No escape possible

Deel 28*

POV Julia

'Huh, waar ben ik' mompel ik. 'Hallo, is daar iemand?' Roep ik luid. Ik loop door de witte ruimte waar het echoot als een malle. In de verte zie ik een deur waar ik naartoe ren. Als ik de deur opentrek ben ik weer in mijn eigen huis. Eindelijk. Mijn ouders en Noah zitten op de bank te wachten. De tranen rollen over mijn wangen van vreugde als ik ze zie na zo'n lange tijd. Ik ren met open armen op ze af maar word weggeduwd. 'Wat?' vraag ik verward.
'Jij hebt ons dit aangedaan!' Roept mijn broer. 'N-Noah, w-waar heb je het over?' vraag ik weer verward. 'Je hebt ons in de steek gelaten!' Roept mijn vader boos. Tranen stromen weer over mijn wangen, maar dit keer niet van vreugde. 'Na al die weken, besluit je nu pas terug te komen?!' Bijt Noah me toe. 'W-waar hebben jullie het over, al die weken dat ik daar was heb ik me verzet voor jullie! Ik ben ontsnapt voor jullie! Ik werd gestraft al die keren voor jullie! En ik heb nooit opgegeven voor jullie!' roep ik snikkend. 'Ga weg, we hebben je niet meer nodig' kapt mijn moeder me af. Wat? Ik kijk mijn familie vol verbazing aan. Ik ren de deur weer uit en dit keer ben ik in het bos. 'Julia blijf staan!' roept een vage schim. Als ik weg wil rennen zijn mijn voeten zo zwaar als lood. Hierdoor word ik vanachter vastgegrepen en over z'n schouder gegooid. 'LAAT ME LOS!' Ik schreeuw de longen uit mijn lijf en sla zo hard als ik kan op de vage schim zijn rug..

Ik schrik wakker, banend in mijn zweet. Mijn wangen plakken helemaal van de tranen. 'Juul, wat ben je aan het doen' bromt James die blijkbaar naast me ligt. 'Niks aan de hand, ga maar weer slapen' fluister ik terwijl ik de tranen uit mijn ogen wrijf. Ik klim voorzichtig uit bed en strompel naar de badkamer. Ik probeer de pijnscheuten die door mijn rug schieten bij elke stap die ik zet te negeren. Als ik de deur op slot doe en naar beneden kijk , zie ik een grote rode vlek. Fijn dat ook nog, en deze broek zat zo lekker. Ik trek al mijn kleren uit en stap onder de douche. Het is niet zo ontspannend als ik gehoopt had doordat mijn rug brand als er ook maar een druppeltje water op komt.

Nadat ik klaar ben met douchen droog ik me af en loop naar de inloopkast. Deze bende moet uit een veel grotere groep bestaan, anders zouden ze niet nog zo'n super-de-luxe villa hebben in het buitenland. Ik keek mijn ogen al uit bij die villa in Nederland , maar dit is nog groter. Als ik mijn nieuwe pyjama en ondergoed heb loop ik weer naar de badkamer. 'Wat is er, je doet anders' vraagt James bezorgt. Ik haal mijn schouders op en loop door. Eikel, wat denkt ie wel niet, dat ik vrolijk een theekransje kom houden.

Ik doe mijn haar nog even in een knot en ga weer in bed liggen. Fijn nu kan ik helemaal niet meer slapen. 'Hoe laat is het?' Fluister ik. ' 'Half 4' mompelt James. Ik zucht diep bij het idee dat ik weer moet gaan slapen. 'Waarom schrok je nou net zo wakker?' Vraagt hij. 'Wat bedoel je?' vraag ik ontkennend. 'Je zat letterlijk rechtop in bed en besloot daarna te gaan douchen, om half 3 s'nachts' zegt James bijdehand. 'Gewoon, een nachtmerrie' zeg ik schouderophalend. Ik draai mijn rug naar hem toe als teken dat ik nu geen zin heb om te praten. In plaats van me met rust te laten trekt hij me naar zich toe. Ik heb geen zin om me te verzetten en laat het gebeuren.Het duurt dan ook niet lang totdat ik weer naar dromenland vertrek..

________________________________

Heyhey! Weer ff een wat korter hoofdstukje:)

OMG we staan gwn op #1 van ontvoerd!! Dankjulliewel<3

Liefs thisshitisweard❤️