-MORSMORDRE- ~Dramione [TAMAMLANDI]

💀17

Üstelerini birer asa hareketiyle değiştiren Hermione, Draco, Theo, Pansy ve Blaise Snape'in ofisine gelir gelmez karşılarında onları bekleyen profesörlerini, Clara ve Maxine'i görüp yanlarına gittiler. Snape herkeste göz gezdirip yüzündeki ifadeyi bozmadan "Sanırım hepiniz nereye gideceğimizi biliyorsunuz." dedi. Onaylayarak sallanan başların ardından Malfoy Malikanesi'ne cisimlendiler.

Snape önden ilerlerken en arkada Draco ve Hermione olmak üzere gençler gözlerini Malikane'ye dikmiş endişeyle bakıyorlardı. Hermione derin bir iç çekti ve sıkıntıdan kolyesiyle oynamaya başladı. Draco yanında olan Hermione'nin endişesini farkedip elini Hermione'nin eline götürdü, parmaklarını kenetledi ve ona bakan endişeli kıza bir süre baktı. Snape'in seslenmesiyle grup ilerlemeye başladı. Malikane'nin kapısına geldiklerinde Hermione elini Draco'dan çekmek istedi ama Draco tıpkı daha önce yaptığı gibi daha sıkı kavrayıp kızın kulağına eğildi.

"Öğrenmelerini istiyorum."

"Saçmalama Draco. Lord burada. Uğraşacak yeterince Ölüm Yiyen var-"

"Saçmalayan sensin. İki güçlü Ölüm Yiyen adayının beraber olması ve daima ona güven ve güç verecek. Yani en azından o öyle hissedecek. Evet duygusuz biri sayılır ama bu şekilde bizden şüphe etmeyecek."

Hermione derin bir nefes aldı ve başını salladı. Bu sırada Draco belli belirsiz bir gülümsemeyle kafasını çevirdi. Kapı açıldığında Snape Hermione ve Draco'yu öne aldı ve en önde giderek toplantı salonuna vardı. Büyük kapı açılıp Snape içeri gelince gözler hemen Snape'in arkasına gelen Hermione ve Draco'ya takıldı. Kenetlenmiş elleri herkesin dikkatini çekmişti. Narcissa ve Bellatrix hafifçe gülümserken Lucius ciddi ifadesini koruyordu. En başta oturan Voldemort çiftin ellerine kısa bir süre bakıp sırıttı. "Draco Malfoy ve Hermione Lestrange... Tebrikler. Aşk denen şey benim için hala bir salaklık ama siz belki yakında evli bir çift olursunuz." Dalga geçer gibiydi ama yüzü bu durumdan memnun gibi duruyordu. Arkalarındaki arkadaşları fısıltıyla tebrik ettiklerini ve şaşırdıklarını söylerken Voldemort ayağa kalktı.

"Evet. Arkadaki arkadaşlarınızı da görmek isterim." Arkadakiler öne dağırken Voldemort asasının ucunu tek tek gençlerin üzerinde gezdirmeye başladı. "Theodore Nott...Blaise Zabini... Pansy Parkinson... Maxine Wood...Ve Clara Trixie..." Bu genç ekip bir süre Voldemort'a baktıktan sonra masadaki ailelerine baktılar. "Sizin için yer ayırdık çocuklar. Hadi oturun."

Draco Hermione'nin elini bırakmadan onu sandalyelere yönlendirdi. Diğerleri de yerlerine geçince Voldemort masanın etrafında tur atmaya başladı. "Evet. Yakında hepiniz birer Ölüm Yiyen olacaksınız.Ve hepinizin özel çocuklar olduğunu söylemeliyim. Herkes kolay kolay bu şansı edinemez.Özellikle siz; Draco ve Hermione."

Çiftin gözleri Voldemort'a kayarken Voldemort ekledi. "İkiniz de benim en sadık yardımcılarımdan olacaksınız. Çok zeki ve çok yeteneklisiniz; kanınızdaki asillik aksi düşünülemez derecede güzel bir nitelikte. Ve ben asil kanların yeteneklerinin bir kenara atılmasından hiç ama...hiç hoşlanmam. Hermione'yi yetiştirme tarzın ciddi anlamda örnek alınması gereken bir annelik Bella. Draco ise tıpkı babası gibi gelenekçi ruhunu taşıyor. Sizin yeteneklerinizi önemsiyorum. O yüzden gözümden düşecek en ufak bir harekette bulunmak sizin için çok riskli olacaktır. Ve siz de genç büyücüler."

Voldemort'un sözlerini onaylayan Hermione, Draco, Pansy, Theo, Blaise, Maxine ve Clara bir sonraki adımlarını dikkatli atmaları gerektiğinin farkına daha da varmışlardı.

💀★━━━━MORSMORDRE━━━━★💀

Çocuklar toplantı sonrası okula geri dönmüş, Karagöl'e oturmuşlardı. Oldukça düşünceliydiler. Draco ve Hermione bir köşede konuşurken Theo Maxine'nin üzerine ceketini atmış Karagöl'ü izliyor, Blaise ve Pansy aldıkları taşları göle sektirerek atıyor, Clara ise elindeki çiçeğin taç yapraklarını okşuyordu.

"Hermione, ne yapacağız şimdi?" Dedi Draco.

"Bilmiyorum Draco."

"Eğer onun dediklerini yapmazsak-"

"Saçmalama. Hepimizi öldürür. Başka bir yol bulmamız lazım-"

"Başka bir yolu yok... Mecburuz-"

"Değiliz. Ben sizi kaybedemem anladın mı?! Özellikle seni... Senin ölmeni istemiyorum."

Draco'nun yüzünde küçük bir gülümseme oluştu. Yanında oturmuş olan Hermione'yi kendine çekip alnını alnına yasladı. Gözlerini kapatıp fısıldadı.

"Asla beni ve diğerlerini kaybetmeyeceksin. Sana söz veriyorum."

Hermione'nin beceriksiz ama güzel gülümsemesini gören Draco kızın yanağının gülümsemesine yakın kısmına küçük bir öpücük bırakıp sıkı sıkı sarıldı. Bu sırada Theo Maxine'i güldürmeye çalışıyordu ve pek işe yarıyor gibi görünmüyordu.

"...o günden sonra çocuk süpürgesine ne zaman 'binnse' aklına Profesör 'Binns' gelmiş ahahahaha!" Maxine sevgilisine bir bakış atıp iç çekti ve önüne döndü.

"Neden seni güldüremiyorum?"

"Komik değil çünkü Theo."

"Ama gülümsemiyorsun. Daha önce içten bir kahkaha attığını bile görmedim."

"Mizacım böyle çünkü. Bundan rahatsızsan bir daha görüşmeyebi-"

"Hayır tabiki. Gülmüyorsun belki ama bakışların çok iyi geliyor."

Maxine kafasını çevirdi ve gözlerini Theo'ya dikti. Sonrasında kafasını omzuna yasladı.

Çok geçmeden Hermione ayağa kalktı ve üstünü silkeleyip arkadaşlarına seslendi.

"Plan yapmamız lazım. Hepiniz toplanın."

Hermione asasıyla oluşturduğu sandalyelere geçip oturan arkadaşlarını izledi. İç çekip kendi sandalyesine oturdu.
"Bu gece Slytherin ortak salonunda buluşuyoruz. Elimde bir iksir var, biliyorsunuz. Onu kullanıp sizi almaya geleceğiz. Silvio'nun mekanının nerede olduğunu tahmin edebiliyorum. Yarın gece de Gri Leydi'yle konuşacağız. Bunun için yardımın lazım Maxine. Yarın akşam anlatacağım."

"Nerede olduğunu düşünüyorsun?" Dedi Draco.

"Silvio bir iksir profesörü Draco. Yani dikkat çekmemesi için Gri Leydi'nin önerdiği yer iksir sınıfında ya da etrafında olabilir."

Blaise sırtını dikleştirdi "Ama dikkat çekmemesini sağlamış sayılmaz. Profesörler Silvio'nun gizli işlerinden yine de şüphelenmişler."

Hermione başını aşağı yukarı salladı ve ayağa kalktı. "Maxine ve Clara. Gece 1:15 binalarınızın girişinin önünde olun. Biz de tam 1 de Slytherin ortak salonunda buluşacağız. Başlayalım şu işe artık."

.
.
.