Bölüm 6

6K 76 9
                                    

İnsan sadece sevdikleriyle mutluluğunu paylaştıkça sevinebilen bir kalp taşıyor göğsünde.Yaren'in sözlerinden sonra çok kırılmıştım.Demir'i kandırdığımı,onun benimle gönül eğlendirdiğini söylemesi canımı çok yakmıştı.Telefonu elime alarak Demir'i aradım.

"Canım aramanı bekliyordum.Yaren'le konuştun sanırım."dediğinde huzurlu sesiyle tüm sinirim uçup gitmişti.

"Evet konuştum bu akşam bizim eve bekliyor." derken sesim çok sıkkın çıkmıştı.

"Her şey yolunda mı? sesin çok kötü geliyor hemen yanına gelebilirim."diyerek Yaren'in sözlerinde yanıldığını bir kez daha anladım.

" Yaren senin benimle gönül eğlendirdiğini düşünüyor bu da canımı sıktı açıkçası."dedim içimdeki bütün sıkıntıyı ona anlatmak istedim.

"Yaren ile nerede tanışmışız da benim hakkımda fikir yürütebiliyor akşam geliyorum onunla konuşalım bakalım hiç bir şey canını sıkmaya değmez."dediğinde sesindeki öfkeyi anlayabiliyordum. 

"Zengin olduğun için böyle düşünüyor seni tanıdığından değil ön yargı bir nevi seninle alakalı olduğunu düşünmüyorum."diyerek onu sakinleştirmeye çalıştım.

"Ön yargılarını kıralım o zaman bu akşam 8' de sizdeyim." dediğinde  ne hazırlık yapsam diye düşünmeye başlamıştım bile.

Telefonu kapatarak mutfağa girdim.Buzdolabının kapağını açtığımda bir hüsrana uğradım.Evde hiç bir şey yoktu.Alışverişe çıkmaya karar verdim.Üstüme kot pantolonumu ve bir kazak giydim.Cüzdanımı yanıma alarak kabanımı giydim.Dışarı çıktığımda yağmur yağıyordu.Kabanımın şapkasını başıma geçirerek yürümeye başladım.En yakındaki markete vardığımda içeriye girdim.Demir ne sever diye düşünmeye başladım.Kahveyi sepetime attım her gördüğümde kahve içiyordu. Pastaneye uğrayarak kahvenin yanında ikramlık aldım.Çok geç kalmadan eve geçtim.Kapıyı açtığımda Yaren elinde kırmızı bir gülle duruyordu.Yanına gidip gülü göstererek 

"Senin de hayranların var galiba."diyerek gülümsedim.

"Benim değil senin."diyerek masanın üstündeki notu elime tutuşturdu.Notu elime alarak okumaya başladım.

Her güne bir gül,

                Demir 

Okuduğum notla gülümsemeye başladım.Yaren gülüşümü görünce 

"Beyimiz zengin olduğu kadar romantikte."diyerek beni utandırdı.

---

Saatte baktığımda 7 olmuştu.Hazırlanmaya başladım.Bütün gün evin temizliğiyle uğraşmıştım.Kendimce çeki düzen verdim.Siyah elbisemi elime alarak üstüme tuttum.Sanki istemeye gelecekmiş gibi hazırlanıyordum.Kendi halime gülmeye başladım.Gerginlikten kafayı yediğimi düşünmeye başladım.Elbiseyi giyip saçlarımı maşa ile hafif dalgalandırdım.Şimdi hazırdım ev terliklerimi giydiğimde bir acayip olduğumu fark ettim.Evde ayakkabı giyecek halim yoktu.

Evde ayakkabı giyecek halim yoktu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
METRESHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin