Redeem by Love (Kara Sevda series #1)

Chapter 73

Jasiel's POV

Natapos ang pagkain namin inaya ko siyang maglakad lakad habang ang buwan lang ang nag silbing ilaw sa nilalakaran namin pabalik.

Kung may buhay man akong hiniling at pinangarap nuon ito yon. Pakiramdam ko kumpleto at kuntento ako na nakikita siyang gigising ng katabi ko, iyong pagmamasdan ko lang siya nakatanaw sa dagat na halos kasing ganda niya.

"Tara" nakangiti niya akong hinila palapit sa dalampasigan nag lusong kaming pareho.

"Chan malamig baka magkasakit ka" sabe ko ng maramdaman ang lamig ng tubig sa mga paa ko.

"Hindi yan gusto kong maligo" nakangusong sabe nito napailing naman ako kahit sa ganuon bagay ay parang natutunaa ang puso ko pagdating sakaniya.

"10 minutes" ngumisi siya akma siyang maghuhubad ng damit ng pigilan ko.

"Ano kaba okay na yan" habang tumitingin sa paligid.

"Tksss" umirap agad "wala namang tao oh" at ginala niya pa ang paningin sa paligid napa buntong hininga nalang ako.

Hinubad ko ang pang itaas kong damit saka ko siya hinawakan sa kamay papunta sa dagat.

"Ang lamig"

"I told you"

"Sandali lang naman"

"Grabeee no ang ganda na ng dagat sa umaga maganda din sa gabi" namamanghang sabe nito.

Niyakap ko siya mula sa likod sa dinampihan ng halik.

Hindi ko siya madalas nakikitang ngumingiti siguro pag nang aasar, matagal naman na siyang tahimik pero marami ng nag bago sakaniya nuon. Masaya ako sa simpleng ginagawa namin masaya ako basta ko kasama kuna siya.

"Jasiel dito nalang tayo" nahimigan ko ang emosyon sa boses niya kaya agad kung tinignan ang muka niya.

"Kahit anong gusto mo basta kasama kita" hinarap niya ako pinunasan ko agad ang luha niya saka siya ngumiti.

"Sorry kung lagi kitang inaaway nuon" hindi ko inaasahan to. Humipit ang hawak niya sa kamay kong nakayakap sakaniya katawan ko ang nag sisilbing init sa malamig na hangin at dagat.

"Lagi akong nagagalit sayo, lagi ikaw sinisisi ko sa lahat ng nangyare sa buhay ko pero hindi ko hihilingin hindi mangyari lahat yon kung hindi kita makikilala"

"Chan"  bigil ko I don't want to see her in pain because if the past.

"You actually made my life better kahit pagkatapos ng trahedya na yon, Nuon palang gusto kuna makalaya sa pamilya ko lalo na sa papa ko." Hindi ko magawang magsalita pakiramdam ko gusto kong marinig lahat ng inaakit niya sa buhay. I still remember kung paano kung hinanap ang papa niya para lang isumbat sakaniya lahat ng inanakit ng anak niya sakaniya.

"Sorry kung yung sarili sakit at naranasan ko yung iniisip ko hindi ko iniisip lahat ng kabutihan ginawa mo sa mama ko" I hug her tight na para bang yon na ang pinaka magpapatigili sa emosyon niya.

"Dahil yun yung huling salita na ibinilin mo" hinding hindi ko yon makakalimutan dahil sa lahat ng taon na nagdaan itataya ko lahat marinig lang ulit ang boses mo.

"Shhhh chan please" Pakiusap ko crying chandria in front of me deadly.

"Thank you kung isang araw mawala ulit ako wag mong pababayaan ang mama ko" dahan dahan ko siyang hinarap sa sinabe niya.

"Why are you saying that?" Halatang nagulat siya sa paglakas ng boses ko.

"It's just what if"

"I can't bare lost you again" niyakap ko siya sa pinaka mahigpit na paraan magagawa ko.

