CHAPTER TWENTY-SIX

526 30 2
                                    

WriterAtHeart

CHAPTER TWENTY-SIX

Minslet Kyo POV'

Nagising ako ng likewise haha.
LUNCH. as in LUNCH.

Nag stretch ako at bumaba sa kusina. Kumuha ako ng cup noodles at hot water. Umakyat ako sa taas at naligo. Nagsoot nalang ako ng oversized shirt at ng panloob.

Pagkababa ko ay agad kong kinuha yung noodles ay kinain iyon hanggang sa maubos ko. Nang matapos ako ay nag-ring ang phone ko.

"Hey Kyo?" Tawag ni Ren.

"Yeah?"

"Okay na si Mom. Pinayagan na siya ng doctor umuwi so bali nag-aayos na kami. Ihahatid namin siya sa bahay doon kana lang pumunta." He said and end the call.

Okay na si Mom. Salamat naman.

Dali-dali akong umakyat at nagbihis.
I wore a white crop-top and ripped jeans and white shoes.

*****

4pm.
Nandito na ako sa bahay. I parked my car at bumaba ng sasakyan.

"Kaninong sasakyan tong mga to? May bisita ba sila?" Tanong ko sa sarili ng mapansin ko ang isang sasakyan at dalawang van na di-pamilyar saakin.

"Mom, Dad do you have a visitor? Kaninong car yun?" I asked them ng makapasok ako ng bahay.

"You're here." Mom said.

But nanlaki ang mata ko sa nakita ko.
So hindi niya ipinakulong ang mga kapatid niya... sa ama? Wow amazing.

"Mukhang may bisita nga tayo." Walang ganang sabi ko.

"Kyo? Kalimutan mona ang lahat ng nangyari noon, pwede ba?" Pakiusap ni Mr. Wellingford

"That's none of my business okay? Ask your son not me." May galit na sabi ko at dinaanan lang siya.

"Magsikain na muna tayo?" Mrs. Wellingford said. Tumango naman sila.

"Ms. Rhymson?" Sabay-sabay na tawag saakin ng magkakapatid ng makaupo kami.

"Yes?" Sagot ko.

"We're sorry for what happened 3 years ago" Mr. Barron said. Tumango naman sila Mr. Eliott at Mr. Selik.

Ramdam ko naman na nakatingin saakin lahat pati ang asawa nila na sina Mrs. Jovi at Mrs. Suri kasama ang mga anak nila. Tumayo ako at nagsalita.

"Bakit ba sakin kayo humihingi ng tawad ha? First of all wala naman kayong ginawa saakin eh! Sa kapatid niyo kay Ian!" Galit na sigaw ko.

"S-sorry. Aalis na ako." Mukhang nagulat sila sa pagsigaw ko. Iniwan ko sila doon at lumabas.

Naririnig kong tinatawag nila ako pero hindi ako tumigil. And there narinig ko si Mrs. Wellingford na nagsalita.

"Kyo? Bumalik ka dito. 3 taon kang nawala diba? Kaya wala kang alam sa mga nangyari sa loob ng tatlong taon." She said.

Tama siya. Pero bat parang kasalanan ko na umalis ako? Wala naman akong ginawa ahh. Siya ang nagsabi nun siya!

"Don't worry they all know na ako ang nakiusap na umalis ka." Dagdag niya pa.

I combed my hair using my hands. Bumalik ako doon at naupo ulit.
Pagkatapos namin kumain ay pumunta kami lahat sa sala. Shit alam niyo ba yun? Kasama namin si Ian as in si Ian. Naiilang ako.

"Kyo? Kaya humihingi ng tawad sayo sina Barron, Elliot, at Selik because hindi pa sila napapatawad hanggang ngayon ni Ice." Mrs. Wellingford said at doon tinignan ko si Ian na nakatingin saakin. Nag-iwas naman ako. My heart.

"Pag napatawad mo sila ay mapapatawad narin sila ni Ice." Dagdag niya pa.

