Taming My Innocent Boyfriend | ✔︎

CHAPTER THIRTY-FIVE

WriterAtHeart

CHAPTER THIRTY-FIVE

Killian Ice POV'

12:00 pm.

Today i will gonna do it. I became busy not because of my work.

Nabusy ako dahil pinaghahandaan ko ang balak kong pag-propose kay Minnie. Yeah hell. I want her to be my wife. That's my dream una palang. Kaya ngayong araw kona gagawin ito. Ayoko ng mag overthink si Minnie at kung ano-anong gawin nun.

I call her cousins. The Twin Lawrenzo's.

"Yow Ice u ready?" Karl asked.

"Everything finished?" Gulat na tanong ko.

"Hell yeah." Tawa nito.

"Naku pinaplano mopa lang ginagawa na namin." Keith said.

"Oh guys thank you so much." Pasalamat ko.

"No problem. Kami na ang bahala sa pamilya niyo at mga kaibigan niyo." Karl said.

"Hell yeah. Thank you." Sagot ko.

"Okay. Good luck men." Sabay nilang sabi.

Minslet Kyo POV

7:00 pm.

"You ready?" Ian said.

"Where we going?" I asked.

"Sa Plaza." He said.

"Why?" Takang tanong ko.

"You'll know when you get there." Sagot nito.

Napakamot nalang ako sa noo ko.

Nakatunganga lang ako sa daan at iniisip kung anong gagawin namin sa plaza. Nakakapagtaka lang talaga.
Huminto nalang ang sasakyan ng hindi ko man lang namalayan.

"Baby you love me right?" Ian asked. Napakunot naman noo ko.

"Yes why?" Sagot ko.

"Say you love me." Sabi nito na para bang nagmamadali.

"I love you okay. So what's happening?" I asked.

"Just watch." He said at hinalikan yung kamay ko.

Pinaandar ni Ian ang sasakyan at hininto iyon sa entrance ng Plaza. Nagtaka naman ako. Bakit ang dilim masyado? Wala man lang kabuhay-buhay tapos wala pang tao. Kahit isa. Wala.

"Ian Bakit ang tahi-" Hindi kona natuloy ito ng hindi kona makita si Ian.

Nakita kona lang ang isang papel sa upuan niya.

"Trust me Baby. I love you." Sabi sa papel na iyon.

Bumaba ako ng sasakyan ng nagtataka.

Tingin sa kanan. Tingin sa kaliwa. Walang tao.

Nagulat ako ng makita ko ang mga petals ng bulaklak sa harapan roon. Dahil na curios ako ay sinundan ko iyon. Napangiti nalang ako na sa basat paglakad ko ay bumubukas ang mga ilaw sa gilid ko. Hanggang sa marating ko ang pinaka center ng plaza na ito. Hugis bilog ito. Nagulat ako sa sabay-sabay na pagbukas ng spotlight na nakapalibot sa bilog at makikita ko mula roon ang mga kaibigan ko na nakatayo at nakangiti.

My eyes watered ng lumapit sila Mom, Dad, Ken, Ren, And Ian's Family. All of them give me a one piece of rose. Naluha ako ng makita ang mga babies ko na papalapit saakin. They give me a one piece of rose at hinalikan ako sa pisnge. And next sa kanila ay sila Karl at Keith na sumunod sa kanila ay sila Nanny, Yaya, Mandy, Shin, Marga, Peter, Nurse Jheia, at halos lahat ng malalapit saakin ay pumunta. Lahat sila ay niyakap ako at inabot ang mga roses.

I received 142 red roses for all of them.

Sa sobrang saya ko naiyak na ako. I wasn't expecting this. Nawala na silang lahat. And there at the middle. Nandoon ang isang spotlight. And there he is.

Killian Ice Wellingford. My dream came true.

"Close your eyes my Princess." Ian said.

Tinakpan ni Ian gamit ang kamay niya ang mata ko. At sa isang iglap ng buksan niya ito napanganga ako sa ganda.

Lahat ng Christmas Light ay lumiliwanag sa mga puno, halaman, bench, fountain, at kung saan-saan. Napakagandang pagmasdan ng mga ito. Sa laki nitong Plaza at halos iyon ay kumukutikutitap sa ganda. Sa pag ikot ng paningin ko doon ko naaninag ang pamilya ko na nakabilog sa amin at ang iba ay nasa likod nila. At doon ko nabasa ang mga hawak nila sa patuloy na pagikot ng paningin ko.

W
I
L
L
Y
O
U
M
A
R
R
Y
M
E
?

Sa pagharap ko ay bumungad saakin si Ian na may dalang isang kapiraso ng red rose.

"They are Perfect." Ngiting sabi ni Ian ng mailagay niya sa gitna ng dala kong mga bulaklak.

"And now." Sa pagkuha niya ng maliit na kahon sa bulsa niya at lumuhod doon bumuhos ang luha ko. Hindi dahil nasasaktan ako. Dahil sobrang saya ko at hindi ko ito inaasahan. Naging emosyonal ako.

"Minslet Kyo Rhymson 143 red roses, means I LOVE YOU." He said.

At sa bawat minutong iyon hindi ako natigil sa pagluha.

"I Killian Ice Wellingford LOVE'S YOU VERY MUCH. AND I WANT YOU TO MARRY ME?" He said.

"WILL YOU MARRY ME MY BABY?" He said in a sweetest voice.

Natahimik ang lahag. At ako ay patuloy na naluha. Sa minutong nakalipas tumigil ang mundo ko.

"I Minslet Kyo Rhymson IS GOING TO MARRY YOU! YES!" Sigaw mo sa tuwa na at the same time ay umiiyak.

Ramdam ko ang palakpakan at sigawan ng mga tao sa paligid namin.

"Yes! Yes! Yes!" Sigaw ni Ian habang sinusuot saakin ang singsing.

Pagkatapos ay binuhat niya ako at pinaikot sa ere. Ng maibaba niya ako ay hinalikan niya ako. Syempre i kissed him back.

"Yownnn!"
"Witwiw!"
"Congrats!"
"Yeyy!" Sigaw nila halos.
"Sana all!" Sigaw ng mga gago kong kaibigan.

At doon sabay-sabay kaming narinig na putukan ng baril. Joke.

FIREWORKS.

Manghang-mangha kami sa ganda. Hindi ko maipinta ang mga mukha namin sa sobrang lapad ng ngiti. Lalong lalo na ako. Napakasaya ko.

"I love you my Princess." Bulong saakin ni Ian at hinalikan ako sa noo.

"I love you very much my Prince." Malapad na ngiti ko at niyakap ko siya ng mahigpit.

×××

Thank you for reading! Have a nice day!

Kindly vote for my stories and follow me <'3

×××

Twitter: @ghostified_me
Instagram: @ghostified_me