METRES

Bölüm 16

DERİN'DEN

Zaman geçtikçe bir şeyler değişir sandım.Bir yara iyileşir ,yeni bir sayfa açılır bazı duygular unutulur ama öyle olmuyormuş kaderimizin bizim elimizde olduğunu zannederiz  öyle olmadığını çok acı bir şekilde öğreniriz.Küçük umutlarla baktığım geleceğime şimdi yıkılmış gözlerle bakıyordum.Bu çocuğu doğuramazdım. Demir'le hiç bir bağımın olmasını istemiyordum.Diğer yandan bu bebeğin çok masum olduğunu biliyordum babasının hatasını ona ödetmek vicdanımı yok saymak gibi bir şeydi.Kafam karma karışıktı.Halama ve Yaren'e ne diyecektim.İnsanlara ne söyleyecektim çocuğum büyüyünce babasını sormayacak mıydı? Ne diyecektim kusura bakma baban bir yalancı ve evli hatta cici annende var mı?diyecektim.Hayır bunun olur tarafı yoktu sessiz sedasız bu işi halletmeliydim.

Yakınlardaki özel bir hastaneye gitmeye karar verip evden çıktım.Taksiye bindiğimde bile kendimde değildim.Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.

Özel hastaneye vardığımda kadın doğum uzmanı için barkot alıp sıramı beklemeye başladım.Doktorun kapısında beklerken gördüğüm hamile kadınla gözlerim şişkin karnına kaydı.Kendimi çok kötü hissetmeye başlamıştım.Kadının eşi yanında elini tutuyordu.Ya benim çocuğumun babası elimi tutabilir miydi? onun ellerini tuttuğu bir karısı vardı.Ölsem de ona asla elimi uzatmazdım.Bir kadının mutsuzluğu üstüne mutluluk asla inşa edemezdim.Ekranda adımı görünce doktorun yanına girdim.Doktor hanım şikayetimi sorduğumda test yaptığımı ve pozitif çıktığını söyleyince kan testi yaptırmam gerektiğini söyledi.Kan testi yaptırmak için odadan çıktım.

---

Kan testimin sonucunu öğrenmek için doktorun odasına girdim.Masasının önündeki sandalyelerden birine oturdum.Doktorla göz göze geldiğimizde konuşmaya başladı.

"Derin hanım 5 haftalık hamilesiniz."dediğinde kalbim sıkışmaya başladı.

"Ben bu bebeği aldırmak istiyorum doğuramam yapamam."dediğimde doktor hanım şaşkınlıkla yüzüme baktı.

"Emin misiniz Derin hanım çok ani karar vermeyin bence babası ile birlikte oturup düşünün kararınızı ondan sonra verin"diyerek ikna etmiyor çalışıyor gibiydi.

"Babası yok öldü."derken o adama sinirim gittikçe artıyordu.

"Başınız sağ olsun kusura bakmayın karar sizin."derken söylediğine pişman olmuştu.

"Bugün bu işin bitmesini istiyorum mümkün mü?"diye sordum.Bitmeliydi Demir'e ait ne varsa hayatımdan silinip gitmeliydi. 

"Sabah kahvaltı yaptınız mı?"

"Yok hayır yapmadım."diyerek olumlu cevap vermesini umut ediyordum.

"O zaman bir kaç testten sonra operasyonu gerçekleştirebiliriz."dediğinde nasıl hissettiğimi bilmiyordum.

Testleri yaptırdıktan sonra odaya yatış işlemlerimi yaptılar.Odaya girdiğimde kimsesizliği iliklerime kadar hissettim.Hemşire ameliyat elbisesini giymem için getirdiğinde korku bedenimi sardı.Giysilerimi çıkarıp kaldığım odanın dolabına yerleştirdim.Ameliyat elbisesini giydiğimde titremeye başladım.Bebeğim senden çok özür dilerim sana yaptığım şey için kendimi asla affetmeyeceğim.Ama doğru olan buydu seni dünyaya getirdiğimde babanı sorduğunda sana verecek cevabım yoktu.