#Goodmorning, 3:53 am feels. Hahaha! Happy Reading.
Weeks has passed, at thanks to god naiibsan na din ng paunti-unti ang lahat ng sakit na dinaramdam ko ngayon and until now hindi padin umuuwi si Heaven.
"Mom?"
Inangat ko naman ang tingin ko kay Izaq habang kumakain kami ng hapunan.
"What is it Izaq?" I asked.
"Tumawag si daddy kanina." Parang nagaalangan niyang saad.
"And?"
"We talk about heaven." He said.
Kumunot naman ang noo ko, simula nung ibigay at pirmahan ni Izrael ang Annulment paper namin ay hindi na muli kami nagka usap.
"Anong sinabi niya?"
"He said na darating si daddy ngayon nahanap na din si Heaven."
Gumuhit ang ngiti sa labi ko, miss na miss ko na din si Heaven.
"That's good." Saad ko.
"Are you okay mom?" Napansin siguro ni Rael ang pagkabalisa ko.
"Yes, hintayin mo nalang ang Daddy mo. Sinong kasama niya?"
"I think his wife Mom." Napahinto naman ako sa sinabi ni rael.
"Pero sinabi kong wag na syang pumunta kung bubuntot-buntot ang asawa niya, kaya don't worry." Nakahinga naman ako ng maluwag ng sinabi ni Rael.
Hinawakan naman ng anak ko ang aking kamay at gumuhit ang malungkot niyang ngiti.
"Mom, Did you see yourself now?" Malumanay niyang saad.
"Why? Why son? Anything problem to my body? To my face?" Natatawa kong saad.
"Mom, I know it hurts." Seryoso niyang saad, ngumiti naman ako.
"Wala naman akong pagpipilian anak kundi maging maayos para sainyo diba?"
Tumayo si Rael at niyakap ako habang nakaupo, I need this. I need hug from my children.
"Ayokong nakikita kitang malungkot mom, Masakit saakin ang paghihiwalay nyo ni dad at lalong mas masakit iyon sayo." Hinawakan ko naman ang braso niya at mas isiniksik ko ang mukha ko, naramdaman ko nalang na tumutulo na ang aking luha.
"May pagkakamali ba ako anak?" Malungkot kong saad sakanya.
"Mom.."
"Just answer it." I said.
"No, wala mom." He said, humarap sya saakin at ngumiti.
"You are the best mom, You're best wife but the problem is—"
"Ma'am anjan na po si sir Izrael kasama si heaven." Manang.
Tumango ako at tumingin kay Rael.
"Let's go." Hinawakan naman ni rael ang kamay ko, pagkalabas ko ay tumakbo si heaven papunta sa kinaroroonan ko at niyakap ako.
"I'm so sorry, I'm sorry mom. I'm sorry." Umiiyak niyang saad, binitawan ko si Rael at niyakap ko pabalik ang kakambal niya.
"Hey, it's okay baby. It's okay." Habang hinahaplos ko ang kanyang likod.
"I'm sorty for leaving mommy, I'm sorry. I promise I won't do that again."
"Don't promise heavenie, I kick your ass." Sabat naman ni Rael.
"Can you shut up little attorney?!" Natawa naman ako sa pagsusumbatan nila.
