İstediğin Zaman Hatırla|1

1K 21 4
                                    


▪︎Bölüm Bir : İstediğin Zaman Hatırla

sᴇɴɪ ɪʟᴋ ɢᴏʀᴅᴜɢᴜᴍᴅᴇ ʏᴀʀᴀʟᴀʀɪɴ ᴠᴀʀᴅɪ ɪʏɪʟᴇsᴛɪʀᴍᴇᴋ ɪsᴛᴇᴅɪɢɪᴍ, sɪᴍᴅɪ ɪsᴇ sᴀɴᴀ ᴅᴀʜᴀ ᴅᴇʀɪɴʟᴇʀɪɴɪ ᴏᴢᴇɴʟᴇ ɪsʟᴇʏᴇᴄᴇɢɪᴍ.

"Üvey" kelimesi sık sık duyduğum kelimeler arasında olması gibi asla Aydın ailesinin ferdi olarak kabul görmedim. Üvey abimle tek ortak noktam soyadım. Babam yani Arslan Aydın ölmeden iki yıl önce annemle birlikte olmuş, annem beni babama bırakıp sırra kadem basmış. Babamla hiç bir anım olmamasına rağmen beni sevdiğini biliyordum. Abimin aksine "Çetinkor" ismini dünyadan sileceğime yemin ettim.
Abim ailemizin lüks hayatını yaşarken bense yılların birikmiş intikamı ile yanıyordum. Abim ve ailesi geçmişi unutmuştu. Çetinkor holding ile iş bile yapıyorlardı. Ben ise geçmişin öçü için zamanımın çoğunu Çetinkor holdingi çökertmek için planlar yaparak harcıyordum. Hiç kolay değildi. Uğur Çetinkor hiç bir işinde taviz vermiyordu. Elbet açık verecekti.
Hemşire, tekerlikli sandalyeme oturmam için yardım etti.Bir şeyi atlamışım en sık duyduğum diğer kelime ise "sakat". Çetinkor ailesinden nefret etmemin diğer bir nedeni. Beş yaşımdayken evimize yapılan baskında omuriliğime yediğim kurşun. Hemşire sandalyemden yavaşça iterken hastanede hiç görmeyi beklemediğim iki kişiyi gördüm. Engin Altınsoy'un ikizleri Eylem ile Eray. Eray'ın ağzı burnu yer değiştirmiş, yeni yapılmış pansumanı bile çekiciliğinden bir şey kaybettirmemiş. İkizi Eylem ise uzun saçlarıyla yüzünde ki derin yanık izini kamufule etmeye çalışıyordu. Uzaktan gören birinin aşık olmaması imkansız gibi duruyordu genç kıza. Biraz sonra yanlarına gelen can düşmanın Uğur Çetinkor. Babasından aldığı mavi gözleri, annesinden aldığı buğday teni. Bir kez daha nefret ettim. Beyaz gömleği vücudunun kasıldığını belli ediyordu. Onları duymak istiyordum. Hemşireme elimle git işareti yaptım. Çok sıcak kanlı biri olmadığım için tuhaf karşılamadı. Tekerlikli sandalyemi yavaşça yanlarına sürdüm. Çok yaklaşamadan konuştuklarını duyabileceğim mesafedeydim. Dışarıdan sadece sakat bir kızdım. Beni tehlike olarak göreceklerini sanmıyordum. Beni fark etmemişlerdi bile.

Eylem'in ses tonu sakindi.

"Uğur bizim için geri döndüler." Dedi.

Eray Eylem'in kolunu cimcikledi. Eylem ne var dercesine baktı ikizinin gözlerine.

"Burada konuşamayız."

Dönen kimdi? Uğur'u bu kadar geren şey neydi? Kesinlikle bu işin peşini bırakmayacaktım. Ortalık yerde konuşulamayacak kadar önemli şey neydi. Kafamda binlerce soru sıralandı.

Uğur eliyle saçını çekiştirdi.

"Kalkın gidiyoruz."

İkizler ikiletmeden ayağa kalktı. Uğur önde Eylem ve Eray arkasında hızla üzerime doğru gelemeye başladılar. Buradan hemen uzaklaşmalıydım. Elim ayağıma dolandı ne yapacağımı bilemedim, sandalyemi geri çekemeden Uğur'un sandalyeme takılması beni düşürmesiyle üzerime uzanması.. Beklemediğim bir şeydi, beni afallatmıştı. Üzerimde Uğur birbirimize şaşkın şaşkın bakarken İkizlerinde bizden farkı yoktu ikiside şok olmuş gibidiydiler. Neden bu kadar şok olmuşlardı?

Milyarderin Vekilinde ki vekilimiz Uğur'un hikayesi.
Spoiler olmaması için Milyarderin Vekili final olduktan sonra yazmaya devam edeceğim.

¡ Bağımsız olarak da okunabilir.

Milyarderin Vekili III Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin