No escape possible

Deel 26*

Ik kijk hem met afschuw aan en nog een traan verlaat mijn ooghoek. 'Ja want hierdoor word ik verliefd op je' zeg ik spottend met tranen in mijn ogen. Ik staar alleen maar diep voor me uit.

POV Julia
Er lijkt geen einde aan te komen. Hoevaak ga ik nog ontsnappen? En hoevaak ga ik nog ontvoerd worden?!' Ik doe net alsof er niets gebeurt is en blijf voor me uit staren. 'Je bent wel wat stilletjes he' mompelt James. Ik zwijg en focus me op mijn vastgebonden handen.

Na zo'n 15 minuten ben ik nog steeds druk bezig met de handboeien totdat het busje tot stilstand komt en ik met m'n hoofd tegen het busje aan knal. Jack stapt uit en trekt de deuren vanachter open. James trekt me overeind en duwt me uit het busje. En daar staat het gebouw dat ik gehoopt had nooit meer te zien.

Ik kijk zoekend om me heen op zoek naar een uitweg uit deze nachtmerrie. James en Jack staan nog achter de bus. Dit is je laatste kans. Fuck mijn rugzak ligt nog in de bus, ja fuck dat. Welke kant moet ik op. 'Doe het dit is je kans' mompel ik in mezelf. Ik sprint in een keer langs ze maar voordat ik ook maar de kans krijg om mijn ontsnappingsplan uit te voeren, trekt James me terug aan mijn nog steeds vastgebonden armen. 'Waar gaat dat naartoe prinses?' Hij drukt me dicht tegen zich aan en brengt zijn mond naar mijn oor. 'Hier ga je spijt van krijgen' fluistert hij. Ik haal mijn schouders op. Ik vloek binnensmonds. Wat denken ze wel niet, ik ga me niet laten kleineren? Flikker op. James geeft me een duw in mijn rug dus ik loop maar gewoon mee. Als we vlak voor de Vila staan stop ik met lopen.

'Julia werk mee' sist James. 'Nee' sis ik terug. Jack opent de deur en ik word naar binnen geduwd recht de woonkamer in. Iedereen schrikt op en kijkt me vol verbazing aan. 'Wow hebben je haar gevonden?' Zegt Nathan vol verbazing. James kijkt me nog steeds woedend aan. 'Benjamin breng haar naar boven' commandeert mij en overhandigt me ruw aan Benjamin. Mijn maag knort luid. Hoe akward wil je je het hebben. Hij negeert het, maakt m'n handen los en trekt de deur met een klap dicht. Ook het slot word op slot gedaan.

Mijn handen zijn gelukkig wel eindelijk los. Fuck jullie. Ik ga hier niet in mee. Wapens zoeken heeft toch geen zin, die hebben ze toch allang weg gehaald. Maar ik wil eerst even naar de wc. Als ik ga zitten weet ik alweer hoe laat het is. Dat ook nog. Ik kijk in alle laatjes en kastjes maar kan niets vinden, niet eens een simpele tampon. Ik haal de badkamer van het slot af en loop naar de deur. 'HALLOO?' roep ik bonzend op de deur. Binnen no time staat Kevin al in de deuropening. 'Wat wil je' zegt hij super vrolijk (proef de sarcasme). 'Heb jij iets voor de periode van de maand' zeg ik met mijn totaal niet rode hoofd. 'Ja wacht 1 seconde' antwoord Kevin en hij loopt weg. Hij laat de deur gewoon open dus ik als ik het niet nodig had was dit mijn kans geweest. Ik vervloek vrouw zijn.

Al snel komt hij weer terug en geeft me een pakje tampons. 'Dankjewel je bent echt mijn redder in nood' zeg ik dankbaar. 'No problemo' zegt Kevin en hij trekt de deur voor mijn neus dicht en doet hem op slot. Ik loop naar de badkamer en doe de deur op slot.

Als ik klaar ben ga ik op bed liggen wachten. Hoe erg zou het kunnen zijn? Het boeit me eigenlijk vrij weinig als ze me pijn gaan doen. Nadat het gebeurde heb ik diep in de put gezeten. Ik heb zo hard gevochten. Zoveel mentale schade en allemaal vanwege een of andere klootzak die z'n poten niet thuis kon houden. Ik staar naar het plafond denkend aan wat ik allemaal mis. Nooit gedacht dat ik muziek zo erg zou missen.

Hoe zou her eigenlijk met Noah gaan?
En met mijn ouders?
Hoe zou mijn verjaardag hier zijn?
Wow ik ben al over 4 dagen jarig, bizar.
Wat zouden ze gaan doen?
Die 2 dagen cel waren makkelijk vol te houden, dan kan dit niet zoveel erger zijn toch?

Mijn gedachtes worden verstoord doordat een deur opengetrokken word. 'Juul sta op en kom mee' commandeert James. Ik besluit maar gewoon mee te lopen, ik heb geen zin in nog meer drama. We lopen naar beneden waar we een of andere kamer ingaan . En daar staat een grijnzende Nathan, wat me de kriebels geeft. Ik word de kamer in geduwd en de deur word met een klap dichtgetrokken. Kan het nog erger, op dezelfde dag en weer ontvoerd worden en ongesteld worden EN in 1 kamer worden opgesloten met de gast die je leven heeft verziekt.