"Ako? Why?" I said at kumunot pa ang noo ko.

"That's what Ice said." Mr. Barron said.

"You know i can't understand all of you here. Can someone tell me why?" Takang tanong ko sa kanila. I really really can't understand what happened.

"Ask Him." Mr. Wellingford said looking at sa papaalis na si Ian.

"No way."

I can't but ewan.

Tumayo ako at dahan-dahan sinundan si Ian na nakatalikod ngayon sa akin.

Kinakabahan ako shit. Why? Bakit?

"Ouch!" Sabi ko ng tumama noo ko sa likod niya.

Hinilot ko naman noo ko at ng tignan ko siya nakatingin na siya sakin. Nag-iwas agad ako ng tingin.

Fvck. Nakakatakot siya. Hayss ngayon ko masasabi na anlaki ng pinagbago niya. Samantalang dati siya yung natatakot sakin pero ngayon maygod.

"Why are you following me?" He said with a serious tone.

"Ahmm. S-sabi nila." Lunok kong sabi at yumuko.

"Do you really want to know?" Nakatingin na sabi nito saakin pero nakayuko lang ako. Tumango naman ako.

"Then get in the car." Ngisi niyang sabi saakin. At tumalikod na.

Binuksan niya yung passenger seat at umalis na papunta sa driver seat.
Pagkasara ko ng pinto ay nag seat-belt agad ako. I hissed ng maramdaman ko yung lamig.

"Damn." Nanginginig na sabi ko.

Tinignan ko naman si Ian na nakatingin sa akin ngayon.

"D-do you have a extra clothes here? Pwede koba hiramin?" Sabi ko sa kanya.

"At the back." He said. Dali-dali naman akong tumayo at dumaan nalang sa gitna at hinanap yung damit.

"In the bag." Dagdag niya pa.

Nakita ko naman yung bag at binuksan ito. Kinuha ko yung malaking shirt at sinoot. Pagkatapos ay bumalik ako sa harap. Niyakap ko yung tuhod ko na nakapasok sa damit niya na sobrang laki.

Habang nakatingin sa dinadaanan namin ay hindi ko namalayan na nakatulog na ako. Naalipungatan ako sa ginaw na yumayakao saakin. Dinilat ko ang mata ko at doon kolang nalaman na nakahiga ako sa isang malambot na kama.

Naupo ako at inikot paningin ko. Bahay ito ni Ian. Oo at nasa kwarto niya ako. Medyo may pinagbago rin ito. Nakita ko naman yung bag ko sa tabi ng kama. Kinuha ko yung bag ko at nilabas yung phone ko.

It's 12am in the morning.

Binalik ko yung phone ko at tumingin sa pinto. Nasaan maya si Ian? Tulog na kaya? Kumain na kaya siya? O baka naman gising pa? Ay hinde siguro nasa trabaho yun?

Nakatunganga ako sa pinto habang iniisip yung mga sagot sa tanong na yan. Nanlaki yung mata ko ng may maramdaman ako.

"Shit." Gulat kong sabi ng makita ko siya sa isang madilim na pwesto at nakaupo roon.

Tumayo ito at lumapit saakin. Nag-iwas naman ako ng tingin ng magtama ang mata namin.

"Why you can't look at me?" Seryosong tanong niya habang papalapit saakin.

"It's n-nothing." Iwas tingin kong sabi.

"Nothing huh?" Sabi niya ng maramdaman ko nalang na nakadapa na siya saakin gamit ang mga kamay niya.

"I-ian s-stop." Tinutulak kong sabi sa kanya.

"Now your calling me Ian huh?" He said at naupo sa tabi ko.

Tumayo naman ako at kinuha yung bag ko. Dali-dali akong pumunta sa pinto at ng aakmang bubuksan ko ito nagsalita siya.

×××

Thank you for reading! Have a nice day!

Kindly vote for my stories and follow me <'3

×××

Twitter: @ghostified_me
Instagram: @ghostified_me

Taming My Innocent Boyfriend | ✔︎Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon