Deel 14*

2.6K 32 4
                                    

'Ik ben zo klaar met jouw gedrag' zegt James weer chagrijnig. Hij wilt me aan mijn mijn arm naar boven trekken, maar door zijn onverwachte actie duik ik opzij en val van de trap af. 'JUUL' roept James nog en dat is het laatste wat ik hoor.

POV Julia

'Julia word wakker!' roept een stem in de verte. Ik schiet overeind door een plens water die in mijn gezicht word gegooid. Ik zie alleen maar opgeluchte gezichten. James trekt me in een knuffel maar ik ben alleen maar in de war. 'Mijn hoofd doet pijn en ik ben duizelig' fluister ik in zijn oor. 'Wil je even liggen' vraagt hij lief. Ik knik en hij tilt me op in bride style.

Eenmaal boven legt hij me voorzichtig in bed en wilt weer weg lopen. 'James?' vraag ik. 'Ja?' antwoord hij. 'Waarom ik?' vraag ik oprecht. 'Jij offerde jezelf op weet je nog?' zegt hij alsof het niets is. 'Maar waarom hebben jullie dan alle kleding in mijn maat?' Vraag ik verward. 'Slaaplekker' zegt hij en loopt weer weg. Dat is raar. Na een tijdje nadenken beginnen mijn ogen zwaarder te worden en ik val ik slaap.

~

BAM! Ik word wakker van een harde knal en ik schiet overeind. Ik spring uit bed en ren naar de deur maar die gaat niet open. 'Laat me eruit!' roep ik bonzend op de deur. Opeens vliegt de deur met een knal open en staat James in de deuropening. Ik hoor weer een luide knal. Er klinken allemaal knallen beneden. 'James wat is er aan de hand?' vraag ik Bang. 'We hebben een kleine toestand beneden' antwoord hij en drukt zijn hand voor mijn mond zodat ik stil ben. Ik probeer me los te trekken maar James sleurt me mee naar boven. Kom op Juul dit is je enige kans je moet iets doen. Het is alleen James die kan je wel hebben, spreek ik mezelf moed in.

Ik draai me om en geef hem een knietje. Ik ren naar de deur maar ik word bij mijn middel teruggetrokken. Wacht wat. Die was mis blijkbaar. Ik trap om me heen en opeens val ik op de grond. Ik kijk achter me. Deze was wel raak. Ik ren naar de deur en trek hem open. Ik ren van de trappen af als ik opeens aan mijn arm een kamer in word getrokken. 'HELP!! HELP!' roep ik uit.  Al snel word er een hand op mijn mond gedrukt door Rafaël. Huh hij was toch weg ofzo.

Hoor ik nou mensen de trap op stormen? eindelijk vrijheid! Ik schrik als ik voel dat mijn handen aan elkaar worden gemaakt. Nu heeft hij geen hand meer voor mijn mond. 'HELP!! HELP ALSJEBlE-' roep ik huilend. 'Hou je bek nou eens' snauwt hij. De adrenaline stroomt door mijn lijf en het enige waar ik nu nog aan kan denken is vrijheid. Ik word op een stoel gedrukt en Rafaël loopt naar het raam. Dit is mijn kans! Ik spring van mijn stoel af en ren zo stil mogelijk naar de deur.

Ik open zo stil mogelijk de deur. Gelukkig zitten mijn handen niet op mijn rug vastgebonden. 'Waar gaat dat naartoe' fluisterschreeuwt Rafaël. Ik draai me in een ruk om en zie Rafaël op mij af lopen. Fuck! Ik ren naar de trap en val er bijna af. In de gang staat een heel team met politie. 'HELP!' Roep ik en wil naar ze toe rennen maar word terug getrokken. De agenten kijken me geschrokken aan als er iets kouds tegen mijn hoofd word gedrukt. Een geweer. Vanuit mijn ooghoek zie ik James staan met inderdaad een pistool in zijn hand.

'Put the wapens down or I will fucking shoot her!' roept James. De agenten twijfelen maar leggen de wapens op de grond. 'Go lay on the ground!' roept James weer. De tranen stromen over mijn wangen. Daar gaat mijn vrijheid. Als alle agenten op de grond liggen, springen alle jongens opeens uit een kamer. 'Stop! Doe ze niets!' roep ik met een brok in mijn keel en tranende ogen. Ze kijken me allemaal aan en beginnen dan te schieten. 'Neeeeeee!!' roep ik en snik luid.

Er zijn 6 onschuldige mensen dood en dat komt allemaal door mij. De tranen stromen over mijn wangen. De jongens lopen naar de mannen om te checken of ze echt dood zijn. Ik kan alleen maar toekijken en huilen. Ik kijk naar de jongens . 'W-w-waarom?' vraag ik hopeloos. 'Ze liepen in de weg' zegt Jack alsof het niets is. 'JULLIE ZIJN MONSTERS!' roep ik snikkend. Maar het boeit ze niets. James tilt me op. 'Laat me los!' roep ik. Ik duw me van hem af en val op de grond. Hij lacht.

'Ik haat je' zeg ik doodserieus. James gooit me over zijn schouder en brengt me naar boven. 'LAAT ME LOS!!' Gil ik en sla zo hard als ik kan op zijn rug. We staan boven aan de trap als James opeens stil staat. Hij zet me neer en kijkt me kil aan. 'Doei' zegt hij en trapt me van de trap af.

No escape possibleWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu