MENSAHE NI PATATAS

22 4 2
                                    

HI POTATOES!

Pa'no ko ba sisimulan 'to? Hahaha. Sa wakas ay natapos ko na siya kahit masakit. YEHEYY!

I just want you to know kung bakit ginawa ko siyang sad ending e, dahil naniniwala ako na once masakit 'yong ending ng isang story ay mas tatatak iyon sa puso't isipan ng mga mambabasa/manonood. Hindi ko nilalahat ah? Para lang naman sa 'kin, kasi gano'n ako. Lmao.

Ayaw ko kasing makalimutan niyo sina Clover. Sorry na, uwooo! Huhuhu.

Siyempre magpapasalamat din ako. Since book 1, hindi niyo kami iniwan. Hindi niyo lang alam kung gaano ako kasaya, sobra. Hindi naman kasi sikat 'yong story ko pero pinili niyo siyang basahin at taposin. Salamat sa mga oras na ginugol niyo. Mahal ko kayong lahat!

Maari ko bang malaman kung kamusta itong story ko? Like, feedbacks gano'n? I'd love to hear you thought about this story. Gusto kong malaman kung may aral nga ba talaga kayong natutunan galing dito. Hahaha! Comment down, Potatoes!

--

Follow me on my social media accounts:

Facebook: Sarah Estocado
Instagram: Potatochixz
Twitter: LuvvPotato

Also, like my page;

[Yourmisspatatas Stories]

Favorite Pain[BOOK 2]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon