MELEZ / Dönüşüm Serisi 2. Kitap

Bölüm 19/ Aşk

    Odamın perdesi aralanıp Chris kafasını içeri uzatınca başımı kaldırıp ona baktım.  "Gelebilir miyim Lana?" dedi temkinli bir şekilde.

    "Chad ile ilgiliyse konuşmak istemiyorum. Bırakmalıydın Chris, bana yaptıklarını unutmuşken daha iyiydim" dedim burnumu çekerek.

    Chris gelip yanına oturdu ve şefkatle elimi tuttu. "Hayır Lana daha iyi değildin ve hala daha bilmediğin şeyler var. Sana daha önce anlatmadım çünkü Chad'e söz vermiştim ama artık öğrenmenin zamanı geldi." dedi.

    Başımı salladım. "Daha fazlasını kaldırabileceğimi sanmıyorum Chris. Bildiklerim bana yeter. Ondan nefret ediyorum. Chad ile ilgili anlattığın hiçbir şeyi duymak istemiyorum." dedim.

   Chris elini çenesine koyup bıkkın bir şekilde bana baktı. "Çok inatçısın, aslında en çok bu özelliğini sevmiştim ama bazen dozunu kaçırıyorsun." dedi gülümseyerek. "Peki seni infazından nasıl kurtardığımın, duvardan nasıl çıkardığımın tam hikayesini duymak ister misin? Bana neden elektriğe rağmen ölmediğini sorduğunda sana birgün anlatacağımı söylemiştim. İstersen şimdi her şeyi bu kez sırlar ve yalanlar olmadan anlatabilirim." dedi Chris.

   Bu ilgimi çekmişti işte çünkü o güne dair aklıma yatmayan şeyler vardı. Merakla ona bakıp kafamı salladım.

   Chris derin bir nefes aldı. "Senin tutuklandığını ve infaz edileceğini duyduğumda nefes alamadım Lana. Seni kaybetme düşüncesi beni öyle bir hale sokmuştu ki, seni kurtarmak için elime silah alıp yargı salonunu basmayı düşündüm." dedi Chris kederli bir ses tonuyla.

    "Bu intihar olurdu Chris. Oradan çıkamazdın." dedim olabilecekleri düşününce.

    Chris bana bakıp gülümsedi. "Oradan çıkabileceğime hiç inanmamıştım ki. Umrumda da değildi. Senin nefes almadığın bir hayatta ben de yaşamak istemiyordum ve öleceksem seni kurtarmaya çalışarak seninle birlikte ölmek istedim."

    Bu itirafı karşısında şok içinde ona baktım. Bu büyük bir şeydi. Ölmeyi göze alması. "Ah Chris, sana yaşattıklarım için çok özür dilerim. Hem de ne uğruna. Chad değmezmiş, sevgimi hak etmemiş." dedim yanaklarımdan yaşlar süzülürken.

    Chris eliyle beni susturdu. "Hayır Lana tam tersi. Bu dünyada seni en çok hak eden insan varsa o da Chad. Ben senin için ölmeyi göze almıştım evet ama bu kolay olandı. Zaten çok da iyi olmayan hayatımı bırakıp gitmek cesaret değil korkaklıktı. Ölüm bir kurtuluş olacaktı. O yüzden beni gözünde kahraman olarak görüyorsun ama değilim. Ben zayıf olandım. Chad ise senin için her şeyi göze aldı. Kendi öz babasına yalan söyledi, bütün o Elit'lerin önünde rol yaptı ve en önemlisi senin ondan nefret edeceğini bile bile, senin hayatta ve güvende olman için o gün infaz görevini o üstlendi ve bunları sana anlatmamı istemedi."

    Chris'in söylediklerini duyunca olduğum yerden kalktım. Ağzım açık ona bakakaldım. "Sen ne diyorsun? Ne demek oluyor bunlar?"

    Chris de kalkıp yanıma geldi. "O gün seni kurtaran, bütün planı yapan ve her şeyi göze alan kişi Chad'di demek oluyor. Bunu söylemek benim için ne kadar zor tahmin bile edemezsin ama bunları öğrenmek zorundaydın. Chad'e senin hayatta olmanı borçluyum. O onurlu bir adam ve gerçekleri bilmeni hakediyor." dedi.

    Konuşmadım. Duyduklarımın ne anlama geldiğini hala idrak edememiştim. Belki de kabul etmekten korkuyordum çünkü o zaman gerçekten çok büyük bir hata yapmışım demekti. Chris, benim suskunluğumdan cesaret alarak konuşmaya devam etti. "Nerede kalmıştık?" dedi sıkıntıyla. "Hani sana dedim ya intihar bile olsa gelip seni kurtarmayı göze almıştım diye, ben odamda çaresiz bir şekilde otururken Chad geldi. Seni ne pahasına olursa olsun kurtarmamı istedi benden. Plan yaptık. O babasına, üstündeki lekeyi temizlemek için senin infazını yapmak istediğini söyleyecekti böylece o gün sana az bir elektrik vererek aslında sadece bayılmanı sağladı. Herkesin senin öldüğünü düşünmesi için kalp atışını yavaşlatan iğneyi ben hazırladım. O gün sana iğneyi kimin yaptığını ve nasıl yaptığını hatırlıyor musun?" diye sordu Chris.