MELEZ / Dönüşüm Serisi 2. Kitap

Bölüm 20/ Anne Baba ve Kardeş

Chad gelip de elimdeki kağıdı alana kadar öylece yazanlara baktım.

Yargıç annemi bana getirebilirdi, bundan daha çok istediğim bir şey yoktu ama Darla'yı ona nasıl götürecektim? Belki bir ay önce olsa hiç düşünmeden Darla'yı sürükleyerek götürüp o adama verirdim ama son zamanlarda Darla ile aramız iyiydi, hatta bundan da fazlasıydı. O benim hayatımı kurtarmıştı, ben de onu iyileştirmiştim. Hem sadece ben değil, Darla'nın burada kalmak için başka sebepleri olduğunu da düşünüyordum. Chris'e karşı bir şeyler hissetmeye başladığını hissediyordum ama yine de babasını seçebilirdi. Mobilium'da sahip olduğu hayat buradakinden çok daha iyiydi, belki de kendi gitmek isterdi. Sonuçta buraya zorla getirilmişti, kendi seçimi değildi.

"Ne düşünüyorsun?" diye sordu Chad eliyle çenemi tutup gözlerinin içine bakmam için kafamı kaldırarak.

Sıkıntıyla iç çektim. "Sence Darla bizimle gelmeyi kabul eder mi?" diye sordum.

"Lana cidden o adama inanıp oraya gitmeyi düşünmüyorsun değil mi?" diye sordu Chad korkuyla.

Beni anlamasını umarak gözlerinin içine baktım. "O benim annem Chad. Eğer onu geri almak için bir şansım varsa, küçük de olsa bu şansı kullanmalıyım. Doğuma çok az kaldı, burada yanımda olmak zorunda. Orada kalırsa kardeşimi elinden alırlar, başka bir aileye verilir ve onu asla bulamayız. Lütfen beni anla. Bunu yapmak zorundayım." dedim.

Chad oflayarak çenesini sıvazladı. Sonra da bana yalvarırcasına baktı. "Lana lütfen bir durup mantıklıca düşünür müsün? Yargıcı sen tanımıyorsun ama ben çocukluğumdan beri tanıyorum. O isyancılarla asla pazarlık yapmaz, onlara yardım etmez. Bu bir tuzak, bunu göremiyor musun? Ona nasıl güvenebiliriz?" dedi. Sonra bana bakıp bakışlarımda görmüş olacak ki, "Ne dersem diyeyim oraya gideceksin dimi? Ben bile fikrini değiştiremem?" Bu bir soru değildi, sadece beni anlıyordu. Sessizce başımı salladığımda bana uzun uzun baktı. Sonra derin bir nefes alıp, "Oraya ben gideceğim. Dediği doğruysa anneni sana getireceğim ama sen buradan bir yere çıkmıyorsun." dedi.

Öfkeyle ona baktım. "Bana ne yapıp yapmayacağımı söyleme Chad. Bu not bana gelmiş, oraya benim gelmemi istemiş. Okumadın mı kağıdı? Benden başkasının bilmemesi gerekiyordu. Eğer oraya giden sen olursan annemin hayatı tehlikeye girer." yanına yaklaşıp elimi iki yanağına koyup ona baktım. "Lütfen Chad, bunu yapmak zorundayım. Oraya gideceğim." dedim.

"Bensiz hiç bir yere gidemezsin. Seni bir kere daha bırakmayacağım. Ne olursa olsun, eğer bunu yapmakta ısrarlıysan seninle geleceğim. Sen de bunu engelleyemezsin." dediğinde onunla tartışamayacağımı anladım. Benimle gelmek istemesini anlıyordum çünkü aynı durumda o olsa ben de onu asla bırakmazdım. Artık ayrılamazdık. O yüzden başımla onaylayıp kabul ettim. "Peki Darla'yı nasıl ikna edeceğiz?" diye sordum.

Chad düşünceli bir şekilde başını eğdi. Kafasında bütün ihtimalleri tarttığını görebiliyordum. Sonunda başını kaldırıp bana baktı. "Onunla ben konuşurum." dedi.

İçime sinmiyordu. "İyi ama sizin aranız da pek iyi değil, sana güvenmiyor. Onu nasıl ikna edeceksin?" diye sordum.

Chad bana yaklaşıp göğsüne bastırdı, başımın üstünden öpüp, "Sana söz veriyorum yarın oraya gelmesini sağlayacağım. Eğer yarın bunu yapacaksan dinlenmeni istiyorum. Bütün gece uyumadın. Uyumaya çalış." dedi.

Gidecekken uzanıp kolundan tuttum. "Sen de uyumadın, senin de dinlenmeni istiyorum. Benimle kal." dedim.

Chad gelip alnımdan öptü. "Darla ile konuştuktan sonra geleceğim. Hadi gir yatağa, dinlenmen gerek." dediğinde söylediğini yaptım. Yatağa doğru yürüdüm ve uzandım. Chad gelip ince pikeyi belime doğru örttü. "Yarın ne olursa olsun annene kavuşacaksın Lana. Sana söz veriyorum. Bana güveniyor musun?" diye sordu.