Manager Kim's Pov
Kakatapos ko lang maligo at kinakapa ko kung nasaan ang towel upang ipangpunas sa basa kong katawan. Ng mahawakan ko naman agad kong ipinulupot sa sarili ko ng may nalalaglag na papel.
Nagtaka naman ako kung ano ito kaya naman dinampot ko ito at tinignan, laking gulat ko ng tumambad ang picture ni Michelle.
Saan ko nga ba nakita to?
"No way" napahawak ako sa bibig ko at hindi makapaniwala.
Siya yung composer na namatay kailan lang. Pero bakit may litrato siya ni Lilien? Hindi kaya? Napaatras ako at biglang nahilo, it's not true. Umayos ako ng pagkakatayo at lumabas ng banyo ng mapansin ko ang nakasulat sa likod ng litrato.
' she must suffer more than what i did, make her beg for her life '
Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko sa nasaksihan ko. Nagulat ako dahil kumalabog ang pintuan at napatingin ako sa lasing na si Lilien. Pagewang gewang itong pumasok at dumeretso sa kwarto niya dinaanan niya lang ako.
It can't be, how come that this innocent girl can do that thing, madaming tanong ang nabubuo sa isipan ko. Lalo na ang 'ano ang dahilan niya?'.
Inayos ko ang pagkakahiga niya at pinagmasdan ang maamo nitong mukha.
"I hope you had a valid reason, a reason that they can be able to forgive you"
Hindi ko maiwasang maiyak dahil kahit ako hindi ko matanggap pero kailangan kong maniwala sakanya. Kailangan niya ng karamay tumayo na ako at inayos na muli ang kumot ng mahagip ng mata ko ang isa pang litrato sa ibaba ng lamesa niya.
Sa bawal hakbang mas lalong bumibilis ang tibok ng puso ko. Hanggang sa makalapit ako at maaninag ang litrato litrato ng dalawang bata at litrato ni Jihoon.
"What is this?"
Mas lalo akong naguluhan kinuha ko ang litrato at dinala sa kwarto ko nagbihis muna ako bago pinagtabi ang mga litrato ng hindi ko namalayan ay nakatulog na pala ako.
Nagising nalang ako dahil sa lakas ng pagsuka ni Lilien. Hindi ito ang unang beses na naglasing siya at nagkasuka suka. Tumakbo ako at pinat ang likod niya para mahilanan siya.
"Sabi ko naman sayo wag ka ng magiinim e tignan mo tuloy"
Hindi siya sumagot dahil sa tuloy tuloy nitong pagsuka, at natapos siya at umupo sa sofa. Agad ko naman siyang pinagluto ng hangover soup.
"Ang sarap Imo your the best, araw araw nakong maglalasing para lang ipagluto mo ako nito" lumapad ang ngiti nito.
Hindi ko maiwasang maawa at malungkot at hindi ko namalayang tumulo ang luha ko. Napatigil sa paghigop ng sabaw si Lilien at hinarap ako.
"Why are you crying Imo? May nagawa bakong mali sayo imo?" Tanong niya at lumapit niyakap niya ako.
Humagolhol ako ng iyak dahil kumawala na ang luha ko na namumuo sa mata ko. Umiling ako at saka inalis ang yakap niya.
"Nothing, lilien?"
"Uhh?"
"Can we talk honestly?"
"Sure Imo"
Pinunasan ko ang luha ko at kinuha ang mga litrato kagabi, hindi ko alam pero bakit kinakabahan ako.
Lilien's Pov
Tumayo si Imo at may kinuha sa kwarto niya nagtaka naman ako ano kaya yon? Don't tell me may regalo siya? Napangiti nalang ako ng dumating siya pero hindi siya nakangiti at nakatingin lang ng deretso saakin Kinabahan ako bigla kakaiba ang pakiramdam ko dito.
Huminga siya ng malalim at pinakita ang litrato. Nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko.
"Paano?" Takang tanong ko dahil ang alam ko ay nasa kwarto ko lang ito.
Ang mas lalong nagpagulat saakin ay ang litrato ni Michelle.
"Bakit may litrato ka ni Michelle? At ni Jihoon? At sino tong dalawang bata dito?" Sunod sunod na tanong niya saakin.
Hindi ako makapagsalita, hindi ko alam kung
"Lilien"
Napatingin ako sa mga mata niya bakas ang pag aalala niya.
"Did you kill her?"
Nabingi ako sa apat na letra na binitawan niya. Ganyan naba ang tingin niya saakin dahil sa isang litrato lang? Pero hindi ko siya pinatay.
"Lil~"
"I DIDN'T" Sigaw ko at napahawak nalang sa ulo ko.
"So tell me, para maintindihan ko"
Nagsimulang tumulo ang luha ako ang bigat, ang bigat ng pakiramdam ko. Di ko alam kung san magsisimula dahil magulo, ginulo ko ang lahat.
"I didn't killed her pero ako ang nagutos para pahirapan siya pero sa hindi inaasahan namatay siya" mas lalong tumulo ang luha ko.
"But your the one behind this" sagot ni Imo
"What about this?" Turo naman niya sa pic ng dalawang bata.
Inilapit ako ang litrato ni Jihoon sa tabi ng batang lalaki.
"I didn't know that Jihoon was my first love. He was my childhood friend, nalaman ko lang ito nung nakaraan, Imo mahal ko si Jihoon, mali ba ang magmahal?" Hinawakan ko ang kamay niya.
"Hindi, hindi masamang magmahalang masama ay ang epekto nito. Bakit kailangang may mamatay?" Tanong niya.
"Imo i have my reasons"
Napatingin siya saakin ng seryoso but this time i can't read it anymore
"Rason? May rason ba para pumatay?"
"Imo how many times do i have to tell na hindi ako ang pumatay"
"It's the same Lilien"
"Bakit si Michelle? Anong connect kay jihoon niyan?" Curious na tanong niya.
"Jihoon likes Zyl" pinunasan ko ang luha ko at pinagpatuloy ang kwento.
"He promised that he will marry me but it feels like it's already in the past but it's not for me. Jihoon now likes Zyl that i want her to vanish right away~" pinutol ni imo ang sasabihin ko
"Sa tingin mo ba? Mapapasayo si Jihoon kung mawala si Zyl? Oh come on Lilien your not a kid anymore there's no place for you to play wake up." Tatayo na sana si Imo ng pigilan ko
"Are you going to tell them?" Tanong ko.
"Im not" sagot niya at inalis ang kamay ko at nagsimulang maglakad pero huminto ito at humarap ulit saakin.
"Because you are, I'll give you a chance fix this on your own don't wait na ako pa ang magsabi sakanila. Confess your wrongdoings and pay for it" at umalis nang muli at sa pangalawang pagkakataon huminto siyang muli.
"I believe in you I'll stay with you" napangiti siya at tuluyang umalis.
Naiyak nalang ako at gulong gulo. Paano to? Hindi ko alam kung anong gagawin. What if makulong ako. OMG! No way i can't live in jail.
Patong patong ang mga problema ko. I started this and i will be the one will end this mess. I'll promise you Imo.
YOU ARE READING
This must be a 'CRAZY LOVE' (TREASURE X READER)
FanfictionThis story is a FanFiction. Yes, im a big fan of treasure so nagisip ako ng kwento at eto na nga HAHAHA. De joke actually gusto ko talaga gumawa ng kwento and luckily nakikila ko ang treasure so ayon eto na nga gagawa na ng kwento. i hope you like i...