Heart Of The Empire

Chapter 23

Ipinikit ko ang mga mata at tahimik na dinama ang malamig na simoy ng hangin.

Tahimik na ngayon ang buong Montealegre Empire. Kani-kanina lang ay abala ang lahat sa paghahanda sa nalalapit na labanan namin laban sa Wilhelm Empire. Maging ang mga elder ng pamilya ay naghanda na rin at sila ang maiiwan dito para protektahan ang buong imperyo.

Muli ako napabuntonghininga at natigilan na lamang sa mga iniisip noong marinig ang mahinang pagtawag sa akin ni mommy. Bumaling ako sa gawi nito at mabilis na tumayo mula sa pagkakaupo.

"Mommy," bati ko sa kanya at tipid na ngumiti rito. Gumanti ito nang ngiti sa akin at nilapitan ako.

"Malalim na ang gabi, Maddison. Bakit nandito ka pa?" tanong niya at tiningnan ang kabuuan ng hardin namin. "Bakit wala kang taga-bantay na kasama ngayon?" nag-aalalang tanong pa nito sa akin na siyang ikinailing ko na lamang. Mayamaya lang ay wala sa sariling akong napabaling sa puwesto kanina ng taga-bantay ko. Tipid akong ngumiti kay mommy at umayos na lamang nang pagkakaupo.

"Pinagpahinga ko na po sila, mommy," imporma ko sa ina.

"Hindi ba dapat magpahinga ka na rin?" mahinang tanong nito sa akin at naupo na rin sa tabi ko. Segundo lang din ay hinawakan nito ang kamay ko. "You need to rest, Maddie."

"Hindi ako makakatulog sa sitwasyong mayroon tayo ngayon," marahang sambit ko at pinagmasdan ang mga bituing nasa kalangitan. "I never imagine that we're going to a war against another empire. Montealegre Empire never broke any rules of Agartha. Nakakalungkot lang isipin na kailangan nating lumaban. To protect our family, we need to fight and defend our family."

"Maddie-"

"Is it really because of me?" Napakagat ako ng pang-ibabang labi at pilit na kinakalma ang sarili. Kung ako talaga ang puno't-dulo nang kaguluhang ito, hindi maaring manatili na lamang ako sa isang tabi. Hindi kakayanin ng konsensiya ko kung masira ang imperyo namin dahil lamang sa akin!

"You're the heart of our empire, darling. The future of Montealegre Empire. Natural lang na naisin nilang makuha ka. You're too precious and powerful, Maddie. Maging ang Archmage ng Agartha ay kinikilala ang kakayahang mayroon ka."

"Kaya ba ganoon na lamang ang paghihigpit ninyo sa akin noon?" tanong kong muli sa ina at binalingan ito. Kita kong tumango si mommy at napahugot na lamang ako ng isang malalim na hininga. "Kung alam ko lang, sana'y naging mas maingat ako noon. Sana'y mas pinag-igihan ko pa ang pag-eensayo ko para hindi na ako nag-aalala ngayon. Hindi ko alam kung kakayanin ko ba ang mga susunod na mangyayari sa pamilya natin. Sa tingin ko ay kulang pa ang panahong ginugol ko sa Salvatierra Empire para palakasin ang kapangyarihang taglay ko ngayon."

"Maddie, listen to me. You did great before. Your trainings, your hardships, you did great. All of them. Alam namin ng dady mo na ginawa mo ang lahat para maging karapat-dapat ka sa posisyong ipapasa sa'yo. No need to regret about that. You did well, darling."

Napatango na lamang ako sa tinuran ng ina at wala sa sariling inalala ang naging pag-eensayo ko sa Salvatierra Empire. Sa loob ng isang buwan, alam kong lumakas ang kapangyarihang taglay ko. Na sa loob ng ilang araw na pag-eensayo, nailabas ko ang potensyal na mayroon ako. At alam kong kahit papaano ay kaya ko nang lumaban. Kaya ko nang makipagsabayan sa mga high rank wizard ng imperyo namin at kung magsisimula na ang totoong laban namin sa Wilhelm Empire, titiyakin kong gagawin ko ang lahat para manalo kami sa laban na ito.

"I'll protect this empire," matamang sambit na siyang ikinangiti ni mommy. "I'll protect our family."

"I believe in you, Maddison. You're the best Montealegre we ever have. I know you already know this. Your gift," aniya na siyang ikinatigil ko sa puwesto. Napakunot ang noo ko sa sinabi nito at takang tiningnan ang ina.