No escape possible

Deel 16*

Al snel val ik in een onrustige slaap, denkend aan thuis.

POV Julia
Ik word wakker van een fel licht. Ik wrijf de slaap uit m'n ogen en wil uit bed stappen totdat ik teruggetrokken word. Wuttufuck. Ik kijk naast me en zie James met een arm over mijn heup heen liggen. Hij slaapt nog. Natuurlijk moet ik hier gebruik van maken. Ik adem diep in en schreeuw in zijn oor. 'WAKKER WORDEN!!' roep ik hard. Hij schiet overeind en kijkt me paniekerig aan. Ik houd het niet meer en ik proest het uit. 'Waar was dat voor nodig?' vraagt hij verward. Ik haal mijn schouders op, 'je lag er zo vredig bij daar moest ik toch gebruik van maken James' nu ben ik het die grijnst.

Ik wil uit bed stappen maar zak bijna door m'n benen heen. 'Gaat het Juul?' vraagt James bezorgt terwijl hij uit bed vliegt. 'Ja het gaat, gewoon iets te snel opgestaan' zeg ik simpel. M'n bonkende hoofd van gister is al helemaal weg, maar het is al een tijd geleden dat ik gegeten heb. 'James wil je alsjeblieft wat te eten voor me maken?' vraag ik lief. 'Voor jou altijd' glimlacht hij en loopt meteen naar beneden. Ik sta voor de 2e keer voorzichtig op en loop naar de badkamer. Ik zet de douche aan en stap eronder.

Als ik klaar ben wikkel ik m'n handdoek strak om me heen en loop naar de inloopkast. Ik trek een zwarte joggingbroek en een grijze sweater aan. Ik doe m'n haar nog even snel in een warrige knot en loop weer terug naar de slaapkamer. 'James ik heb honger' zeur ik als ik hem zie zitten. 'Sorry prinses maar als je ontbijt wilt zul je toch echt met ons moeten ontbijten.

Ik sta zuchtend op en loop naar de deur. 'Hij is op slot' zeg ik. 'Das kut' antwoord hij droog. 'Best wel' antwoord ik weer droog. 'Maak hem dan open' zeg ik na een lange stilte. Hij opent de deur. 'Na u' zegt hij chic en hij maakt een kleine buiging. 'Dankuwel' zeg ik kakkerig. Terwijl we van de trap aflopen verstapt hij zich en dondert half van de trap af. Ik houd het niet langer en schater het uit. Hij helpt zichzelf overigens aangezien hij niet zoveel aan mij heeft.

We lopen de keuken en en krijgen rare blikken naar ons hoofd geslingerd. Niet zo gek, we staan lachend in de keuken met tranen in onze ogen. Door die gare blikken moeten we nog harder lachen. Ik moet iets vastgrijpen om niet op de grond te vallen van het lachen, maar dat gaat iets minder soepel dan ik had verwacht. James vangt me net op tijd op.

'Dankjewel' zeg ik en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. 'Geen dank schoonheid' grijnst hij. Hij tilt me weer overeind en ik maak een klein buiginkje. Als ik aan tafel wil gaan zitten zijn er maar 2 plekken over, 1 naast Kevin en 1 naast Nathan. Ik twijfel geen seconde en ik wil naar Kevin lopen. 'Juul ik heb hier nog een plekje' grijnst Nathan. 'Alleen vrienden mogen me Juul noemen' zeg ik kortaf. ' Maar Juul, ik ben toch je beste vriend' grijnst hij. 'Nee' zeg ik kort en loop naar Kevin.

'Julia ik zei kom hier zitten' zegt Nathan al wat bozer. Ik haal mijn schouders op en ga zitten. Nathan slaat met zijn vuist op de tafel en ik schrik op. 'Kom. Hier. Zitten.' sist hij. Ik schud langzaam met mijn hoofd. 'Je moet je meisje echt beter leren luisteren' zegt Nathan geïrriteerd. James schrikt wakker uit zijn trans. 'Julia ga naast Nathan zitten' ik kijk hem boos aan en schud weer langzaam met mijn hoofd heen en weer.

