Taming My Innocent Boyfriend | ✔︎

CHAPTER SIX

WriterAtHeart

CHAPTER SIX

Minslet Kyo POV'

I finished what I was reading. I also ran out of my dessert. I stood up and stretched.

ahh.

I took the container of what I ate. My soju still has content hehe. I’m a bit dizzy too. Bumaba ako at hinugasan ko yung pinagkainan ko ng makarinig ako ng tawag sa cellphone. I wiped my hand first and then answered it.

“Hello?” I asked while leaning on the sink.

“Ms. Kyo si Cassius po ito.” Ohh si Cassius.

Umayos ako ng tayo pumunta sa ref kasi nauuhaw ako. I put the cellphone in my ear and took a glass.

“Ohh, Cassius bakit ka napatawag? Kamusta si Ian?” tanong ko.

At the same time, I put the pitcher back in the refrigerator ng malagyan kona ng tubig yung baso ko. Kasabay nun ay ininom kona ito.

“Yun nga po. Naabutan namin kanina si Young Master sa taas umiiyak tapos wala siyang sinabi. Pauwi na kami ng ipahinto niya sasakyan at lumabas siya.” Sabi naman nito na ikinabigla ko.

I suddenly dropped the glass and stood up properly.

“How did that happen? Where is he now? Where the hell is Ian? ”I replied, almost shouting.

“Yun nga po hindi namin matawagan. Ng sundan namin siya kanina wala na siya. Nakita namin siya na sumakay ng taxi.” Sagot naman nito.

I went upstairs and took the key to my car and my wallet.

“Okay okay I’ll call him. Pag nahanap ko na siya. I’ll call you right away okay?” I ended the call at the same time.

Shit.

I quickly locked the door and when I got in my car I dialed Ian’s number buti nalang sinagot niya ito.

“Ian! Where the hell are you? Gabing gabi na nasa labas kapa? Pano kung may mangyare ng masama sayo ha!” Sigaw ko sa kanya pero hindi ito nagsalita.

I heard him sobbing and I just sighed.

“Ian talk to me?” I told him. It calmed me down a bit.

“M-minnie.” Sagot niya ng nauutal.

“Ian tell me where are you okay? Please?” Pakiusap ko sa kanya.

“I-I don’t know basta nakaupo ako sa isang g-gilid... natatakot ako Minnie. ” Sabi naman niya. I sighed.

“Ian if someday I’m gone. Be strong.” I don’t know pero bakit ko naisip yan? Maybe we’re not meant to be. But if we we’re I’m so happy. Why? “Because your my happiness.”

“Ian kung di ka bumaba sa sasakyan mo ligtas ka ngayon. Ikaw talaga. Calm down okay. Tumingin ka sa paligid mo baka alam mo o na puntahan mona yan.” Sabi ko naman sa kanya.

“O-okay. Madaming puno dito. I think nasa highway ako at m-medyo walang sasakyan at parang s-sa...” Putol naman niya. Hatdog ka Ian.

“Ian ano? Saan?” Sabi ko sa kanya.

“s-sa v-v-village niyo.” Sagot niya sabay patay ko ng tawag ng marinig ko yung word na village namin.

Binilisan ko pagmamaneho hanggang sa makarating ako  sa kanto ng village namin. Luminga-linga naman ako. Nakita ko naman si Ian nasa tabi ng puno. hayss, dali dali akong lumapit.