Taming My Innocent Boyfriend | ✔︎

CHAPTER TWELVE

WriterAtHeart

CHAPTER TWELVE

Minslet Kyo POV

Nandito ako ngayon sa room ni Ian. Staying beside him para naman pag nagising siya nandito ako sa tabi niya.
3pm palang naman ng nakaramdam ako ng gutom. Iiniwan ko muna si Ian saglit babalik din naman ako agad.

“Ian kaya mo naman siguro magisa okay? Babalik ako boyfie, hungry na kase me love you.” Pagkasabi ko non hinalikan ko siya sa noo at umalis na.

Natapos akong kumain sa mcdo mcdo.
Dumaan muna ako sa bahay para magpalit. Nagpalit ako ng spaghetti strap tube tops, white short, autumn white long sleeve shirt, and nagsoot lang ako ng ankle strap block heels sandals.

I was on my way pabalik sa ospital ng mag ring ang phone ko. I answered it.

“Ms. Rhymson good evening this is the head nurse in Wellingford Hospital and nurse din po ako ni Doc. Ice.” Pagpapakilala nito ng sagutin ko.

“Oh Yes Mrs. Head Nurse do you need anything?” I ask directly.

“Gising napo si Doc. Ice.” Sagot niya na ikinapreno ko at tinabi sa gilid dahil bumusina bigla yung sasakyang nasa likod ko. Nakakagulat naman kasi.

“Okay take care of him papunta na ako jan.” Utos ko naman dito.

“But Ms. Rhymson. Si Doc po kasi ayaw niya kaming papasukin sa opisina niya. Galit na galit po siya eh.” Sabi nung head nurse saakin na parang natatakot din.

“Ok ako na ang bahala just wait for me.” Sabi ko naman sabay end ng tawag.

Nakarating ako sa ospital at papunta na sa floor ng opisina ni Ian. Pagbukas ng elevator si Mrs. Head nurse agad sumalubong saakin at ibang mga doctors and nurses doon.

“Ms. Rhysom papasok po kayo sa opisina si Doc?” Tanong naman saakin ng mga ito. Tango lang ang naisagot ko.

“But Ms. Rhymson baka mapano kayo. Ayaw na ayaw ni Doc na kinukulit o iniistorbo siya and nakakatakot po siya” Dagdag na naman niya.

“Just go back to your work okay.” Utos ko sa kanila.

“And mind your business please.” Dagdag kopa bago ko sila tinalukuran.

Nakapasok na ako sa opisina ni Ian without knocking. Madilim at tanging ilaw lang ng buwan ang makikita mo.
He’s afraid of dark but how come na madilim dito.

“Ian...” Mahina ko namang sabi pero walang sumasagot.

“Ian...” Sinubukan kong lakasan.

He’s not here. Luminga linga ako para hanapin ito, pero wala.

Paalis na ako ng makakita ako ng isang bagay na pamilyar saakin. I know that thing. Lumapit ako doon at tinulak ng dahan dahan iyon at bumukas ito. It’s a wall let’s say na it’s like a basement na ikaw lang ang makakaalam like ng akin.
But I think isa itong kwarto napakalaking kwarto. Linga linga ako hanggang sa marinig kong magsara ng kusa yung wall and nakakita ako ng pinto doon iisang pinto. Dahan dahan kong binuksan ito. Ng mabuksan ko ito pumasok ako at isinara ito. Nang tignan ko ang paligid medyo madilim ito. May mga lamp at sa tabi nun may napakalaking kama.

And that I saw Ian between his knees crying silently.

“Ian...” Mahinhin at tahimik kong sabi dito. He look at me.

Some of his tears are falling and his eyes mirror’s mine, I can see the pain that his feeling and his scared too. Lumapit ako sa kanya ng hindi umaalis ang tingin sa kanya. I sat beside him.

And suddenly ng makaupo ako. The tears started to fall again. His in pain.
Umakyat ako sa kama and humarap sa kanya. Nag angel seat ako and I smiled and I put my hand in his hair. Dahan dahan ko hinagod yung buhok niya.

He looked at me when are eyes met ngumiti ako. Then suddenly he put his head on my shoulder. Kasabay nun pinalupot niya ang kamay niya sa akin at hinila ako. Napaluhod naman ako sa kanya ng hilahin niya ako. Yakap yakap niya ako at nakasandal siya sa dibdib ko. Then narinig ko nalang siyang humihikbi.

Dahan dahan kong pinatong yung left hand ko sa likod niya then the right hand nilagay ko ng dahan dahan sa buhok niya at hinagod ito ganun din ang ginawa ko sa likod niya gamit ang left hand koHinayaan ko siyang umiyak hanggang sa huminto siya. Binitawan niya ako habang nakayuko. Nag angel sit ako bago ko siya tinignan. Ilang minuto ko siyang tinignan and naramdaman niya siguro na nakatingin ako sa kanya. Dahan dahan niyang tinaas ang ulo niya at tignan ako. Ng magtama ang mata namin naguumpisa na namang tumulo ang luha sa mata niya.

Tinaas ko ang kamay ko at dahan dahang pinunasan ang luha na tumutulo sa mata niya. But lalong nagtuloy tuloy iyon.

“HSHSHS Ian stop crying na okay? I’m here na.” Sabi ko naman dito ng nakatingin sa kanya. Lumapit ako sa kanya at tumaas kaonti para mahalikan ko ang noo niya.

Dahan dahan ko itong dinampian ng halik at ilangsaglit din nakatigil ang labi ko sa noo niya. Tinanggal ko iyon at tinignan ko siya tinignan naman niya ako. Ngumiti naman ako. Tumayo na ako.

“Come on let’s eat.” Sabi ko naman dito.
Binigay naman niya kami niya sa akin kinuha ko naman ito.

*****

“Wait for me here kukunin kolang yung sasakyan.” Sabi ko naman dito. Tumango lang naman siya.

Nasa labas na kami ng ospital. Papunta na ako sa sasakyan ko when ng marinig kong may tumatawag sa akin. It’s Doc. Peter.

“Good evening Ms. Kyo.” He said.

“Same Peter. San punta mo?” Sabi ko naman dito.

“Pauwi hehe, How about you?” Tanong naman niya rin sakin.

“Ewan.” Sabi ko naman.

“I need to go na Dr. Ice is waiting for me.”  I said.

“Oh Dr. Ice, okay” Sabi naman niya.

Hininto ko ang sasakyan sa harap ni Ian. Nang makasakay si Ian ay may bumusina sa tabe namin. Binaba ko naman ang salamin ng sasakyan ko.

“Becareful on your way Ms. Kyo.” Sabi naman ni Dr. Peter saakin.

“Same here Peter.” Sabi ko naman sabay ngiti at babye. Bumusina ito ulit bago umalis.

×××

Thank you for reading! Have a nice day!

Kindly vote for my stories and follow me <'3

×××

Twitter: @ghostified_me
Instagram: @ghostified_me