CHAPTER TWENTY-ONE

523 33 7
                                    

WriterAtHeart

CHAPTER TWENTY-ONE

Minslet Kyo POV'

3 YEARS LATER.....

"Hahh" I sighed ng malanghap ko ang hangin dito sa Pilipinas.

"I'm Back Philippines." Masayang sabi ko.

I'm at the airport now.

I was in america for three years with my cousin's Karl and Keith. Samantalang ang mga kapatid ko ay pagkatapos nila matapos lahat ay umuwi na sila dito sa pilipinas para bantayan sila mom and dad habang wala ako.

I tried to forget him for three years, But I can not. I miss him, very much.

My phone rang and I answered it.

"Hello?"

"Hey sis asan kana? Mom needs you." Ren said. I just sighed.

"Papunta na ako okay? I just arrive lang tapos wala man lang welcome back, amazing Bro." Irap na sabi ko.

"Whatever. Just hurry." Sagot nito sabay patay sa tawag.

"Mattured naba tawag jan duh." Maarteng sabi ko sa sarili ko sabay palo-palo sa cellphone.

I'm on my way sa Wellingford Hospital. Tama ang pagkakarinig niyo. Ian's Hospital. I was forced to go home because of Mom. She is sick, I thought she would recover immediately, so I didn't go home first but I think I was wrong. Mom missed me and the doctor said she is not allowed to be sad so here I am now.  Napakainit dito. Sa America hindi ganoon kainit eh sa nasanay ako dun eh duh.

30 minutes and now here i am at Wellingford Hospital.

I got out of the car and paid for it.
I am now in front of the hospital.
Ang laki ng pinagbago nito kesa sa noon. It grew, expanded, and became more beautiful. Namiss ko rin to.

I sighed at pumasok na. Sana hindi ko makita si Ian. I'm feel like natatakot ako hehehe. Totoo naman.

"Miss can i know saan ang room ni Mrs. Rhymson?" Tanong ko sa nurse doon.

"Good afternoon ahmm. Mrs. Rhymson is a VIP patient here and only those they approve can enter or to visit her." Paliwanag nito.

"I'm Minslet Kyo Rhymson." May diing sabi ko. Mukha namang nagulat ito.

"M-Miss Kyo?!" Pasigaw na halos sabi nito. Tumango naman ako.

"Nurse Jheia right?" Sabi ko dito. Tumango naman ito.

"Gumanda po kayo lalo grabe look ang sexy niyo lalo jan sa soot niyo wow sana all jusme." Masayang sabdbi nito. Napa iling-iling nalang ako.

"Yeah pero later na tayo mag chikahan i need to meet my mother" Sabi ko rito.
"Oh sige po ako na maghahatid sa inyo. Hinihintay nga po nila kayo" Sabi nito. Ngiti lang ang naisagot ko.

Sinundan ko naman ito. Tuwang-tuwa siya ang kyut niya tignan. Mas payat ito kesa sakim at maganda pero mas maganda ako hehe.

"W-wait! I need to go to the restroom." I said at hindi na hinintay na sumagot ito.

Dali-dali akong pumasok sa restroom at sinara iyon. Napahawak ako sa lababo.
I just saw Ian at sigurado ako doon. Because my heart, bigla nalang nagmadali god. I still into him.

Tumingin ako sa salamin at pilit na ngmuti. Kung ano ang nagbago sa ospital ganun din ang may-ari. Mas tumangkad ito, mas lumaki ang katawan, mas tumangkad at higit sa lahat na mas lumawak na ang isip nito sigurado ako. He's more handsome kesa sa noon pero ang seryoso niya at halatang masungit.

Ian. Ian. Ian.

"Do you still remember me?" I sighed.

*knock*knock*knock

"Miss Kyo? Antagal niyo po." Katok ni Nurse Jheia.

"Wait!" Sigaw ko naman.

Inayos ko sarili ko. I'm wearing beige blazer + short with black cotton shirt inside and Classic white 6 inch heels.
Pretty right? Yeah i know.

Lumabas na ako at nakita ko naman si Nurse Jheia. Nabaliw na kausap na sarili eh. Lumapit ako doon.

"Ang tagal mo tara na nga" Sabi nito sinundan ko naman siya.

"Feeling close ka ren no?" Iling-iling na sabi ko.

"Bat masama? Taray mo rin no." Irap na sabi nito tumawa nalang ako.

Nakarating kami sa room ni Mom. I don't know pero kinakabahan ako. Hinila ko maleta ko at hinawakan shoulder bag ko. Pumasok ako.

Sinara ni Nurse Jheai yung pinto.
I turned to them and they were all looking at me. Yeah right.

"Yow Sis youre here." Ken said then he brah hug me.

"Yeah." Tipid na sagot ko. And there I saw Mom and Dad looking at me that they were so happy. The corner of my eye got wet. I smiled.

"Mom! Dad!" I cried and I went over there and hugged them. They hugged me back.

"Our Princess is back." Dad said sabay halik sa noo ko.

"I miss you very much Kyo." Mom said.
"Same here" Ngiting sabi ko.

"Wow sis seriously? Wag kang umiyak your so ugly." Maarteng sabi ni Ken.

"Stopppp duh." Irap na sabi ko.

"So how are you mom?" Tanong ko rito.

"Getting better." Mom said. I just smiled.

"I thought bukas pa uwi mo dito sa Pilipinas?" Mom said. Huh?

"Yeah but Ken said na kailangan niyo na ako eh." Sabi ko. Tumawa naman si Ken.

"Seriously Ken?! You liar pinagod moko, seryoso!" Galit na sabi ko.

"Don't be angry okay?" Tawa-tawang sabi ni Ken.

"Like duh, bro I haven't slept yet!" Sigaw ko rito.

"Easy okay?" Sabi nito.

"Aishhhh." Irap na sabi ko at bumuntong hininga.

"How come na wala kang tulog?" Dad asked.

"I just fixed something." Sagot ko naman. Tumango naman sila.

"I think uwi na muna ako. Need to sleep." Sabi ko naman. Tumango naman sila.

"Bye Fam." Sabi ko. Hinila ko maleta ko at umalis.

Before that i felt Ian eye's on me. He's here hell yeah. And i know na kanina niya pa ako tinitignan. Hindi ko siya matitigan because natatakot ako.

×××

Thank you for reading! Have a nice day!

Kindly vote for my stories and follow me <'3

×××

Twitter: @ghostified_me
Instagram: @ghostified_me

Taming My Innocent Boyfriend | ✔︎Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon