Love Stranger [SAN BERNARDO SERIES 1]

Chapter 42

!SPG ALERT!

Chapter 42

Treatment

Nakita ko ang paghinto niya sa mismong tapat ng gate. Napahugot ako ng hininga at binuksan ito. Nanlaki ang mga mata niya nang makita ako, bago pa man siya makapagsalita ay hinila ko na siya papasok dito.

"Ano ba!" Asik niya, isinarado ko na iyong gate at saka siya hinarap. "Ano bang ginagawa mo?" Nag-iwas siya ng tingin sa akin.

"Let's talk." I said with a husky voice.

Humalukipkip siya at tinaasan ako ng kilay. "Hindi ba tapos na tayo? Wala na tayong pag-uusapan pa. Kaya tumigil ka na—"

I shut her mouth using my lips. Itinulak niya ako, matagal kaming natahimik dalawa. Tinitigan ko siya. Nakita ko ang mabilis na pagbuhos ng kanyang luha. "Please stop Zyaire..." napababa siya ng tingin.

Bakit iba ang nararamdaman ko? Bakit umaasa parin ako hanggang ngayon? Hindi ko alam kung nagkakamali lang ba ako. Pakiramdam ko ay mahal parin niya ako. Kahit malinaw naman ang mga sinabi niya noong nakaraan. The way she stared me, iyong pagiiwas ng tingin niya, at higit sa lahat ay ang pag-iyak niya ngayon. Bakit siya umiiyak? Hindi ko alam kung nasasaktan ba siya o napipilitan lang siyang itaboy ako. Hindi ko maramdaman ang galit niya sa ngayon.

Lumapit ako sa kaniya, hinawakan ko ang kanyang magkabilang pisngi at pilit na pinagtama ang mata namin. "Please Vana, tell me that you still love me. I'm so sick of you. And I can't stop chasing you. I'm still fvcking in love with you. I won't stop until you don't coming back to me."

"Zyaire... I can't..."

"Bakit hindi? Vana and I won't let you go this time. I'll fulfill my promises on you this time, please trust me? Can you, baby?" I'm full of hope. Ipinaglalaban ko ang nararamdaman ko dahil alam kong may pag-asa pa ako. "If our past still bothering you I'm sincerely apologize for what I have done. Trust me, I regretted it all." I felt the warm tears fall down on my cheeks.

She looked away. "I'm afraid... I'm afraid Zyaire." I saw her eyes sparkled, the tears came out on her eyes and fell down on her cheeks.

I held her chin and faced her to me. "Please? Kahit ngayon lang, hayaan mo akong halikan ka." Hinimas ng hinlalaki ko ang kaniyang labi, I licked my lips. Bumaba ang isa kong kamay sa kanyang baywang at ang isa ay sa kanyang leeg. Tinitigan ko siya deretso mata at walang alinlangan sunggaban siya ng halik.

I really miss her lips. Dito ko malalaman Vana. Dito ko makukuha ang sagot sa katanungan ko. Dito ko malalaman kung mahal mo parin ako.

HUMIGPIT ang hawak niya sa aking kwelyo. She remained quiet and still didn't respond. But I continued to kiss her. Walang tigil ang paglakbay ng aking palad sa kaniyang leeg at sa kaniyang tagiliran.

Gumuhit ang ngisi sa labi ko kahit patuloy na nagpapalitan ang aming labi nang tumugon siya! Gusto kong magmura. I even felt the tickling feeling, it's exciting. Napabitaw siya sa kwelyo ko sa halip ay ipinatong niya ang braso sa aking balikat, niyakap niya ang leeg ko! Damn!

I can't believe this, damn Vana!

Bumaba ang isa kong kamay sa kanyang butt. Tumigil siya at hinabol ang hininga. Hinawi ko ang kaniyang buhok. This woman did not fail to drive me crazy. Damn! She's so hot even though she's not yet topless!