Bölüm 8

5.5K 85 10
                                    

DEMİR'DEN

Gerçeğin vakti saati olmaz,  o her zaman vardır özellikle de bize vakitsiz gibi görünen zamanlarda karşımıza dikilir.Derin'in sorduğu soruyla ona bakakalmıştım.Henüz hazır değildim ona gerçeği söylesem onu kaybedeceğimi adım gibi biliyordum.O öğrenmeden bu konuyu sonsuza kadar ortadan kaldırmalıydım bunun için ne bedel ödemem gerekiyorsa sonuna ödeyecektim.Derin'in sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

"Demir sana bir şey sordum."dedi meraklı gözlerle bana bakıyordu.

"Eski bir arkadaşım, sana sonra anlatsam olur mu? sen odamıza çık hemen yanına geleceğim."diyerek söylediğim şeye itiraz etmemesini ümit ediyordum.

"Tamam ben odada bekleyeceğim seni."dediğinde derin bir nefes aldım.Merdivenleri çıkmaya başladı bende yarım kalan hesabımla yüzleşmek için dış kapıya yürüdüm.

Ece'nin etrafını korumalar sarmıştı.Burnundan soluyordu bu kadını gördüğümde hissettiğim tek şey omuzlarıma bırakılan bir yükten ibaret olması hissiydi.Göz göze geldiğimizde yanına kadar yürüdüm ve bağırmaya başladım.

"Senin burada ne işin var?"dediğimde sinir bütün hücrelerime hücum etmişti.

"Ben senin karınım unuttuysan  hatırlatayım Demir."

"Sen benim hiçbir şeyim değilsin çabuk git buradan beni kötü şeyler yapmak zorunda bırakma."diyerek bağırdım.

"Beni bırakıp gittin sen bana bundan daha fazla ne yapabilirsin ki gitmiyorum."dediğinde ağlamaya başladı.

"Ben hiçbir zaman sende değildim ki senden gideyim bu işi daha fazla uzatma boşanma evraklarını imzala. Ece hanımı gideceği yere bırakın."diyerek eve girmek için kapıya yöneldim.

"Senden boşanmıyorum duydun mu beni boşanmıyorum."diyerek arkamdan bağırdı.

Bu kadın hayatımı zindana çeviriyordu.Babam istediği için evlenmiştim bir nevi anlaşmalı bir iş evliliğiydi.Babamın ortağı Nihat amcanın kızıydı Ece.Tanıştığımız zaman ona hiçbir şey  hissetmedim benim için işten ibaret olarak kaldı.Babamın isteğinin mutsuzluğum olacağını bilseydim ona asla evet demezdim ama artık prangalarımdan kurtulmak,azat olmak istiyordum.

Kendimi toparlayarak Derin'in yanına çıktım.Kapıyı açtığımda yatağımda uyuyakaldığını gördüm.Masum yüzüne baktığımda vicdan azabı çekiyordum ondan sakladığım gerçekler yüzüme bir tokat gibi çarpıyordu onun masumiyeti,sevgisi karşısında kalbim paramparça oluyordu.Yanına uzanıp ince beline sardım kollarımı, birlikte bu dünyadan bu gerçeklerden yok olmayı diledim.Huzur bulduğum kadın,kalbimin olduğunu hatırlatan kadın hayatımdan hiç çıkma , gidersen yaşayamam, gidersen hayat gider ,gidersen ruhum gider diye içimden geçirdim.

---

Uyandığımda Derin kollarımın arasındaydı.Huzurlu bir uykuyla sabaha uyanmıştım.Yataktan kalkıp telefonumu elime aldım.Saate baktığımda 7'ye geliyordu.Odadan çıktığımda adamlarımdan Salih'i aradım.

"Salih hemen villaya 36 beden şık kadın elbisesi alıp getiriyorsun elini çabuk tut."diyerek telefonu kapattım.Mutfağa girip hemen kahvaltıyı hazırlamalarını söyledim.Derin'i uyandırmayayım diye duş almak için misafir odalarından birine girdim.Kıyafetlerimi çıkarıp suyun altına girdim.

METRESHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin