One Step Closer. (JEON JUNGKOOK FANFIC) COMPLETED.

CHAPTER 62.

...

LIZHEL'S POV.

>FLASHBACKS<.

I was shock when hit Amarra, Hindi ko alam na buntis na sya. Umuwi ako sa Apartment ko para makapag ayos ng gamit ko. Sa sobrang takot at taranta ko ay hindi ko malaman ang gagawin ko.

After an hour. Pumunta ako sa busan para magtago sa bahay ni Tita.

"Please Tita help me!!" Paki usap ko agad sa kanila ni Tito kahit na hindi ko masabi ang nagawa ko kina Amarra at kay Jungkook.

"What's going on??" Nalilito nilang tanong.

"Akala mo siguro makakatakas ka na?" Tinig ni Yeonjun at kasunod na niya si Jungkook.

"Bun...ny..  You're here? Amh.. Let me explain.. Please listen to me first!" Nangangatal na sa sobrang takot ang tinig ko.

"Binigyan kita ng pagkakataon na maging mabuting kaibigan sa'kin! Kinalimutan ko yung ginawa mong pagtraydor sa pagitan namin ni Amarra tapos ganito ang gagawin mo sa kanya? Akala ko kilalang kilala kita pero nagkamali ako! Sila na ang bahala sa'yo!" Mariin niyang diin sa akin.

Hinabol ko siya sa pagtalikod niya mula sa akin at nagmakaawa ako.

"Ggukie ko.. Please huwag mo akong ipakulong! Masisira ang lahat ng pinaghirapan ko kapag ginawa mo ito sa akin!" Paki usap ko pa sa kaniya.

"Sana noon pa lang naisip mo na iyan!  At wala kang karapatan na tawagin ako sa tawag ni Amarra sa'kin! Hindi mo ako pag aari at kailan man ay hinding hindi ako magiging sa'yo!" Balya niya sa aking mga kamay.

"Jungkook....!!!" Umiiyak na hiyaw ko habang pinoposasan na ako ng mga police na kasama nila.

"Tita.. Tito...!" Utal ko pa.

Nilapitan sila ni Jungkook at para bang ipinaliwanag sa kanila ang aking  mga nagawang kasalanan.

Biglang bumiligtad ang lahat ng kasamaan na ginawa ko sa buong pamilya nila.

"Walang hiya ka!!! Kasalanan mo kung bakit muntikan na mamatay ang anak ko!!! Magbabayad ka na!!!" Sigaw na sumbat sa'kin ni Tita.

Pinigilan na lang siya ni Jungkook na saktan ako kung kaya't kusang loob na rin akong sumama sa mga police.

Lumabas lang ng Military Camp site si Yeonjun para madiin ako sa sariling kasalanan ko. Ilan beses naman akong humingi ng tawad sa pamilya ni Jungkook at sa kaniya ngunit hindi na nila ako kinausap pa.

>FLASHBACKS ENDS.<

"May bisita ka!" Inilabas ako ni Mr. Jung Hoseok sa jail para makausap ko ang isang himalang bumisita sa akin.

"Pasalamat ka dahil nandyan ka sa loob na iyan at nahaharangan ka nitong transparent glass! Dahil bilang isang ina ni Amarra, Nang dahil sa mga ginawa mo, baka napatay na kita dyan sa kinauupuan mo ngayon!!" Sumbat sa'kin ni Ms. Hae.

"Mama..!" Utal ni Amarra.

Hindi ko mapigilan ang mapa luha nang makita ko ang batang dahilan kung bakit ako nagkaganito.

Siya ang aking pinagselosan at pilit na hinatian sa atensyon ng isang Jeon Jungkook.

"Amarra Hae Kim... I mean Mrs. Amarra Jeon, I'm sorry for everything i did to you! Sa pag agaw ko sa'yo ng atensyon ni Jungkook at higit sa lahat yung pagsagasa ko sa inyong dalawa!" Hindi ko na malaman pa ang isusunod kong paghingi ng tawad sa kaniya dahil hindi ko na iyun mabilang pa.

"Alam mo ba kung gaano kita iniidolo simula nang makilala kita! Napaka taas ng tingin ko sa'yo! Napaka gandang inspirasyon mo para sa'kin kaya hindi ko alam kung paano mo kami nagawang sirain ni Jungkook! Mahalaga ka sa kanya at nagpakatotoo kami ng pakikisama sa'yo pero sinayang mo ang lahat ng iyun dahil sa inggit mo sa akin! Dahil sa kalabisan ng pagmamahal mo sa Ggukie ko! Bakit... Ms. Lizhel? Saan kami nagkulang para humantong sa pagpatay mo sa'kin at ng anak ko ang pagmamahal mo??" Matuwid niyang anas sa aking harapan.