Love Stranger [SAN BERNARDO SERIES 1]

Chapter 45

Chapter 45

Officially

NATARANTA kaming lahat nang biglang mawalan ng malay si Vana! Mabuti at mabilis akong naka-alalay sa kaniya. Binuhat ko na siya at dinala na sa emergency room. Natataranta ako, ang sayang naramdaman ko kanina lang ay bigla itong naglaho at napalitan ng pag-aalala.

"You don't have to worry Doc Bernard, she's alright." Si Doc Elyse. "Besides dapat ka pang matuwa dahil may good news ako."

"What is it, Doc?" Tanong ko, nakahinga na akong muli dahil sa sinabi niya. Muli nang naglaho ang pag-aalala sa akin nang sabihin niya ang 'good news' word.

"She's five weeks pregnant." She said confidently.

Nanlaki ang mga mata ko at nagpaulit-ulit iyon sa pandinig ko! Hindi ako makapaniwala! She's pregnant! I'm sure I'm the father of course! Five weeks nga ang nakalipas simula noong nangyari sa amin. O god!

"Oh my god, tatay ka na! Zyaire!" Tili ni Kelly at niyugyog pa ako.

Gusto kong magtalon talon sa saya! I can't believe this! Tatay na ako! Oh god! A lot of blessings I'm so thankful!

Agad akong napatakbo papasok sa kama ni Vana, she's not awake yet. Sa saya ko ay gusto ko na tuloy siyang gisingin but then I stopped myself for her own good. She's so tired, I know.

"Sh-Shoky?" Dinig kong pagtawag niya sa akin, agad akong napalingon sa kaniya. She's already awake! Agad akong umupo sa kama at hinawakan ang noo niya. Maayos na siya. "Why am I here?" Tanong niya at pinilit na bumangon, agad ko siyang inalalayan at inabot ang mineral bottle.

"Nawalan ka ng malay kanina..." hinaplos ko ang ulo niya. "You're pregnant you didn't tell me." Malambing ang tono ko ngunit naroon parin ang pagtatampo.

Nagbaba siya ng tingin. "Sorry, I just want to surprise you."

"You don't have to sorry, baby." Hinaplos ko ang pisngi niya. "In fact, I should even be thankful for giving me grace."

"Shoky... thank you." She became emotional again.

I hugged her. "Shhh, I must be thankful because you gave me a second chance. and now you have given me a child and most of all you will marry me? I'm the luckiest man in the world! Thank you so much baby!" I became emotional, I didn't help myself but kiss her, wala namang nakatingin sa amin dahil may kurtinang nakatakip.

Nang makarating na kami ng resort ay inalalayan ko siyang bumaba sa kotse. Hindi na nawala ang saya sa buong sistema ko! I can't move on! I want to celebrate this!

Ikwinento ni Kelly sa pamilya ni Vana iyong nangyari. They're so happy nang marinig iyon. Kahit pala sila ay hindi nila alam. Halos lahat kami ay napakasaya ngayon! Dahil merong dalang magandang balita.

Ang magkaroon kami ng anak ni Vana! Naguumapaw ang saya ko! Ayaw ko nang matapos ang araw na ito! I'm so lucky! I know.

Nang sumunod pang araw ay pinagusapan namin ang tungkol sa kasal. Bumalik si Mommy nang malaman ang tungkol sa amin ni Vana. She was surprised, of course. Halos maiyak pa siya nang malamang magpapakasal kami ni Vana at lalo nang malaman niyang tatay na ako.

"Oh my god! Sa wakas ay magkakaapo narin ako!" Emosyonal niyang sambit, narito kami ngayon sa bahay ko. Dito namin paguusapan ang tungkol sa kasal. Gusto kong madaliin ang kasal, kung pwede nga ay next week na.

"Ano bang theme ang gusto niyo sa kasal? Saang venue?" Tanong ni Tito Paulo sa amin.

Umakbay ako kay Vana, "napag-usapan po naming katulad ng kasal nina Ranger at Lysa, sa dalampasigan."