METRES

Bölüm 12

DEMİR'DEN

Onunla geçen aylarımın,günlerimin ve hatta saatlerimin hepsi değerliydi.Onunla nefes alan bu adam,onsuzken kocaman bir boşlukta gibiydi sanki.Yaşamın anlamı sadece o yanımdayken vardı ve sadece o güldüğünde çiçekler açıyordu.Gözlerimi açtığımda onun güzel yüzünü gördüm.Kollarımın arasında bebekler gibi uyuyordu.Komodinin üzerindeki telefonuma baktığımda saatin 10'a geldiğini gördüm.Telefonu yerine bıraktığımda Derin gözlerini açtı.

"Günaydın meleğim."diyerek dudağına minik bir buse kondurdum.

"Günaydın hayatım saat kaç."dediğinde uykunun mahmurluğu ile esnedi.

"Saat 10'a geliyor daha erken biraz daha uyuyalım."diyerek onu kollarımın arasına aldım.

"Olmaz eve gitmem gerekiyor halamla Teoman ağabey yarın gidiyorlar onlarla vakit geçirmek istiyorum."diyerek yataktan kalktı.

"Tamam kahvaltı yaptıktan sonra seni bırakırım."dediğimde banyoya yöneldi.Ben de mutfağın numarasını tuşlayarak kahvaltıyı hazırlamalarını söyledim.

---

Kahvaltımızı yaptıktan sonra Derin'i evine bıraktım.Bugün bitirmem gereken bir meselem vardı.Ece ile son kez konuşup bu işi bitirmeliydim.Telefonumu çıkarıp Ece'yi aradım.Bir iki kere çaldıktan sonra hemen açmıştı.

"Demir beni aradın değil mi? yanılmıyorum."dediğinde sesinin heyecandan titrediğini hissettim.

"Evet seni aradım seninle konuşmam gerekiyor neredesin?"diyerek bu işi bitirmek istiyordum.

"Evimizdeyim buraya gelebilirsin."dediğinde hapishanemi hatırladım.Hayatı öylesine yaşadığım hapishanem,lüks eşyaların içinde,sevginin fakirliğini hissettiğim yaşamadığım zindanım.

"Tamam yarım saat sonra oradayım."diyerek telefonu kapattım.

Villanın kapısına geldiğimde Ece beni kapıda karşıladı.Yüzünde kocaman gülümseme ile onunla görüşmek istememi yanlış anladığı bariz belliydi.

"Hoş geldin canım."diyerek yanağımdan öpmek için uzandı.

"Konuşalım."diyerek öpmesine izin vermeden kapıdan içeriye girdim.

Salona geldiğimizde berjere oturarak konuşmak için onun oturmasını bekledim.Yanımdaki berjere oturarak bana doğru yüzünü çevirdi.

"Ece konuyu uzatmaya gerek yok seninle son kez konuşmak için geldim bu işi iki medeni insan gibi bitirelim ne istiyorsan vermeye hazırım para,mal,mülk ne istersen senindir."dediğimde kaşlarını çatmıştı.

"Ben seni istiyorum para,mal,mülk umurumda değil evimize dön başka hiç bir şey istemiyorum."diyerek adeta yalvarmaya başlamıştı.

"Ece mantıklı ol artık seni sevmeyen bir adamla hayatını nasıl geçireceksin bitti artık bizimki bir evlilik değildi sende biliyorsun."dediğimde sinirlenmeye başlamıştım.

"Babanın bahsettiği kızı mı seviyorsun o fahişeden neden vazgeçemiyorsun?"dediğinde sinir tepeme çıkmıştı.

"Onun hakkında böyle konuşamazsın sözlerine dikkat et bu işi yokuşa sürme beni kötü şeyler yapmak zorunda bırakma."diyerek ayağa kalktım.