Taming My Innocent Boyfriend | ✔︎

CHAPTER THIRTY

WriterAtHeart

CHAPTER THIRTY

Minslet Kyo POV'

"If you can." Galit na galit na sabi ni Ian.
Nagulat ako ng makita ko siyang halos magdilim ang paningin sa galit. Tinulak niya si Zach at hinila ako.

"What did i tell you?" Galit na sabi nito.

"W-wait Ian nag-uusap lang kami." Pilit na tinatanggal ko yung pagkakahigpit niya sa kamay ko dahil ang sakit nito.

"Bitawan mo siya. Nasasaktan si Minslet." Zach said.

"And don't ever call her like that!" Sigaw ni Ian.

"Ano ba Ian wag ka ngang sumigaw pinagtitinginan tayo ng mga tao." Halos na pasigaw na sabi ko rito.

"Wala silang pake. My point is pinapalayo kita sa kanya pero dikit ka parin ng dikit ano ka linta!" Sigaw nito. Natigilan ako sa sinabi niya. That's how he see's me now right? Damn it's hurt.

Nagulat ako ng bigla nalang lumapit si Zach at sinapak si Ian.

"Talaga saktan mo na ako at lahat-lahat gawin mo pero wala kang karapatan na pagsabihan ng kung ano-ano yang girlfriend mo!" Galit na sabi ni Zach.

"Gagu ka pa eh alam mo naman pala na girlfriend ko siya pero dikit ka parin ng dikit" Ian said at tumayo ng akmang sasapakin niya si Zach ay sumigaw ako.

"Do it! Punch him! Hurt him!" Sigaw ko kay Ian dahilan para huminto ito.

"Bakit ka huminto sapakin mo? Bugbugin mo yung madadala siya sa ospital at ipapademanda ka! Go do it!" Utos ko rito at sigaw. Nakakainis at the same time nasasaktan ako.

"Fvck." Ian said at hinawakan niya ang kamay ko ng mahigpit.

"Let's go." May diing sabi nito.

Walang kibo si Ian hanggang sa makarating kami sa room namin at makapasok. Binitawan niya ang kamay ko at naupo sa single sofa doon.

Ramdam ko naman na nagkukuyom ito ng kamao at nagtatagis ang bagang.

"I-ian?" Nang lalapitan ko ito ay biglang nag ring ang phone niya. Sinagot niya ito at tinignan ako. Pagkatapos ay lumabas sa veranda at sinara iyon.

"The hell." Naiinis na bulong ko.

Tumunog yung phone ko at tinignan ko rin ito.

"12 midnight at the rooftop." Message iyon ni Zach at alam ko kung ano ang ibig sabihin nito. Bumuntong-hininga nalang ako. Pumasok si Ian at dire-diretsong nilagpasan ako.

"Wait me here." Seryosong sabi nito.

"O-okay." Sagot ko.

"Lumapit kapa sa kanya hindi ako mag dadalawang isip na hiwalayan ka." Galit na sabi nito.

"What did you say!?" Pasigaw na halos na sabi ko rito. Pero hindi ako kinibo nito at lumabas na.

12 midnight.

Ian is not here pa. I don't know what to do. But i need para maayos na.
I wear a Tess high waisted white denim short and Chloe crop top pink. Bumuntong hininga ako at lumabas na ng room.

Nadatnan ko sarili ko sa rooftop na nalasap agad yung lamig. Fvck may pa crop-top - crop-top pa kasi ako eh tas ganto pa short ko.

"Here." Abot sa akin ni Zach sa jacket niya.

"How have you been?" He asked.
Nakatayo kami sa harap at nakapatong naman yung siko namin sa harapan doon.

"Well I'm good. Ikaw ba?" I said.

"Yeah eto maraming pinagbago." Kalmadong sabi niya.

"Halata nga." Iiling-iling na sabi ko.

"You know kung anong pag-uusapan natin." Panimula ko sa dapat pag-usapan namin.

"I still love you. My heart keep chosing you." Tagos sa puso yung sinabi niya ouch.

"I know that. But tapos na ang relasyon natin." Malungkot na sabi ko.

"Can't we start again? Can't you love me back?" Pakiusap niya at tumingin saakin.

"Please Can we?" Hawak niya sa kamay ko. Tinanggal ko yung kamay ko at bumuntong-hininga.

"Zach hindi lahat ng tao ay kaya kang mahalin pabalik." I said.

"May aalis at darating." Dagdag kopa.

"But kahit sinong dumating i will keep choosing you." May isang butil ng luha ang tumulo galing sa mata niya.

"Ginawa ko yan. Naghanap ako, but ikaw parin ang hanap ko." Umiiyak na sabi niya.

"Zach I-I'm sorry." Lapit ko at pinunasan yung luha niya.

"I love him." Dagdag ko at tumulo narin yung butil ng luha sa mata ko.

"You know na naghiwalay tayo dahil may nangyari sa inyo ni Mandy na kaibigan ko." Panunumbat ko dito.

"But pinatawad kita dahil ganoon kita kamahal." Dagdag kopa.

"Tapos hinayaan kotang umalis kahit ang sakit-sakit." Pasigaw na halos na sabi ko.

"But past is past. It will never comeback." Matigas na sabi ko.

"I have Ian now and I'm happy with it." Ngiting sabi ko sa kanya sabay punas ng luha ko.

"I'm sorry." Yun lang ang nasabi niya.

"No don't be. Kasi i already forgive you since you left me alone." Pilit ngiting sabi ko.

"You know our memories will still remain. And i will never regret na pumasok ka sa buhay ko." Ngiting sabi ko.

"I will never regret that isa ka sa mga minahal ko ng sobra. I will never regret that your my ex na minsan kong minahal." Sabi ako at hawak ko sa kamay niya. He can't stop crying.

"So please let me go." Pakiusap ko at ngumiti. Napahawak siya sa puso niya at umiyak ng umiyak.

"Ok. I will." Pagkatapos ay nagpunas siya ng luha. Hinawakan niya kamay ko.

"I-i Zachary Yervant is ready to l-let go M-Minslet Kyo Rhymson." Pigil niya sa luha niya at kagat-labi.

Ngumiti ako.

"I Minslet Kyo Rhymson will never regret na isa ka sa naging buhay ko and i will never regret na isa ka sa minahal ko Zachary Yervant." Ngumiti ako.

"I want to hug you. Can i?" Tanong niya.

"Of course Zach you can." Ngiting sabi ko. Niyakap niya ako at doon siya humagulgol sa balikat ko niyakap ko rin siya ng mahigpit.

"You're still a cry baby Zach." Tawang sabi ko.

"Sayo lang ako ganto kaya tigilan moko." Tampong sabi niya. Napa iling-iling nalang ako.

"Can we stay still like this for a while?" Bulong niya.

"Yeah for the last time." Bulong ko at niyakap niya lalo ako ng mahigpit.

We hugged each other for the last time. Letting go our past even the memories are still going to stay. And of course i will and we will never forget that.

×××

Thank you for reading! Have a nice day!

Kindly vote for my stories and follow me <'3

×××

Twitter: @ghostified_me
Instagram: @ghostified_me