Keyifli okumalar🌷
~~~~~~
''Palto giymeye üşenirken bu koca dünyayı sırtımda nasıl taşırım ben? İçinde bulunduğum durumu kimseye anlatamam. Sen de anlamazsın Ben bile anlamıyorum ki başkasına nasıl anlatırım?"
***************
Gerçekle hayal arasında takılı kaldım gidiyordum.
Ya ben şu an rüya görüyordum ya da delirmiştim. Onu düşünmekten artık her yerde karşıma mı çıkmaya başlamıştı yoksa.
Her an yanımda olsun istiyordum ama o da aynı duyguları hissederek.
Böyle yaparak beni ne kadar umutlandırdığının farkında mı?
Gece vakti burada olmasının hiçbir mantıklı yanı olmadığı gibi ona göre de bir hareket değildi. Yani benim tanıdığım kadarıyla. Bir dakika tanıyor muydum onu gerçekten?
Şaşkınlığımı üzerimden atamamışken Buğra'nın sorgular söylenişi de hiç yardımcı olmuyordu.
"Asya kim bu tanıyor musun?"
Söylesem yanlış anlaşılacağına adım kadar emindim. Üstelik onun buraya neden geldiğini öğrenmeden bir şey söylememem daha iyi olacaktı.
Heyecan ve gergin karışımından oluşan duygularım hareketlerime de yansımıştı. Salon da bir o yana bir bu yana gidip geliyordum.
Buğra ise bu tepkilerimi sadece şaşırarak izliyordu.
"Tanımadığına emin misin?"
Dudaklarım kendiliğinden açılıp saçma olacağını bildiğim cümleler dökülecekken telefonumun sesiyle dikkatimiz dağılmış ikimizde ekrana kilitlenmiştik.
Gördüğüm isimle daha da elim ayağım dolaşırken Buğra'nın kavisli kaşları çoktan çatılmıştı.
"Gece gece neden patronun arıyor?"
Diyecek bir şeyim yoktu ki. Bende onun gibi şaşkın ve azıcık heyecanlı olabilirdim.
"Asya konuşsana!" Bağırmasıyla yerimden sıçramış kızgın bakışlarımı ona yönelttim.
"Sakin olur musun. Eminim mantıklı açıklaması vardır." Onu korumam da ayrı bir muammaydı.
"Pekala aç o zaman"dedi.
Kafamı sallayıp parmağımı ekrana değdirdim ve titrekçe kulağıma götürdüm.
"E-efendim Saruhan bey" kekelemek ne ya. Allahım!
"Asya iyi akşamlar. Rahatsız etmiyorumdur umarım!" İmalı çıkan sesine kafa yormayıp çok geçmeden cevap verdim.
"Hayır sizi dinliyorum" Buğra bana böyle bakarsa ben nasıl rahat konuşabilirdim. Gerçi normal zamanda rahatmışım gibi. Onun yanında ben tam bir şapşalım. Yanımda olmayınca da. Bir tek beni sinirlendirdiği vakit gözüm bir şey görmüyordu. O da olsundu.
"Sanırım henüz farketmedin aramadığına göre. Kimliğini arabada düşürmüşsün"
Yok canım kalsın nikah işlemleri için lazım olabilir diyen iç sesimle kendi kendimi heyecanlandırmış aynı zamanda da komiğime gitmişti. Ne diyorum ben allah aşkına!
"Kimliğim mi? Hayır farketmedim,gelir gelmez uyumuşum." Dedim doğruları söyleyerek.
"Pekala yukarı geliyorum."deyip daha cevap veremeden yüzüme kapattı. Evet bildiğin yine yüzüme kapattı. Bu huyundan artık nefret etmeye başlamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMANET HAYAT (Düzenleniyor)
Romance"Ben kalbi de beyni de bilmem. Ben sana aşık olmak istedim ve oldum.!" Kocaman açılan gözlerimle sarf ettiği cümleleri sindirirken bana aşık olduğu gerçeği beni hazırlıksız yakalamıştı. Bu kadar güçlü duygularla bağlandığını bilmiyordum. Açıkçası be...
