Chandria's POV
Tinotoo niya ang sinabe niya kunot nuo siyang nag ddrive habang hinahatid ako pakiramdam ko ay labag pa sakalooban niya, hindi ko alam kung bakit may kanting saya akong nararamdam gayong ngayon ko nalang ulit ito naranasan sakaniya.
"Hey" tawag nito nilingon ko naman siya.
"Are you still mad?" Hindi ko inaasahan ang tanong niya.
Pinakkiramdaman ko naman ang sarili ko hinahanap ang sagot sa tanong niya, galit panga ba ako? Hindi ko alam pero ang ngayong ramdam ko ay nag eenjoy ako na kasama siya.
"Tell me what I missed for the past six years?" Emosyonal na sabe nito habang sa daan naka tingin.
Hindi ko maiwasang pamasinghap sa kawalan ng sasabihin.
"I'm sorry" mahinang sabe nit ng hindi ko siya sagutin.
Ilang minuto pa bago kami makarating sa Condo hindi ko naman malaman kung anong gagawin ko.
"Hihintayin kita" sabi nito saka pinatay ang makina ng sasakyan at lumabas para pag buksan ako.
Hindi naman ganoon kaikli ang suot pero dahil sa taas ng sasakyan niya ay nahihirapan ako hindi normal saken ang mahawakan man lang ulit siya kay naiilang kong iniabot ang kamay ko sa kaniyang kamay na nakalahad.
"Wag muna ko hintayin hindi ako uuwi" sabe ko sakay inayos ang sarili seryoso lang itong naka tingin saken.
"Please chan" pag susumamo nito hindi ko naman malaman kung anong gagawin.
"Sige na jasiel mauna nako umuwi kana salamat" saka ako tumalikod hindi pa man ako nakakalayo ay narinig ko na siya.
"Hihintayin kita dito, please come home" para kung hinehele sa lanbing ng pagkakasabe nito.
"I don't know please go home thanks for the ride"
Hindi kuna siya nilingon kahit gustong gusto ko pinigilan ko ang sarili ko dahil heto nanaman ako parang hindi parin ata nadadala.
Agad akong kumatok ilang beses pa baho ako pag buksan ni Harry nagulat naman ako sa nadatnan ko.
"Why?" Amoy ko agad ang alak pag pasok pa lang sa unit.
"Bakit ka nag iinom" sabe ko saka pinulot ang ilang nagkalat na bote.
" I feel like I'm going to lose everything" hindi ko naman maintindihan ang ibig nyang sabihin.
Minadali kung iligpit lahat saka ko siya hinarap nakapik na ang mata niya habang naka higa sa sofa. Nakapanjama man siya at puring Tshirt ay lumitaw talaga ang kagwapuhan niya.
"May problema ba" tanong ko saka ko inayos ang buhok niya ngumiti siya at nag mulat ng mata.
"I wish I have power to stop the time" malungkot na sabe nito.
"Hindi kita maintindihan" wala ma pan ay nag init agad ang mata ko.
"Do what make you happy"
"Harry ano ba" inis na sabe ko.
Nagmulat siya ng mata hindi ko naman akalain kung gaano kalungkot ang paraan ng pag tingin niya.
"I can't have you" biglang siya tumayo pagkasabe nito pero agad ko din siyang pinigilan nilingo niya ang kamay kong nakahawak sakaniya saka mapait na ngumiti.
"You always have me right?" Naluluhang sabe ko hindi ako nakatanggap ng tugon kaya parang mas lalong sumasakit ang dibdib ko sa emosyong pinapakita niya. "Righ Harry?"
Naglakad siya papunta kusina sumunod ako agad nahilamos pa siya bago humarap sakin, napaawang ang labi niya habang naka tingin saken.
"Chan Go home" sabe nito saka ako nilagpasan.
"Harry ano ba?" Inis na sabe ko sinundan siyang papasok sa kwarto.
"Ayaw mo ba ko dito?" Tanong ko panay lang ang punas ko sa luha ko.
"He's still there go home he still fucking waiting for you" sigaw nito saken.
Narinig kong nag ring ang cellphone ko kaya agad kung kinuha sa bulsa ko agad din akong natigilan ng makitang numero ni Jasiel ang tumatawag agad kung binalik sa bag tsaka nag angat ng tingin sakaniya malungkot lang itong tumango sakin saka ako tinalikuran.
Para kong nauupos sa sakit na nakikita ko sakaniya, I may not love him in a romantic way but I love hin. He's been good to me since then and now eto ako sakit sa ulo nasasaktan kupa siya ngayon.
Pasunod nako sakaniya sa veranda ng bigla ulit mag ring phone ko ang kulit nakakainis, hindi ko pinansin deretyong nakatingin lang si harry sa kawalan habang hindi ko naman malamin ang sasabihin habang nasa likod niya.
"Answer the damn phone chandria" malamig na sabe nito pero nanatili ako sa kinatatayuan ko.
"Harry" tawag ko hindi umiihinto ang pag tunog ng cellphone ko kaya inis akong tumungo sa bag ko.
"Bakit ba ang kulit kulit mo umuwi kana hindi ako uuw--"
"Pupunta tayong Hospital bumaba ka dito" sigaw ni jasiel
"What?"
"Anong Hospital? Bakit?" Gulat na tanong ko agad na pumasok sa isip ko ang mama ko halos binalibag kuna ang cellphone ko sa kung saan saka nagmamadaling magpapaalam sana kay Harry.
"What happened?" Kunot nuong tanong nito.
"Hindi ko alam" natatakot ako sa iniisip ko.
"Ihahatid na kita sa baba bilisan mo" sabe nito saka hinablot ako pababa ng unit, para akong naka lutong habang lakad takbo ang ginagawa namin pababa ng parking lot, agad bumukas ang pinto ng sasakyan ni Jasiel kunot nuo itong naka tingin saakin na para bang bagot na bagot sa tagal ko bumaba pa anv paningin nito sa kamay ni Harry na hawak ang kamay ko.
"Let's go" galit na sabe nito pinag buksan niya ako ng pinto at nag mamadaling pinaharurot anv sasakyan naka tingin lang ako sa side mirror hanggang sa mawala ang si Harry sa paningin ko ang kaba sa dibdib ko ay hindi kuna maintindihan.
Note:
Super busy ako hindi ako maka update sa mga nag chat and comments mag hintay lang tatapusin ko naman yung storya kahit mabagal, thank you for reading my not so magandang story hahaha please vote and Follow love you😘
BINABASA MO ANG
Redeem by Love (Kara Sevda series #1)
Romancekinalakihan niya. Namulat siya sa papanakit ng kaniyang ama sa hindi niya mahulaang dahilan ngutin ang lahat pala iyon ay dahil sa lalim ng sugat na dulot ng makasariling kagustuhan ng kaniyang ina. Hindi niya inaasahan mababago ng panandalian ang...
