Parating Napapansin

Chapter fifteen

Kabanata 15

Boyfriend

Monday.

First day of the week. Or maybe its sunday, I really don't know and I really don't care. Ang nasa isip ko lang ay ito ang unang araw namin ni Xenneth na as officially together.

Shit! Hindi ko alam kung kikiligin ba ako o kakabahan. I never have a boyfriend before. Hindi ko alam kung paano maging girlfriend. Sabi dun sa article na nabasa ko, yes, nag research ako saglit kagabi and I wasn't disappointed. Pag nasa relationship ka daw, just be yourself. Wag ka mahihiya. Act like you're with your bestfriend.

And the other funny thing is, wala akong bestfriend. I'm an introvert person, hindi talaga ako mahilig makipag socialize. Para din akong tinago nila mommy. Masyado ata nila akong mahal.

Hindi ko alam kung sasabihin ko kila mommy ang tungkol dito. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin na kami na ni Xenneth. Nung umpisa nag pupunta lang sa bahay tapos ngayon, in a relationship agad. Ni hindi nga ata siya nanligaw eh. Nagka aminan lang tapos date tapos...ayun, kami na.

"Good morning Grey!" masayang bati sa akin ni manong paeng. Pinag buksan niya ako ng pintuan.

"Good morning po!!!" masaya ko ding bati sa kaniya.

Lumaki ang ngiti niya sa akin. "Mukhang blooming ka ah! Masayang-masaya ka ata ngayon Mam? " joke niya sa akin.

"Palagi naman po ako masaya!" sagot ko sa kaniya. Ngumiti lang siya sa akin na para bang may tinatago ako. Nakakaradam ata si manong sa akin.

"Okay po Ma'am! Sabi mo eh." kumindat muna siya bago isara ang pintuan.

Nag lagay ako ng headphones at nakinig ng music. Bago kami maka abot sa school, biglang nag vibrate ang phone ko. Inopen ko ang message.

Xenneth Palera : Good morning pretty face :)!

Naramdaman kong uminit ang mukha ko. Hindi ko alam kung bakit, pakiramdam ko tuloy mukha akong tanga. Naka ngiti ako dito mag-isa.

"May nag text Grey?" nakakagulat na tanong ni Manong. Napa tingin tuloy ako sa kaniya. Naka ngisi niya. Yung nakaka loko na ngisi.

"Uhhrm, klasmeyt lang po..." hindi ako magaling mag sinungaling. Pero mukhang nabenta naman.

Me : Good morning! Otw na ko sa school. Ikaw?

Nag reply ako at ilang segundo lang ay nag reply siya kaagad. Mukhang hindi busy.

Xenneth : That's good. Kanina pa kita iniintay dito eh.

Nanlaki ang mata ko. Saan niya ko hinihintay? Baka doon sa pinag bababaan ko. Makikita pa siya ni Mamong. Mang aasar pa ito. Hindi siya mag kekwento kila mommy pero aasarin niya ako.

Me : Where?

Xenneth : Main gate. Why?

Naka hinga ako ng maluwag. Buti naman. Sa parking lot lang naman ako inihahatid tapos mag lalakad na ko papasok kasabay ng mga ibang estudyante. Yun lang, makikita nila kami.

Me : Wala naman. I'll be there in a bit. See you =)

Xenneth : Good. I'm excited to see that beautiful face of yours again. See you in a bit!

May gumagapang ata na kung anu sa tyan ko. May nag wawala eh. Ganito ba talaga ang pakiramdam?! Pakiramdam ko hindi ako mapapakali. Ayokong mapahiya. Ayokong mag mukhang tanga sa harapan niya. Ayoko ipahalata na inosente ako sa ganito. I don't want to be awkward.