Chandria's POV

We sat in the sea shore for a while kahit kanina pa ako inaaya ni Jasiel pumasok dahil malamig.

"Anong plano mo pag balik naten?" Tanong ko sakaniya.

"Can you come with me?"  Tanong niya nilingon ko siya. Tinaasan ng kilay.

"San?"

"Sa bahay ko?" Patanong na sagot niya. Yung unang beses na makatungtong ako sa bahay niya naalala kupa yung nangyare ng gabing yon nung gabing tinutukan siya ng baril ni Harry.

I know it's him sa tindig, kilos kahit nakabalot. Hindi ko alam kung anong gusto niya pero unti unting nasagot ang lahat ng iyon pa unti unti kahit matagal kong itinatangi sa isip ko.

"Bakit ibabahay mo lang ako?" Biro ko

"I will marry you every month if you want" sarkastikong sabe nito sinamaan ko naman siya ng tingin.

"If your ready" habol niya sa huli sandali akong napaisip.

"Letsgo inside itself cold" inabot niya ang kamay ko saka ako inalalayang tumayo.

"Mag island hopping tayo bukas" suhestyon ko.

"Sure" nakangiting sagot niya.

"We can also go there" may itinuro siya hindi na kita ngayon kase gabi na.

"May lighthouse don makikita mo lahat ng parte ng Isla na to" parang lalo naman ako na excite sa sinabe niya.

"Bakit nga pala hindi niyo tinitirahan to?" Curious na tanong ko dahil nabanggit niyang ilang taon nadin hindi nagagawi dito ang pamilya niya.

"They're busy in their own field si mommy at daddy sobrang workaholic"

"Hindi kaba nag mana sakanila?" Tanong ko paakyat na kami ng hagdan.

"Not that much" hindi ako naniniwala.

Pinag buksan niya ako ng pinto pagkatapos ay binuhay ang ilaw. Lumapit ako sa switch at nilagay ko sa dimme ang light.

"Go to the shower sa kabilang kwarto nalang ako" sabe nito.

Dumeretyo siya sa kaniyang walk-in closet habang ako nagtatangal ng bracelet at relo.

Lumapit ako sa caninet na pinaglagyan ng gamit ko malapit sakaniya saka kumuha ng mga damit.

Bago ako pumasok sa banyo nakita kupa ang repleksyon na sa salamin.

Napabuga ako ng hangin ng tanggalin niya ang kaniyang pang itaas. Inis ako sa sarili ko hanggang sa pag ligo.

Bakit ganong nalang ang epek niya saken? Hindi ako nagtagal lumabas ako pero wala pa si Jasiel. Naglagay ako ng lotion at moisturizer sa mukha ko natapos na lahat pero hindi padin siya bumabalik.

Lumabas ako ng kwarto saka naglakad sa hallway sa dami ng kwarto dito hindi ko alam kung san siya naligo.

"Jasiel?" Tawag ko binuksan ko ang unang kwarto pero hindi naman siya sumagot mula sa Cr.

"Jasiel?" Tawag ko ganon din sa katapat na kwarto nito.

Naglakad ako sa pinaka dulo ng pasilyo kung san ko narinig ang lagaslas ng tubig. Bukas ang ilaw sa banyo kita sa siwang ng pinto kaya alam kong nandito siya.

Naupo ako sa kama habang hinihintay siyang lumabas.

Pinagmasdan ko ang kwarto siguro ay isa ito sa mga guestroom. Bumukas nag pinto halos mapatalon ako.

Naka twalya lang siyang lumabas habang nag pupunas ng buhok nag iwas ako ng tingin.

"Ano"

"Antagal mo kaya hinanap ko kung san kwarto ka naligo" buti nalang at hindi ako nauutal.

"Clingy" nakangiting sabe nito.

"Hindi ah" agad na sabe ko.

"It's I like it" sabe nito saka palapit saken.

"Lalabas nako?" Tinitigan ko siya ayokong malaman niyang naiilang ako sa sitwasyon namin.