Melez Kız Ve Üvey Abileri

Kurtçuklar

Kantine oturup tostumuzu yiyorduk. Bahçeden bağırma sesleri geleye başladığında Mirayla bakıştık.

" Ada kalkta bi bakalım." oflayıp yerimden kalktım. Her gün bir olay anasını satayım. Mirayla bahçeye çıktığımızda bahçede büyük bir kalabalık gördük. Mirayla herkesi ittirerek öne geçtiğimde gördüklerimle çok şaşırdım diyemem. Yeni gelen kurt sürüsüyle Mert ve Umut kavga ediyordu. Tahmin ettiğim birşeydi sonuçta vampir ve kurtun anlaşamadığını herkes bilir.

Biz Mirayla kenarda durup kavgayı izliyorduk ama ztn dövüşünce kimin yeneceği belliydi. Tabiki kurtlar tabi ben olmasaydım!

Mert
" bana bak arkadaşıma ne hakla vurursun." dediğinde bende dikkat kesildim. Ne yani Umuta mı vurmuşlardı. Tabi biz bunu duyunca direk mertin yanına geçtik.

" siz kim köpek umuta vurmak. Sikerim lan sizi." dediğimde herkes şaşkınlıkla bana bakıyordu. Sinirlendiğimde küfür kullanmak benim suçum değil. Umutu kardeşim gibi görüyorum ve ona zarar gelmesine izin vermem.

Başta olan kurt çocuğun yanında duran kız alaycı bir şekilde konuştu.
" sen bize hiçbir şey yapamazsın canım. Bizi tanımıyorsun ve ne kadar güçlü olduğunuz hakkında bir fikriniz yok." dediğinde sırıttım. "hayır tatlım sizi tanıyorum. Mesela senin babanın anneni öldürdüğünü biliyorum." deyip sırıtmama devam ederken kızın sırıtması sönmüştü.

" s sen nerden biliyorsun." deyip boğazıma yapıştı. Boğazımı çok sert sıkıyordu. Şuan yerimde bir insan olsaydı çoktan boğulabilirdi ama bu benim!

Sırıtmaya devam ettim." a aa gerçekler canını mı acıttı." elimi boğazındaki elinin üstüne koyup tüm gücümle sıktım. Eli çatırdarken acısından dolayı boğazımı bıraktı. Gruplarının lideri olan çocuğa gözlerimi dikip zihninden konuştum. Tabi önveden gözümün renk değiştirdiği anlaşılmasın ye güneş gözlüğü taktım.

"bence burada dövüşmek uygun değil, barlar sokağının önündeki ormanda bizi bekleyin." dediğimde ilk şaşkınlıkla etrafına baksada sonra benim yaptığımı anlayıp kafasını salladı ve grubuna işaret verip okuldan çıktılar. Merti kolundan çekip banklardan birisine oturttum. Umut ve Mirayda peşimizden geldi.
Umutun zihnini okuduğumda Mertin vampir olduğundan haberi olduğunu anladım.

" bak mert okulda dövüşemezsiniz ki dövüşseniz bile onlar yener. Ben onları bar sokağındaki ormana çağırdım."

Mert " ne zaman çağırdın? Hem nede yenemezmişim?"

Miray " farkındaysan onlar senden fazla."

Umut " Ada sen neden ormana çağırdın. Merti öldürürler. "

Sırıtıp sırayla hepsini süzdüm. Bu sırada Miray da bana bakıp sırıttı.

Miray" merak etmeyin, yanınızda Ada varsa her şekilde yenersiniz. "

Umut" senin ne farkın var ki. "

Miray" o herkezden daha güçlü. "

" miraaay sus "

Mert" herkesten güçlü derken. "

" boşver. " Mertin sormayı bırakmayacağını anlayınca konuşmaya devam ettim." hadi bizim daha dövüşmemiz lazım. Yürü mert. "

Umut" bizde gelelim. "

" hee gelinde sizin boğazınızı koparsınlar. " dediğimde umutun gözleri büyüdü." aman yok ben almıyım. Siz gidin. "dediğinde sırıtıp mertin kolundan tuttum ve sürüklemeye başladım.

Okuldan çıktığımızda kameraların kör noktasının olduğu yere gittik.

" mert gözlerini kapat ve ben aç diyene kadar açma. " mert gözlerini kapatınca bizi ormanlık alana ışınladım.
Kurtçukların tam önünde belirince irkilmişlerdi.

" gözlerini açabilirsin." mert gözlerini açtığında şaşkınlıkla etrafına baktı. Sonra bana bakıp senle görüşcez bakışı atıp kurtlara döndü.