METRES

Bölüm 7

Bir kadını sakınmak erkeğin o kadına biçtiği değeri anlatır.Bir kadını kıskanmakta erkeğin o kadına beslediği sevgiyi gösterir.Hayatımda ilk kez kıskanıldığımı hissettim,sakınıldığımı, saklandığımı bu duygunun varlığından hiç haberim olmamıştı.Umarım bu duygu hayatımı altüst etmez diye düşünmeye başlamıştım.

Demir'in her an patlayacak bir bomba gibi durmasından ürküyordum.Hemen müdahale etmezsem geri dönülemez şeyler olacaktı.Yusuf'un yerini bildirmem gerekiyordu.

"Kusura bakma Yusuf öğle yemeğine sevgilime sözüm var."diyerek ortamdaki savaş atmosferini dağıtmaya çalıştım.

"Önemli değil biz arkadaşlarla sonra çıkarız."diyerek Yusuf geri adım attı.

Demir'in yüzüne baktığımda biraz sakinleşir gibi olduğunu gördüm umarım Yusuf'u işten atmaz diye içimden geçiriyordum.

Asansör 3. kata geldiğinde kapı açıldı.Yusuf önden çıktığında Demir'le göz göze geldik hiç inmek istemiyordum ama inmek zorundaydım.Asansörde aklımı bırakarak çalıştığım odaya yürümeye başladım.

Çok geçmeden telefonumun mesaj sesini duydum.Çantamdan çıkarıp ekranına baktığımda mesajın Demir'den geldiğini gördüm.

"Bu konu öğlen konuşulacak o herifi yanında bir daha görmek istemiyorum." okuduğum mesajla ilk kavgamızın bu olacağını düşündüm.Cevap yazmadım öğlen konuşur konuyu kapatırım deyip telefonu çantama geri koydum.

Çalışma masama geldiğimde masamda bir kırmızı gül ve not vardı.Demir, bu adam bunları ne zaman düşünüp yapıyor aklım almıyordu.Notu çantama hızlıca iliştirdim Sema ya da diğerlerinin görmesini istemedim.Diğerleri daha gelmemişti sadece Yusuf ve ben bilgisayarlarımızın başındaydık.

10 dakika sonra Sema gelmişti.Beni görünce hemen yanıma geldi.

"Nasılsın Derin rapor almışsın bir hafta yoktun kötü bir şey yoktur umarım."diyerek soruları sıralamıştı.

"İyiyim canım ufak bir soğuk algınlığım vardı geçti."dedim geçiştirmek için 

Masadaki kırmızı güle bakışları kayınca tekrar ağzını açtı.

"Enişte bey baya romantik anlaşılan"diyerek gülmeye başladı.

"Öyledir."dedim bende sevgilimin olduğunu bilmelerinde mahsur yoktu önemli olan kimin olduğunu bilmemeleri.

Masasına oturup her zaman ki gibi sabah kahvesini yudumlamaya başladı.Yusuf benimle göz göze bile gelmiyordu asansör olayından sonra eskisi gibi olacağımızı pek düşünmüyordum.

---

Herkes öğle yemeğine çıkmak için hazırlanıyordu.Bilgisayardaki işlerime odaklanıp bir an önce bitirmek istiyordum.Telefonum çalmaya başladı.Ekrana baktığımda Demir yazısını görünce hemen meşgule attım.Mesaj yazmaya başladım

"Müsait değilim şu anda yalnız değilim."yazıp gönderdim.

"Sanırım seni tek odaya aldırmalıyım telefonumun meşgule atılmasından hiç hoşlanmam çünkü." yazdığını görünce şaka falan yaptığını düşündüm.

"Asla böyle bir şey yapmayacaksın nereye geleyim sen onu söyle ben gelirim." yazdım.

"Yapacağım, sabah seni bıraktığım yerde ol çıkıyorum şimdi." mesajını gördüğümde Demir'de hafif bir ego sezdim sanki.Çıkmak için hazırlandım.Asansöre doğru yürümeye başladım.

Asansöre binip giriş katına indim.Beni bıraktığı sokağa doğru yürümeye başladım.Sokağa vardığımda çoktan gelmiş arabanın içinde sinirli bir şekilde bekliyordu.Sabah ki olayı unutmamış diyerek korkuyla arabaya bindim.