Take My Side (Book II)

Chapter 41 (Filler)

I don't know what happened next. Nanghihina akong pumasok sa kotse ko.
Karina volunteered to drive me home.

Naramdaman ko na ang hilo ng umandar ang sasakyan. I just closed my eyes.
My heart feels like ripped.

Nagising akong may umaakay sa akin papasok sa condo ko..

Arrggh! My head ache so much... Pakiramdam ko umiikot ang mundo ko kaya pinikit ko na lang ang mata ko.

Nahiga ako sa kama.. Na ramdam ko na may nagpupunas sa muka ko.
Pamilyar ang amoy niya..

"Love? Kaori.." tawag ko dito pero hindi siya nagsasalita.

I opened my eyes and saw her

"Love.." nakangiting tawag ko sa kanya.

Kaori is caressing my face..

Hindi mapigil ang bugso ng aking puso sa tuwing ako'y papalapit sayo
Maaari bang hingin ang iyong kamay?
Hawakan mo't huwag mong bitawan.

She smiled at me and stand up.

Mabilis ko siyang pinigilan tumayo..

"Love, dito ka lang please." i don't care if i sounded like a child.

"Kukuha lang ako pampalit mo." sagot niya sakin..

"No. I just want you here at my side. Please stay love." di ko na napigilan ang luha ko at tuloyan na itong pumatak.

Hindi mapigil ang tibok ng aking puso sa tuwing ako'y nakatingin sayo
Maaari bang huwag kang humiwalay
Dahil sandali na lang.

Lumapit siya sa akin at muling hinaplos ang muka ko. I'm kissing her palm habang patuloy sa pagpatak ang luha ko sa kamay niya.

"I miss you, Love" hinaplos nya ang buhok ko gamit ang malaya niyang kamay..

"Love.. Don't leave me. Please stay." buong pusong pagmamakaawa ko sa kanya..

Darating din ang gabing walang pipigil sa'tin
Kung hindi ngayon, aasa bang maibabalik ang kahapon?

Tuloyan ko siyang hinila palapit sakin at niyakap ng mahigpit.

I hugged her as if it's our last. I don't want to let her go..

"I'm sorry, Love." bulong ko habang niyayakal siya ng walang kasing higpit.

Kahit sandali, palayain ang pusong 'di mapigil
Sana'y tayong dalawa sa huling pagkakataon na ika'y magiging akin.

Inangat ko ang kanyang muka. Our eyes met and my heart found it's home.

"I love you, Kaori" i closed my eyes slowly touch my lips to hers.. For a long time i'm longing for this.

I finally felt it.

At first she didn't respond. Pero patuloy kong ninamnam ang ang kanyang labi until finally she responded..

The slow pace turned into more heated kisses. Para kaming uhaw na uhaw sa labi ng isa't isa.

Hindi matigil ang gulo sa aking isip
At para bang walang kasing sakit
Alaala mong hindi ko malimutan
Oras lang ang may alam.