabe nito.

"Mukhang ikaw ngiting ngiti ka sa textmate mo"

"Hoy hindi ako pang textmate lang De silva ako wala kang bilib saken" mayabang na sabe nito, nilingon niya ako at tinaasan ng kilay.

"Bakuran muna yan baka mag wala ka pag naunahan ka ng isa" sabe ni Hubert habang sinesenyas si Chan.

"Tks"

"I can wait" simpleng sabe ko ayoko namang madaliin siya, kahit sa totoo lang handang handa na ako I have my own house, Career and now she's finaly here I am completely contented, as long as I can see her, as long as I can touch her I am beyond happy.

"Tatayo lang ba kayo diyan?" Sigaw samen ni Maicy.

Nagpalabas siya ng alak sa tapat ng seashore at nagpalatag ng kung ano anong pagkain.

"How's the place?" Naramdaman kong napatalon si Chan ng nasa likod na niya ako. Sinamaan niya agad ako ng tingin napangiti naman ako.

"Maganda" tipid na sabe niya, inayos ko ang takas na buhok niya saka pinaka titigan siya. Kung kaming dalawa lang ang nandito baka hinalikan kuna siya.

"Bro oh" abot saken ng gitara ni Hubert.

"Nasan sila mama?" Tanong nito.

"Nagpapahinga na sila" sagot ko.

"Kawawa naman si Maicy" panunukso ni Hubert dito.

"Cheers" tinaas namin isa isa ang bote ng alak, hindi man siya masiyadong nag sasalita puto kaingayan at pagtatalo lang ang naririnig kila maicy at Hubert si Terrence naman ay busy na kinakain niya para bang walang pakelam sa presensya namin.

"Kumanta kanga jasiel" utos ni Maicy sabay balik saken ng gitara.

Nilingon ko si Chan na kunot nuong nag ttype sa Cellphone niya, mamaya lang ay nag ring ang phone niya.

"Excuse me" inalalayan ko siyang tumayo saka siya bahagyang lumayo samen.

"Harry" dinig kong sabe niya, agad na kumalat ang pait saken. Lumayo siya ng bahagya kaya hindi na namin narinig.

"Yung kinakanta mo lagi"

Kanina pa suhestyon ng suhestyon si Maicy sa kanta hindi ko naman maintindihan dahil nalimutan niya ang tittle.

If I lay here, if I just lay
hereWould you lie
with me and just
Forget the world

Forget what we're told
before We get too old...

Hindi ko natuloy ang kanta dahil remehistro saken ang bawat pagkakataong magkasama sila ni Harry. Tumayo ako at akmang aalis ng makita ko siyang pabalik na kumot ang nuo ko ng makitang umiiyak siya, abala sila Maicy sa kwentuhan napansin naman nila na tumayo ako pero wala silang pakealam.

"Baket?" Agad kong tanong sakaniya, malungkot niya akong tinignan, sa tingin ko ay may tama na rin siya ng alak.

"Chan?" Tawag ko dito ng hindi parin siya humihinto sa pag hikbi, it's hurt me more seeing her crying in front of me wag naman sanang ako nanaman ang dahilan.

"Okay ka lang ba? Gusto mo magpahingan na?" Sunod sunod na tanong ko pinaka titigan ko ang mukha niya madilim na liwanag nalang ng buwan ang meron kami.

Nagulat ako ng yakapin niya ako, napamaang ako sa gulat hindi parin siya nag sasalita hinahod ko ang likod niya.

"I'm sorry" mahinang bulong ko pakiramdam ko mas lalo pa siyang umiyak kaya kinalas ko ang pagkakayakap sakaniya at hinarap siya.

"May problema ba?" Nag aalalang tanong ko. Umiling lang siya.

"May masakit ba sayo? Sino bang kausap mo kanina?" Tanong ko kahit alam ko naman kung sino.

"Mahal kita, minahal ulit kita" pakiramdam ko nabingi ako, hindi ko nagawang mag react agad nagawa ko lang ngumiti at yakapin siya.

"I love you" sinserong sabe ko.

"Pwede ba tayong umalis pag uwi naten?" Tanong niya

"Baket naman?"

"Pumunta tayo kahit saan sa loob ng isang linggo dalin moko kahit saan"

Hindi ko maintindihan, masaya ako pero nandon ang pagkalito why is she acting like this? Not that I don't it hindi lang ako sanay pero masaya ako.

"Kahit isang linggo lang yung kasama ka"

"Kahit habang buhay pa Chandria"