'Julia wil je echt je laatste waarschuwing aan dit verspillen'. Ik zucht en loop naar Nathan. Als ik ga zitten fluistert Nathan 'je hebt toch al je laatste waarschuwing gehad. Ik doe net als ik schrik. 'gezellig' zeg ik sarcastisch. Als ik een broodje wil pakken slaat Nathan een arm om mijn heup heen. Ik sla zijn hand weg en ik smeer een broodje met Nutella. Ik ben lekker aan het eten als ik weer een hand voel maar dit keer op mijn bovenbeen.

Ik schiet overeind en de tranen staan opnieuw weer in mijn ogen. Ik herinner me de pijn die ik had toen hij 'het' deed. 'Rustig Julia, wat is er aan de hand?' vraagt James. 'Niets' antwoord ik iets te snel. James kijkt Nathan vragend aan. Ik heb geen zin om het hierover te hebben, ik pak mijn broodje en ren naar 'mijn' kamer. Na een tijdje komt James binnen. 'Wat was er nou' vraagt hij lief. Ik hoor dat hij oprecht nieuwsgierig is. Ik zeg niets en staat voor me uit. Ik voel het bed inzakken en hij legt een arm op mijn rug

Ik schiet weer overeind en duw hem van het bed af. Ik word wakker uit mijn trans als James langzaam naar me toe loopt. 'Kom op Juul ik wil alleen even kijken' 'nee' snauw ik. Hij loopt met grote stappen op me af en hij gooit me op bed. 'HELP!! HELP!' Schreeuw ik. Na een paar seconden staan Benjamin en Nathan in de kamer. 'Nathan waarom word Julia helemaal wild als ik haar rug aanraak' vraagt James. Hij kijkt me grijnzend aan. Ik schud met mijn hoofd en kijk hem smekend aan.

'Ik kan het alleen maar laten zien' grijnst hij. De jongens lopen naar me toe en ik kruip naar achter. De jongens omsingelen me via allebei de kanten van het bed. Ik probeer van het bed af te springen maar Benjamin grijpt me bij mijn arm en trekt me terug. Ik kijk James smekend aan voordat ik met mijn buik op bed word geduwd. Ik trap en sla om me heen maar al snel worden mijn armen en benen vastgepakt en kan ik niets meer. De tranen stromen als watervallen over mijn wangen. Ik word nog steviger vastgegrepen en Nathan duwt mijn trui omhoog.

Ik hoor James schrikken. Ik voel gewoon dat Nathan grijnst en geniet van mijn pijn.  Hij volgt met zijn vingers mijn littekens en ik verkrimp van de pijn. Het is nu zo'n 4 jaar geleden maar het doet me nog steeds pijn. Na een tijdje laten ze me weer los en Nathan en Benjamin lopen de kamer uit. Ik trek mijn trui naar beneden en rol mezelf op tot een balletje . 'Het spijt me van dat litteken' fluistert hij in mijn oor. Ik haal mijn schouders op 'daar ben je mooi 4 jaar te laat mee' sis ik.

'4 jaar?! Dus je was 13 toen hij 'het' deed?' Vraagt hij. 'Die meisjes in je kelder zijn anders ook 13' fluister ik. Kippenvel verschijnt over mijn lichaam. 'Maar dat is toch anders, jij bent mijn meisje' zegt hij en hij trekt mij naar zich toe. Ik kijk hem boos aan en er verschijnt een grijns op zijn gezicht. 'Ik wil er niet over praten' ' Of je vertelt me wat er aan de hand is of ik haal Nathan' zegt hij vals. Vieze vuile klootzak. Ik wil hem uitschelden en naar hem schreeuwen dat ik hier weg wil. Maar ik heb niks te willen. 'Best, wat wil je weten' mompel ik. 'Alles' zegt hij vastberaden.