Monasterio Series #4: A Romance Blossomed In Sirao

Special Chapter I

Special Chapter

Hawak ang kamay ng aking asawa, inalalayan ko siyang makaupo sa gitna ng batuhan kung saan malapit sa mismong talon.

"Comfortable?" I asked.

She nodded her head and smiled - the smile that can make me fall for her even harder as the time passes by. Even if the world around me started collapsing, my heart would not get crushed as long as I was looking at those smile.

"Kumportable na ako dito, Dashiel. Maupo ka na rin."

Agad akong naupo sa likuran niya at ikinulong siya sa mga bisig ko. It's been months of being married with each other when we decided to live in Manila. Siyempre, hindi lang ako ang nagdesisyon. I have to asked her first if she's fine with that.

Pumayag naman siya. She considered that most of our businesses are here. Kung sa Argao pa rin niya gusto tumira, ayos lang rin naman sa akin. Wala akong pagpipilian kung hindi ang magpabalik-balik na lang sa Maynila at Cebu. I think she had already thought about that possibility the reason why she agreed to live in there.

We also asked her parents to live with us. Malaki ang bahay na ipinagawa ko para sa kanila at kahit pa magkaroon kami ng sampung anak ay magiging maluwag pa rin kami.

"Maliligo ka, Dash?" tanong sa akin ni Dreya.

"Hmm, maybe. Ligo tayo?"

"Wala akong dalang damit."

Bahagyang nangunot ang noo ko at sinilip siya. Mula sa gilid ay tanaw ko ang seryoso niyang pagtitig sa talon. Pansin na pansin ko tuloy ang maliit ngunit matangos niyang ilong. If there's a part of her face that I love the most, it's her eyes.

They're too soft yet intimidating. Her eyelashes are long and always casting a shadow beneath them. Hindi pa man kami noon, hinahangaan ko na talaga ang mga mata niya. Kaya naman sa tuwing magnanakaw ako ng sulyap at mahuhuli niya ako, nagkukunwari akong hindi ko siya tinitingnan.

I never imagine that time will come and I won't have to steal glances from her anymore. I can now stare at her whenever I want because she's already my better half.

You see how lucky I am?

"Sana ay nagdala ka. But you can just wear my shirt if you really want to take a dip." sabi ko nang makabalik mula sa pagiisip.

"Bakit ko pa kakailanganin iyang t-shirt mo kung puwede namang mag underwear na lang ako."

Tumaas ang kilay ko dahil sa narinig. I tightened my hug on her waist and placed my chin above her shoulder.

"I see. You've become an aggressive wife, huh? Did I already lose my innocent Dreya?" I chuckled and sniffed her neck.

"Magiging inosente pa ba ako kung halos araw-araw na nating ginagawa iyon? Sa kama, sa banyo, sa veranda. Pati nga sa ibabaw ng lames-"

I had to cover her mouth from talking because she's already spilling too much. Alam ko naman na ayos lang iyon dahil kami lang ang tao na narito. Kaya lang ay iba pa rin kapag sa kaniya nanggagaling ang mga ganoong klase ng salita. Kahit na anong mangyari, inosente pa rin siya sa paningin ko.

"Too much information, woman." I whispered on her ear.

She giggled. "Wala namang makakarinig sa atin. Tayong dalawa lang."

"Uhuh. Didn't you enjoy doing it with me? I mean, our steamy adventure." I chuckled against her neck.

Bahagya niyang pinalo ang kamay ko dahilan para lalo akong matawa. Nag angat ako ng tingin at nakita siyang nakanguso.

"Gusto ko... nag-enjoy ako..." sagot niya, bahagya pang namumula ang mga pisngi niya.

I noticed that her tan complexion is starting to lighten. Siguro ay dahil hindi na siya nabibilad sa araw sa Maynila kumpara dito sa probinsya noong mga panahong nagsasaka pa siya.